Sekta

Książka jeszcze ciekawsza niż pierwsza część. Nie toleruję sekt, nie znoszę jak ktoś robi istotom rozumnym pranie mózgu. A w sektach najczęściej tak się właśnie dzieje. Ale tu autor miał ciekawszy pomysł niż sam udział ludzi w sekcie. Okazuje się, że po rozpadzie sekty może ona nadal oddziaływać na życie jej byłych członków. Jeżeli do tego dodamy morderstwa to robi się ciekawy kryminał. I podoba mi się postać komisarza Rędzi. Ale jego też czekają kłopoty. Zatem sięgam po kolejną część aby jej jak najszybciej poznać.

Kto lubi czytać powieści kryminalne polskich autorów powinien sięgnąć po książkę Marka Stelara „Sekta”. Jest do druga część serii z nadkomisarzem Tomaszem Rędzią z Komendy Miejskiej Policji w Szczecinie.

Tym razem nadkomisarz musi wyjaśnić sprawę ofiary znalezionej w piwnicy szczecińskiego szpitala. Akcja powieści dzieje się dwutorowo, współcześnie oraz kilka lat wcześniej, kiedy śledzimy losy bohaterów pewnej wspólnoty religijnej, a tak naprawdę sekty.

Marek Stelar bardzo dobrze pokazał mechanizm działania takiej grupy, gdzie charyzmatyczny guru, manipuluje i wykorzystuje do swoich celów, zagubionych we współczesnym świecie i słabych psychicznie ludzi. Na dodatek, handluje on narkotykami pod przykrywką wspólnoty religijnej,.

Autor wprowadził również ciekawy wątek, który stanowi przejście do kolejnej powieści, czyli szantaż wobec nadkomisarza Rędzi i prokurator Rybarczyk, których połączył romans w pierwszej książce „Blizny”. Ale kto ich szantażuje i czego od nich chce, tego dowiemy się w kolejnej części serii.

Żeby dobrze zrozumieć zamysł autora na całą powieść, trzeba koniecznie przeczytać rozdział na końcu książki „Od Autora”. Marek Stelar wskazuje, które elementy powieści opierają się na faktach i to dopiero daje czytelnikowi pełne spojrzenie na książkę.

Czytelnicy, którzy lubią polskie powieści sensacyjne i mają ochotę na kryminał ze Szczecina, to śmiało mogą sięgać po...

Doskonała, rewelacyjna powieść kryminalna. Komisarz Rędzia, nie dość, że musi prowadzić trudną, brutalną sprawę, to bliżej nieokreślone niebezpieczeństwo wisi nad nim i jego bliskimi.
Akcja powieści toczy się dwutorowo, współczesne morderstwa mają swe korzenie w wydarzeniach sprzed lat.
Jednocześnie jesteśmy świadkami jak działa sekta, widzimy całą psychologię działań i wpływu na ludzi, jacy ludzie trafiają do sekt, dlaczego wierzą tak bezgranicznie.
Powieść znakomicie napisana, akcja wciągająca i zagmatwana, bez dłużyzn.

"Sekta" to drugi tom serii o nadkomisarzu Tomaszu Rędzi. Pierwszy tom pt. "Blizny" był mocny, zatem nie zastanawiałam się długo, kiedy otrzymałam możliwość przeczytania kolejnej części. Okładka obiecywała mi wiele wrażeń i muszę przyznać, że autor nie odpuszcza, a nowe śledztwo prowadzone przez nadkomisarza Rędzię dostarcza wielu emocji.

W piwnicy jednego ze szczecińskich szpitali znaleziono zwłoki mężczyzny. Okazuje się, że jest to salowy, który pracował w tym szpitalu i jakiś czas wcześniej zniknął. Równocześnie pojawia się wątek człowieka, który został przyjęty na oddział neurochirurgiczny po ciężkim pobiciu i któregoś dnia po prostu zniknął. Ponieważ nie miał przy sobie żadnych dokumentów i nic nie pamiętał, oznaczono go jako NN, a kiedy w tajemniczy sposób zniknął z oddziału, nikt go nie szukał, ani nikt nie zgłosił zaginięcia. Prowadzący śledztwo dotyczące śmierci salowego zauważają korelację z inną zbrodnią, nad którą również pracuje szczecińska policja. Obie ofiary mają podobne obrażenia, a policja szuka narzędzia zbrodni.

Fabuła podzielona jest na dwa tory czasowe. Uczestniczymy na przemian w wydarzeniach sprzed kilku lat, związanych z działalnością pewnej sekty, a także podążamy za nadkomisarzem Rędzią i jego kolegami, którzy prowadzą śledztwo współcześnie. Z każdym rozdziałem obydwa wątki coraz bardziej się łączą, ale medal temu, kto od razu odkryje zamysł autora. Mnie się nie udało, bo chociaż domyślałam się pewnych ele...

