Postrach

Nie miałam jeszcze okazji czytać powieści spod ręki Michała Śmielaka. Oczywiście, kilka jego książek zalega na moim stosie hańby, ale postanowiłam zacząć od "Postrach". Bodźcem były świetne opinie, jakie zbiera autor o książce "Gleba", która jest drugim tomem w cyklu, a niedawno miała swoją premierę.

"Postrachem" jestem oczarowana, upojona i pozostawiona z czytelniczym kacem. Powieść zaliczyłabym do gatunku kryminału, doskonałego kryminału. Tytułowy Postrach to przestępca, porywacz nastolatek i najprawdopodobniej ich zabójca. Iga Ziemna "Gleba" ma go odnaleźć z ramienia policji, adwokat Maciej Biernacki i jego śledczy Borys zostają wynajęci przez rodziny zaginionych.
Powiedzieć, że autor dostarczył wielu plot twistów, to jakby nic nie powiedzieć. On zrzucał bomby, które całkowicie zmieniały optykę. Finał był dla mnie absolutnym zaskoczeniem. Sprawcy można było się domyślić, jednak mnie to się nie udało. Obdarzyłam sympatią wszystkich bohaterów prócz komisarza Roberta Murawskiego. Sarkastyczne poczucie humoru, które było widoczne w dialogach, idealnie komponowało się z moim.

No i okładka... Intrygująca, ale najważniejsze jedna z najlepiej dopasowanych do treści.

Od kilku miesięcy spotyka mnie jakiś czytelniczy uśmiech losu, gdyż co sięgnę po książkę, to strzał w dziesiątkę... Więc dziesiątki rozdaję... Miałabym duży problem z wytypowaniem tej, według mnie, najlepszej. "Postrachowi" przyznałabym znacznie wyższą ocenę, niż daje to możliwość se...

Postrach jest moim drugim spotkaniem z autorem i zarazem pierwszym tomem, w którym spotykamy Glebę czyli Igą Ziemną. Zabierając się do czytania miałem nadzieje na thriller kryminalny pełen zwrotów akcji i zaskoczenia. Zapowiadał się nad wyraz ciekawie i wciągająco od pierwszych stron. Dlatego sięgnąłem po książkę spodziewając się zakręconego i nieoczywistego kryminału.

Książka Postrach jest prowadzona na dwóch płaszczyznach jeżeli chodzi o wątki jakie pojawiają się. Wprowadzenie kancelarii zajmującej się sprawiedliwością za wszelką cenę było dobrym pomysłem na ukazanie niemocy wymiaru sprawiedliwości wobec przestępcy popełniającym zbrodnie. Początek ukazujący działania w kwestii wymierzenia kary i tego konsekwencje było dopiero początkiem rozwoju wydarzeń jakie dostajemy. Dotyczące Postracha, który jak nieuchwytny cień pojawia się, aby zagrać na nosie każdemu. Nieuchwytny i przebiegły nie pozostawia śladów na miejscu zbrodni. Jego działania wzbudzają strach i policja musi po ucieczce znów zapolować na niego. Śledztwo prowadzone przez nich jest wielowątkowe i podczas jego trwania wychodzą na światło dzienne tajemnice skrywane przez niektóre osoby mogące przybliżyć do złapania mordercy lub odkrycia wielu jeszcze nieoczekiwanych sekretów jakie mają poszczególni bohaterowie. Autor dobrze prowadzi oba wątki niekiedy łącząc je ze sobą lub zazębiając w niektórym momentach. Śledztwo prowadzone przez wynajętych do tego celu ludzi jest przedstawione dobrze i cz...

Całkiem dobry, wielowątkowy, niepokojący kryminał. Wciągający. Intryga chwilami niespójna, ale ogólnie jest do rzeczy.

Tym razem na tapet wzięłam najnowszą książkę autora, o którym słyszałam co nieco, a mowa o Michale Śmielak i książce „Postrach” która na końcu spowodowała, że na głos powiedziałam „ale że to już? Mam nadzieję, że będą kolejne historie z bohaterami tej książki”? Poważnie fajnie jest czytać coś takiego i mieć ten niedosyty, który z drugiej strony denerwuje, i to przez wielkie D.

