Owi Wookz-Sawi

Z tomiku: Iluzja chaosu

Wydawnictwo Sorus

🌹Imperatyw🌹

Co chcesz dostrzec w moich oczach, patrząc wzrokiem uporczywym?

Wczoraj byłeś niczym heros – dzisiaj jesteś… martwym żywym.

Jeszcze nie tak dawno biło w Tobie źródło altruizmu…

Dzisiaj myśli Twe spętane powrozami konformizmu.

W stronę wyzwań niebosiężnych pierwszy szedłeś pewnym

krokiem…

Dziś spoglądasz na nie z dala obojętnym, mętnym wzrokiem.

Umysł Twój był niczym twierdza dla kompleksów i słabości…

Lecz powoli go oplotły gęste ciernie niepewności.

Płonął w Tobie zapał wielki, aby zmieniać wszystko wokół…

Ale z ognia tego został tylko szary, brudny popiół.

Wiem – Ty wciąż szukałeś sensu… I go nie znalazłeś w życiu.

Wątpliwości są przyczyną egzystencji Twej w ukryciu.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Ewolucja, w kości grając, z gwiezdnych pyłów świat stworzyła

I zupełnie przez przypadek oczy nasze otworzyła.

Dzisiaj szepce, by dni dane wykorzystać należycie.

Posłuchajmy tego szeptu – mamy przecież jedno życie.

🌹Dzikość🌹

Jesteś odbiciem moich męskich pragnień – we mnie ukrytych,

gdzieś na dnie mej duszy…

Które w niewoli trzymam bezustannie, bo szczerzą zęby i stawiają

uszy…

Czy aby zamek w kłódce nie przerdzewiał – tej, co łańcuchy

spina pożądania,

By zerwać mogły się w szaleńczym tempie, biegnąc ku Tobie,

gdy nic nie przesłania

Drogi… I celu, którym jest spełnienie w ogniach rozkoszy

dzikiej i namiętnej,

Która, uśpiona w studni mych popędów, czeka cierpliwie –

wolnej, permanentnej

Zgody na taniec warg mych na Twych ustach, zachwycającą

wędrówkę mych dłoni…

Po udach smukłych, nagich, gdzie rozpusta – mrużąc figlarnie

oczy – chce zniewolić

Mój trzeźwy umysł… Duszę… Moje ciało… I chce bezwzględnie

na więcej pozwalać…

I w spontanicznym przymierzu z szaleństwem – wszystkie

potrzeby w jedną chce zespalać;

Tę najsilniejszą z pierwotnych instynktów, której nie sposób

długo powstrzymywać;

Która potrafi – bez żadnych oporów – zdrowy rozsądek biegle

oszukiwać.

Nim objęć burza i deszcz pocałunków, co rozsiewane wiatrem

podniecenia…

W całości rozum w posiadanie wezmą, niepostrzeżenie, jakby

od niechcenia

Wnikając w ciało przyjemnością wielką, co tak żarliwa

i nieposkromiona –

W otchłań ekstazy spadniesz, tak po prostu… intensywnością

doznań zaskoczona.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Żar zuchwałości – tlący się w mej głowie – ogrzewa myśli

bezczelne i śmiałe,

Że od iskierki płomienie wzniecone – pochłonąć mogą wszak

połacie całe…

Jestestwa mego i palącej żądzy, by ciała Twego skosztować

słodyczy;

Mieć Cię w ramionach i obawy mroczne rozjaśnić blaskiem

zgody, co dotyczy…

Relacji prostych, aczkolwiek splątanych: moich intencji,

zaufania Twego –

W tej samej łodzi pod prąd nieśmiałości płynących rzeką

pożądania mego.

🌹Inercja🌹

Coraz szybciej umykają nam chwile w ślepej mroku gonitwie

po dniu.

Choć staramy się dogonić je… – tyle z tego, że zostajemy bez tchu.

🌹Miłość🌹

Ty i ja…

Połączeni niewidzialnym łańcuchem ogniw tęsknoty i przyjaźni…

Daleko od siebie i zarazem tak blisko, że serca nasze domem

są nam wspólnym…

Z diamentowymi myślami, co się ze sobą splatają ponad stratosferą

ludzkich pragnień…

W samym centrum Piękna…

Ty i ja… Ja i Ty… My…

Chwilą jedynie jesteśmy, lecz chwilą w całym Wszechświecie

najcudowniejszą…

Chwilą, która właśnie trwa.

Ty i ja.

🌹Horyzont🌹

Tęsknię…

Do prostego życia, ludzi z krwi i życzliwości…

Czekających miejsc odkrycia pełnych prawdy i miłości.

Mocno wierząc, że istnieją – po kres dni pragnę ich szukać.

W sercu z wielką wciąż nadzieją do drzwi wielu będę pukać.

Tam, gdzie człowiek będzie bratem serca swego subtelności,

Tam spojrzenia ludzkie – katem będą… mojej samotności.