Pierwsza część cyklu o komisarzu Rędzi trochę mnie rozczarowała ale nie na tyle aby odmówić sobie przyjemności sięgnięcia po kolejny tom. I tak właśnie ukończyłam czytanie " Sekty ".

Rędzia po raz kolejny podejmuje się prowadzenia trudnej i niezwykle skomplikowanej sprawy. Aby ją rozwikłać komisarz musi poznać wiele szczegółów związanych z wcześniejszym życiem zarówno ofiary pobicia jak i osób zamordowanych. I tak po nitce do kłębka dochodzi do mordercy którym jest...

Akcja powieści toczy się dwutorowo co pozwala na jednoczesne śledzenie postępów działań ekipy kryminalnej i poznawanie przeszłości która doprowadziła do tak strasznego finału po dwunastu latach.

Podobało mi się wplecenie działalności sekty do fabuły powieści. Obrazek z życia ludzi tam przebywających odbiega od typowego jaki jest przedstawiany, powszechnie, przez media co dodało atrakcyjności i nie wywołało zmęczenia przez wykorzystanie schematów.

Pomimo iż dość szybko można się domyśleć kto jest sprawcą to motywy do końca pozostają nie jasne.

Jest tu, również, kontynuacja wątku z prywatnego życia komisarza i pani prokurator, który okazuje się równie intrygujący jak podstawowa fabuła książki. Ponieważ autor ten temat zostawił otwarty liczę na to że rozwiązanie poznam w kolejnym tomie cyklu po który planuję niezwłocznie sięgnąć.

„Sekta” jest drugim tomem cyklu „Nadkomisarz Tomasz Rędzia”. Dla pełnego zobrazowania zawartej w książce fabuły, lepiej przeczytać tom pierwszy, zatytułowany „Blizny”.

Stelar swoją historię rozpoczyna powoli, uchylając przed czytelnikiem drzwi, za którymi kryje się pomysł na przemyślaną drobiazgowo fabułę. Komisarz (lub jak kto woli, nadkomisarz) Tomasz Rędzia rozpoczyna kolejne śledztwo, wydarzenia zdają się rozgrywać jakby rutynowo i na początku można odnieść wrażenie, że nic się w „Sekcie” ciekawego nie dzieje. Jest jeden, trup, potem drugi a akcja nabiera powoli tempa. Autor poszerza pole, które ukazuje czytelnikowi pogląd na wydarzenia. I kiedy sprawy, o których się zdążyliśmy dowiedzieć, zaczynają się ze sobą łączyć, a Stelar stwierdza, że szczelina w otwieranych przed czytelnikiem drzwiach jest wystarczająco szeroka, spuszcza na niego bombę. Reakcja łańcuchowa, która następuje po tym emocjonalnym wybuchu, zaczyna niszczyć nie tylko pieczołowicie łączone przez komisarza wątki śledztwa, ale z ogromna siłą wdziera się w jego prywatne życie. To ma duże oddziaływanie na pochłaniającego lekturę i targa jego emocjami i uczuciami. A właśnie te odgrywają w „Sekcie” bardzo ważną rolę.

Ten, kto zna twórczość Marka Stelara, wie, że jednym z jego największych atutów jest naturalność. Autor umie stworzyć doskonałych bohaterów. I nie chodzi o to, że są to diamenciki, czyste jak łza. O nie, każdy z nich ma „coś za uszami”. To właśnie to „coś” i umiejętność odpow...

Tym razem Marek Stelar powieścią „Sekta” obiera kurs na chciwość, manipulację, ogłupienie, zazdrość, miłość i oczywiście na wyrafinowaną śmierć. Niby znane od wieków ale nadal budzące żądzę posiadania czegoś. Najlepiej kasy i kobiety. Słowem tematy oklepane ale … Marek Stelar mistrzowsko to powiązał, że wyszła dobra powieść. Chociaż z drugiej strony Stelar nie jest z pierwszej łapanki i nic innego wyjść nie mogło. Ciekawie autor prowadzi narrację, zaglądanie do przeszłości wcale nie pomaga czytelnikowi. Czasem można odnieść wrażenie jakby autor sam szukał odpowiedzi na nurtujące czytelnika pytania. Czyli klimat jest, tropy i zwroty akcji są oraz Tomek Rędzia niucha. Zakończenie niebanalne, miało być wszystko wyłożone a tu „Nie miał niczego, czego mógłby się chwycić”. Jest to powieść z rodzaju tych, która cię nie wypuści, przytrzyma do końca…

PS Jak Tomasz Rędzia poleca to i musowo trzeba przeczytać „Rykoszet”.