Teraz tak jednak sobie myślę, że może dobrze, że nie znam poprzednich książek autora, bo porównywałabym, a tak mam czystą kartkę. Opisów książki jest pełno w internecie, więc z całego serca zachęcam do przeczytania oraz zapoznania się z komentarzami, ale pamiętajcie, że tak naprawdę to wyłącznie Wy jesteście w stanie stwierdzić, czy książka jest warta uwagi, czy nie. Recenzje nie pomidorowa nie każdy musi je lubić. Jedyne skojarzenie, jakie miałam z tą pozycją to film „Piła” i ten ludek na rowerku. Czas start i teraz walka o…? No wybaczcie, ale spojlerów nie będzie za to podpowiedz, że nie każde PUK, PUK, PUK świadczy o życzliwym gościu, który przyszedł nas odwiedzić. Poza fantastycznymi, śmiesznymi dialogami spotkasz ciekawą wciągająca akcje, która na każde PUK przyprawi o ciarki na rękach. Zdaje sobie sprawę, że nie każdy ma ten sam stan lękowy co ja, ale mnie ta książka naprawdę się podoba.

Kolejnym elementem, jaki lubię to opisane sceny zwłok osób, które „Postrach” zabił. Kim jest i dlaczego porwano sześć dziewcząt wiek siedemnaście lat i każda z bogatego...

„Postrach” to piąty kryminał w karierze pisarskiej Michała Śmielaka, a zaraz moja pierwsza stycznościa z jego piórem. I muszę przyznać, że mimo niepewności na początku, bawiłam się przy niej naprawdę dobrze! Fabuła kręci się wokół dwóch śledztw w sprawie jednego złoczyńcy – tytułowego Postracha, który porwał i prawdopodobnie zamordował sześć nastoletnich dziewczyn. Został złapany, ale uciekł, a teraz zaczął mordować od nowa… Intryga poprowadzona jest sprawnie, fabuła jest pełna zaskoczeń, a krótkie rozdziały i spojrzenie z różnych perspektyw sprawiają, że czytelnik nie ma czasu na nudę. Postacie, przede wszystkich śledczych, wykreowane są sprawnie, to twardzi, uparci w dążeniu do wymierzenia sprawiedliwości ludzie, jednak niepozbawieni własnych słabości i traum. Styl powieści jest dosadny i potoczny, momentami lekko uszczypliwy, z odniesieniami i komentarzami do polskiej codzienności. Książka trzyma w napięciu od początku do końca, a kilka nawiązań do prozy Kinga dodaje lekturze smaczku. Polecam wszystkim fanom kryminałów i thrillerów!

"Śmierć to dopiero początek koszmaru".

"Postrach" to moje pierwsze spotkanie z twórczością Michała Śmielaka, jest to kryminał, w którym nie brakuje zaskoczeń i szybkiego tempa akcji. Dosyć duża liczba bohaterów sprawia, że początkowo trzeba się skupić, by rozeznać kto jest kim, jednak ta koncentracja się opłaci - postaci są tu bardzo indywidualne, potrafią przykuć uwagę. Najbardziej polubiłam Glebę, a raczej policjantkę Igę Ziemną.

Fabuła zaskakuje, już pomysł z dorywczą działalnością kancelarii prawniczej przypadł mi do gustu 🤭

Pomysły intrygi ciekawe, nieco nieszablonowe, jest kilka naprawdę oryginalnych koncepcji.

W Warszawie giną nastolatki z bogatych domów, wszystkie mają po siedemnaście lat i znikają w środku nocy z dobrze strzeżonych osiedli. Porywacz zaciera wszelkie ślady, nagrania z monitoringu nie rozpoznają twarzy, zawodzą systemy ochrony. Nie wiadomo kto i dlaczego zabiera dziewczyny, nikt też nie pojawia się z żądaniem okupu. Spirala strachu coraz mocniej się napina, media nadają porywaczowi miano Postracha.

Gdy w końcu policji udaje namierzyć się rzekomego przestępcę, do akcji wkracza zorganizowana grupa pomocników Temidy, której nie w smak, gdy - w ich mniemaniu - sprawiedliwości nie stało się zadość.

Tym razem dostają oni zlecenie,by wydostać Postracha z aresztu i oddać w ręce rodziców porwanych dziewczyn.

...

Jeśli szukacie idealnego thrillera, który porwie Was od pierwszej strony, że nie będziecie mogli oderwać się od książki....oto on: Postrach.

