Puszka Pandory

Bardzo dobre opowiadanie kryminalne. Z prawdziwą puszką Pandory. Zaskakujące zakończenie.

Mam dylemat z oceną tej książki.
Z jednej strony, fabularnie jest bardzo dobra, zagadka zaginięcia nastolatka bardzo prawdopodobna, jego rodzina i przyjaciele - ich emocje i reakcje bardzo prawdziwe. Podoba mi się wątek pani Basi i jej męża, trochę może za łatwo przyszło rozwiązanie, ale nie czepiałabym się przesadnie, bo to właściwie nie bardzo powieść, może powiastka.
Z drugiej strony - bohaterowie mi się nie widzą. Jeszcze Klara może być, jestem w stanie zrozumieć jej niechęć do zmiany współpracownika, nerwową reakcję na Antoniego, nawet to, że jej przeszkadza będąc w pobliżu, bywa tak, że ktoś całkiem obcy drażni człowieka straszliwie.
Niestety, Antoni to już porażka na całego - przenosi się z Warszawy, bo przed czymś ucieka (ale nie dowiadujemy się, przed czym właściwie), zachowuje bardzo nonszalancko i mimo faktu, że Klara jest zamężna - usiłuje ją poderwać, bo kręci go jej niechęć. Nie lubię takich typów. W dodatku autorka w końcówce pozwoliła sobie na zdanko, w którym Antoni przyciąga Klarę do siebie i zaczyna całować - i co? Klara tak po prostu nie reaguje? Nie daje mu w pysk, skoro tak ją drażni i tak go nie lubi? Mało prawdopodobne i wkurzające. Nie jestem pewna, czy chcę wiedzieć więcej o tych bohaterach, nie dali się polubić, a tego potrzebuję do czytania dalszych ciągów.

Puszka Pandory to pierwsza część nowej serii kryminalnej Nataszy Sochy. Tym razem główną bohaterką jest Klara, policjantka z tak zwanego Archiwum X. Jej aktualna partnerka jest w ciąży i przechodzi na zwolnienie, dlatego do Klary dołącza Antoni,policjant przeniesiony z Warszawy. Kobieta nie jest zachwycona z tej zmiany,więc początek nowej sprawy nie przebiega gładko. Na komendę zgłasza się bowiem Nina, której brat, Tomek, zaginął dziesięć lat temu. Niespodziewanie zauważyła na wystawie w antykwariacie metalową puszkę na cukierki, która jej zdaniem należała do Tomka. Policjanci krok po kroku próbują zbliżyć się do prawdy, głęboko zakopanej lata temu. Choć poszlaki są słabe, a pamięć świadków dawno się zatarła, nieoczekiwanie pojawiają się nowe ślady. Co ze zniknięciem chłopaka miał ojciec dziewczyny,która mu się podobała? Co wiedzą jego dawni przyjaciele? Czy w końcu kogoś ruszyło sumienie? A może przez ten cały czas chłopak żył i miał się dobrze?

Przekonajcie się sami. Mnie fabuła się podobała, jednak bohaterowie trochę mniej. Ciekawi mnie za to bardzo przeszłość Antoniego i powód dlaczego przeniósł się ze stolicy. Dlatego będę wypatrywać kolejnej części 🙂

Czasem trzeba odkopać to, co było źle, żeby móc spokojnie spać

Kolejna książka z serii kryminalnych zagadek, która przyjemnie się czyta dzięki rozmiarowi czcionki jak i książki, a przede wszystkim dzięki ciekawiej akcji.

Akcją toczy się w Poznaniu, gdzie detektyw Klara wraz z policjantem z Warszawy Antonim stają przed trudnym wyzwaniem.

Pewne kobieta prosi, aby ponownie zbadać sprawę zaginięcie jej brata. Minęło dziesięć lat, zaginięcie bliskiego jednak boli zawsze, a do tego pojawiła się Puszka Pandory. Metalowy pojemnik po cukierkach kobieta znalazła w antykwariacie. Należał in kiedyś do jej brata i właśnie dlatego ta sprawa ponownie wypłynęła.

Jednak dla policjantów nie jest to sprawa łatwa - niewiele poszlak, a większość tropów donikąd nie prowadzi. Czy da się rozwiązać tą zagadkę i dowiedzieć się stało z Tomkiem, z bratem kobiety?

Pełna tajemnic, ciekawa I wciągająca zagadkę, która czyta się z napięciem, nie mogąc się doczekać aż pozna się rozwiązanie tej sprawy.