Trochę mniej mi się podobała niż pierwsza część. Może to wynik "klątwy drugiego tomu", a może większych oczekiwań. Rędzia jak zwykle nie zawodzi, choć tym razem dość szybko zorientowałam się kto jest mordercą. Dużym plusem jest obnażenie mechanizmu działania sekt, ten wątek był intrygujący i dobrze przygotowany. Chętnie sięgnę po kolejne części.

Nadkomisarz Rędzia prowadzi zawiłą sprawę morderstwa. Niestety modus operandi sprawcy przypomina inną sprawę szczecińskiej policji. Czy mamy seryjnego?

Stelar potrafi wciągnąć od pierwszych stron. Śmierć depcze czytelnikowi po piętach w każdej minucie czytania. Świat autora nie jest wymyślony, jest do bólu realny, szary i bez fajerwerków. I to mi się podoba. Miałam wrażenie jakbym czytała sfabularyzowaną opowieść o prawdziwych zbrodniach, a to nie zdarza mi się często. Takie trochę 997, tylko że pisane.

Podejście do tematu sekty świetne. Bez demonizowania, bez wymyślania niestworzonych historii, za to dające do myślenia. Sprawa kryminalna bardzo interesująca. Motywy zbrodni zaskakujące. Okazuje się, że czasem niewiele trzeba, żeby stać się potworem. Przerażajace? Trochę tak.

To był po prostu kawał dobrego kryminału. Polecam 😊

Książka, która wciąga już od pierwszych stron. Świetna i godna uwagi :)

Spotykamy się przy kolejnym tomie przygód nadkomisarza Rędzi i jego według mnie bystrego umysłu, który niejedną kryminalna zagadkę rozwiązał. Tym razem mamy do czynienia z „sektą” jak sam tytuł wskazuje, ale to nie będzie miejsce, które już znamy. Na taki pomysł mógł wpaść tylko jeden człowiek, a może kilku? Pozwólcie, że lekko zamieszam.

Jeżeli nie czytaliście t1 „Blizny” to według mnie możecie zacząć od tego, ponieważ historie nie są powiązane. Oczywiście kilka odrębnych spraw zapoczątkowane są w pierwszym, ale nie z głównym tematem. Czytając książkę miałam wrażenie, że biorę udział w całej tej zawiłej akcji i to chyba spowodowało, że zakochałam się w twórczości autora. W żaden sposób nie ma możliwości, żeby nie zrozumieć co i jak. Owszem są zawiłości, są podejrzani, ale z rozdziału na rozdział zaczynają sami układać się w jedną logiczną całość. Co mnie najbardziej cieszy to, to że pomimo morderstw nie ma opisów które powodują, że obiad, lub wczorajsza pizza przyjdą z odsieczą.

Temat wierzeń , religii, a nawet sekt jest na czasie. Ile trzeba, żeby w zwykłego człowieka zmienić się w potwora? Jak bardzo jesteśmy, chcemy ogłupić drugiego, żeby trafił w „nasz świat” jakim jest wspólnota i codzienna praca. Ile to osób znanych wam trafiło do grup, w których religia była na końcu łańcucha zysków osób które gdzieś kiedyś postanowiły żerować na niewinnych, ufnych osobach.

Chciałabym, aby ktoś zainteresował się tą serią...

Po roku (!) od przeczytania pierwszej części czyli „Blizny” udało mi się przeczytać tom II. W zasadzie nie wiem dlaczego odkładałam czytanie tej serii.. Ale to w sumie nieistotne 😉

Tym razem komisarz prowadzi sprawę morderstwa, w szpitalu znalezione zostają zwłoki salowego. Okazuje się, że może to mieć związek ze zniknięciem pacjenta, który trafił na oddział neurochirurgii kilka miesięcy wcześniej jako NN. Łańcuch zbrodni dopiero się rozpoczyna..

Cała sprawa kręci się wokół sekty, co jest bardzo ciekawym wątkiem. Początki wstąpienia, co kieruje ludźmi, którzy szukają schronienia w sekcie jest interesujące. Jeżeli chodzi o samą historię kryminalną, nie ma nawiązania do poprzedniej części. Jednak życie prywatne komisarza już ma, ze względu na to warto czytać w kolejności. I głównie chyba dlatego sięgnę po ostatni tom, bo zżera mnie ciekawość jak zakończy się historia z Panią Prokurator 😈