Kocham thrillery i kryminały,najbardziej ten napisane przez Cartera i Czornyja. Michał Śmielak dołącza do tej dwójki.
To moje pierwsze spotkanie z twórczością autora i jestem zachwycona!! Czytanie tej książki było uczą samą w sobie. Cudownie spędzony czas.

W Warszawie dochodzi do serii porwań nastolatków z bogatych rodzin. Sprawcy niestraszne są kamery, ochrona czy policja. Działa tak sprawnie i skutecznie, że pozostaje nieuchwytny a media nadały mu przydomek"Postrach".

Akcja powieści toczy się bardzo szybko i sprawnie. Autor zmyślnie miesza wątki i wprowadza nowe postacie jednak czytelnik nie czuję się zagubiony. Wszystko doskonale się ze sobą łączy. Każda z postaci jest wyrazista, jest "jakaś", dzięki temu nie mamy wrażenia, że jest ona zbędna.
Warto dodać, że w książce brak jest brutalności czy mrożących krew w żyłach opisów zbrodni co pozwoli sięgnąć po lekturę tym bardziej wrażliwym.
Niezwykłym atutem powieści są dialogi,które dla mnie, są mistrzowsko napisane. Ilość wulgaryzmów jest minimalna, odpowiednio dopasowana do sytuacji. Dialogi są naturalne, dopasowane do osób i środowiska, zabarwione dużą dawką humoru.
A zakończenie? Niespodziewane jak to w thrillerach ale...To co zrobił autor wbiło mnie w fotel. Myślałam ,że ktoś wyrwał ostatnie strony. I co dalej? Ale że tak? To zbrodnia z...

„Zrządzenie losu! Oto co jest sprawcą wszystkich zdarzeń na świecie. Właściwy czas i miejsce, odpowiednie osoby. Z niepozornych przypadków tworzą się właśnie takie wspaniałe historie jak ta”.

MIŁOŚĆ

ŚMIERĆ

„Dwie litery różnicy”.
Widzisz to?
To taka słowna gra, „jednemu zabierze, drugiemu da”.
Zasady są proste. Gdy jednak słowo staje się czynem i zderza się z ciałem.. ta niewinna gra przepoczwarza się w niebezpieczny machiawelizm, okrutną zbrodnie, ale za to z fantazją..

Poznajcie zatem gracza numer jeden, prowodyra zamieszania. To wytrawny kuglarz, seryjny morderca pierwszej wody – POSTRACH. Poukładany, pewny siebie, z gotowym planem na niejeden osobliwy wieczór. Lubiący zagrywki pod publiczkę, granie na „nutce terroru”, huczne imprezy z balonami i konfetti.. i z kobietami w rzeczy samej. Same „cukiereczki i ciasteczka” ociekające krwią i powodujące „stan wrzenia duszy”. Aranżowane spotkania ze śmiercią twarzą w twarz. Z miłości rzecz jasna. Ale żeby nie było, jest pełna kultura – jako gość, najpierw grzecznie puka do drzwi i czeka, aż mu ktoś otworzy. A potem jest wielkie wejście, jak „cios boksera w splot słoneczny”. Ta mroczna gra zapiera dech, dusi, dławi. Serwuje „przerażenie level master”. Jest wbrew pozorom spokojna i metodyczna, ale i natarczywa, szczerze brutalna.
Na początek ON zaprasza do gry 6 dziewczyn. „Przypadek? Nie sądzę”.

Myślicie, że wiecznie niedocenieni, często przepracowani i niekiedy jedn...

Akcja tej książki toczy się bardzo wartkim tempem.Czytelnik się nie nudzi ponieważ bardzo dużo się tam dzieje. Dialogi prowadzone przez bochaterów dodają smaka całej tej powieści.Autor bardzo dobrze wykreował postaci.A znalezienie tytułowego "Postracha" staje się bardzo tajemnicze.Tym bardziej zastanawia mnie fakt kto stoi za tymi wszystkimi morderstwami niewinnych dziewczyn. Poza tym mój wzrok przyciagneła ciekawa okładka ,przestawia prawdopodobnie Postracha w oku jednej z przerażonych dziewczyn,które chciał zamordować. Bardzo się cieszę że mogłam przeczytać książkę pana Michała Śmielaka.Był to dla mnie bardzo miło spędzony czas z tą książką. Z czystym sumieniem polecam tę książkę każdemu czytelnikowi, który lubi bardzo dobry kryminał.Nie było tam nic co mogło by mi się nie podobać. Po przeczytaniu tej chistorii czuję niedosyt. Z wielkim zaciekawieniem poznam wcześniejsze powieści tego autora. :-)

W Warszawie ktoś uprowadził sześć dziewczyn z bogatych rodzin. Nikt nie żąda okupu.

Bardzo lubię pióro Śmielaka, jednak muszę przyznać, że wolę go w tej odsłonię z „Wnyków”. I to wcale nie znaczy, że „Postrach” mi się nie podobał. Wciągnęłam się szybko. Autor skutecznie, ze strony na stronę, pobudzał moją ciekawość i budował napięcie. Zakończenie udało mi się przewidzieć, ale nie mogę powiedzieć, że było zwyczajnie przewidywalne, bo nie do końca byłam pewna swoich domysłów.

To, co najbardziej cenię u Śmielaka, to autentyzm postaci. Tu wszyscy byli prawdziwi, zupełnie jakby autor opowiadał historię, którą zna z życia. Mam nadzieję, że tak nie było i to po prostu dobry warsztat 🙃

Łapcie za „Postrach” i pozwólcie sobie na odrobinę dreszczyku.

Po "Znachorze", "Inkwizytorze" i "Wnykach" przyszedł czas na kolejną powieść Michała Śmielaka - "Postrach". Jest to całkiem nowa historia, co nie znaczy, że nie znajdziecie w niej nawiązań do wcześniejszych książek autora. Nie zdradzę, co lub kogo znajomego spotkałam na kartach najnowszej powieści, żeby nie psuć Wam zabawy z odkrywania.

W Warszawie ktoś porwał sześć siedemnastoletnich dziewcząt z bogatych rodzin. Porywacz zna się na swojej robocie, nie przeszkodziły mu żadne zabezpieczenia. Policja rozpoczęła śledztwo, jednak sprawa nie jest prosta, ponieważ poszukiwany jest sprytny i nie zostawia po sobie śladów. Media nazywają go Postrachem. Kiedy wreszcie udaje się ująć podejrzanego, rodziny porwanych dziewczyn postanawiają same wymierzyć sprawiedliwość, gdyż obawiają się, że sąd będzie zbyt pobłażliwy, przez co Postrach uniknie kary. W związku z tym wynajmują Macieja i Borysa, którzy zajmują się właśnie takimi sprawami. Nie do końca w legalny sposób dostarczają "zamówienie" zainteresowanym, którzy wymierzają odpowiednią według własnego uznania karę. Po przejęciu Postracha przez Maćka i Borysa sprawy się komplikują. Czy schwytany mę...

Książka jest niezła, jednak tylko wtedy, kiedy się czyta jednym ciągiem. Nie wiem dlaczego tak ją odebrałam. Zaczęłam ją czytać wieczorem i fabuła była bardzo ciekawa, jednak jak kończyłam ją czytać dnia następnego, w dwóch przerwach, to jakoś gdzieś mi wcześniejsza treść umykała. Jakbym nie bardzo pamiętała co było wcześniej. Dopiero dalsze czytanie mnie wkręcało, bo byłam ciekawa, co się stanie z Postrachem. Gubiły mnie troszkę wątki poboczne, które były dość mocno rozwinięte. W momencie, kiedy czytałam o scenach w których brana była pod uwagę postać Postracha, wręcz nie dopuszczałam do tego, by mi przerywano czytanie. Tak samo było na początku, kiedy umawiali się, że rodziny porwanych dziewczynek same chciały wymierzyć mu sprawiedliwość w bardzo niekonwencjonalny sposób. Lekko mniej mnie interesowała postać, która nabijała się z innej osoby wręcz podkreślając jego wolne myślenie i mniej składne kojarzenie faktów. Kiedy postacie rozmawiały, niekiedy posługiwały się jakby szyframi, albo ich myślenie było na tyle ograniczone, że nie potrafili precyzyjnie określić o co im chodzi. Później pod koniec doszło do mnie w jaki sposób obierali swoje taktyki i wtedy bardziej potrafiłam ją docenić. Postać z tytułu jest nam przez długi czas znana tylko ze słyszenia, bądź opowieści. Nie wiemy w jaki sposób postępuje, dowiadujemy się tylko o tym, co już zostało dokonane. Znamy jego sposób działania, ale nie od jego strony. Jednak czy tak jest do końca książki ?Wszelkie teorie są opart...

W stolicy zostaje uprowadzonych sześć nastolatek z "bogatych domów". Podejrzany okrzyknięty przez wszystkich Postrachem trafia za kratki, ale nie przyznaje się do winy. Rodzice uprowadzonych dziewczyn domagają się sprawiedliwości, choć niekoniecznie zależy im, aby karę wyznaczył sąd.

Maciej i Borys przyjmują zlecenie wydostania Postracha z aresztu i przekazania go w ręce rodziców, którzy we własnym zakresie chcą wymierzyć mu karę.

Coś jednak bardzo idzie nie tak i mężczyźnie udaje się zbiec.

Rok później Postrach ponownie uderza, a koszmar rodziców zaginionych dziewczyn powraca ze zdwojoną mocą.

To tak w skrócie 🙃

Co mi się tu podobało? Wszystko 🤩

Motyw rytuału przywoływania śmierci przez nastolatków? Genialny!

Ciekawi bohaterowie, świetne dialogi i przede wszystkim niesamowity klimat.

Przemyślana fabuła sprawia, że w tym potencjalnym chaosie panuje jednak porządek.

Aaa, no i nie można nie wspomnieć tu o tej niesamowitej okładce!

Nic, tylko czytać. To na pewno nie było moje ostatnie spotkanie z piórem autora. Już planuję kolejne 😄

To moje pierwsze spotkanie z twórczością autora i uważam je za bardzo udane. Uwielbiam, gdy podsuwane są nowe tropy, a ja zastanawiam się, kto za nimi stoi. Podejrzewałam kogoś innego, niż się okazało. W sumie, to nie wiem, czy ta osoba pasuje mi na sprawcę. Chyba wolałabym kogoś innego. Znalazłam też błędy, ale bez obaw, one i tak nie umniejszają na jakości fabuły. Wodzenie czytelnika za nos, napięcie i stworzenie realnych bohaterów, to jest mistrzostwo. Moją szczególną uwagę zwróciła postać żeńska, silna i niezawodna policjantka Iga Ziemna pseudonim „Gleba” (nie bez powodu przyjęła taki przydomek ;)). Jestem pod ogromnym wrażeniem kunsztu literackiego oraz skonstruowaniu zawiłej historii. Znakomita uczta dla miłośników tego gatunku. Gorąco zachęcam do kroczenia po śladach tytułowego bohatera. 😉

Hej ❤️

Czy zdarza się Wam, że przypadkowo przeczytana książką okazuje się bardzo dobra? Ja tak miałam z książką “Postrach” @m.smielak Dostałam ją w prezencie od @wydawnictwo_initium Gdyby nie to pewnie nie sięgnęłabym po nią. Może dodałabym ją na legimi bo strasznie podoba mi się okładka, ale czy kiedykolwiek bym ją przeczytała? Nie mam pojęcia 🤷🏻‍♀️

W Warszawie zostają uprowadzone młode dziewczyny. Wszystkie pochodzą z bogatych rodzin, wszystkie mają tyle samo lat. Sprawca ,nazywany Postrachem, doskonale wykonuje swoje zadania i nie zostawia żadnych śladów.
Maciej i Borys prowadzą nielegalny biznes. Wymierzają sprawiedliwość, gdy organy ścigania zawodzą. Pewnego razu dostają zlecenie, by złapać Postracha i oddać go w ręce rodziców zaginionych nastolatek.
Sprawę Postracha prowadzi Iga Ziemna oraz Robert Murawski. Gleba, jak nazywają Ige, nie przepada za Murawskim, którym parę lat temu zachował się wobec niej niestosownie.
Czy uda im się rozwiązać sprawę “Postracha”.

“Postrach to jedna z tych książek, która wciąga od pierwszych stron. Już sama postać porywacza jest bardzo intrygująca. Ciągle pojawiające się pytanie czy człowiek złapany przez policję to faktycznie on czy nie.

Pomysł na fabułę jest świetny, gdy wydaje się, że już nic nowego nas nie zaskoczy pojawiają się nowe okoliczności, które utrudniają, ale też urozmaicają prowadzone śledztwo.
A oprócz głównego śledztwa, Iga prowadzi swoje na temat Murawskiego. Które r...