Zapomnij, że istniałem

Wiele pozytywnych opinii o twórczości Beaty Majewskiej skłoniły mnie do sięgnięcie w końcu po Jej książki. Wybór zupełnie przypadkowo padł na "Zapomnij, że istniałem". Czy to było dobre posunięcie?
Nie wiem, bo fabuła jakoś szczególnie mnie nie porwała, choć zła też nie była. Jest tutaj trochę romansu, obyczajówki, a i klimat małej spokojnej wioski także działa na korzyść. Tylko czegoś mi brakuje.
Przez znaczną część tej historii, akcja toczy się powoli i jakoś bez ekscytacji Bohaterowie z jednej strony charyzmatyczni, wyraziści, ale z drugiej nie wywarli na mnie większego zainteresowania.
Trudno mi jednoznacznie ocenić tę powieść i stanowczo stwierdzić, czy ponownie sięgną po coś spod pióra Pani Majewskiej. Jeśli tak, to raczej nie będzie to kontynuacja tej serii.

Znalazłam wolną chwilę i przeczytałam "Zapomnij, że istniałem"@augustadocher_beatamajewska ❤️
.
Ksiazka opowiada historię Rafała Snarskiego, byłego boksera, który wyprowadza się z miasta na wieś po pewnych traficznych wydarzeniach ... Jaką przeszłość ukrywa Rafał? Przed czym ucieka? Czego się boi?
Rafał to idealny facet, męski, seksowny, ale o kamiennym sercu...
W tej samej miejscowości mieszka Luiza Mleczko, Pani sołtysowa, która mieszka z rodzicami. Jest ambitną , pewną siebie, rozkapryszoną dziewczyną, która jest w związku z Damianem.... Jak wygląda relacja tej dwójki? Czy to miłość?
.
Pierwsze spotkanie Rafała i Luizy, nie zalicza się do udanych... Oboje są opryskliwi, ale... Ciągnie ich do siebie.... Mimo ciętego języka... Mają wspólne pasje np pszczoły i ule.... Zbliżają się do siebie, aż dzieje się tragedia... Co takiego się wydarzyło? I kto stoi za tym zdarzeniem?
Czy między Luizą, a Rafalem jest coś więcej niż tylko seks? W co zamieszany jest Rafał? Czy Luiza jest bezpieczna? Kim jest Jakub /Jakob? Dużo pytań i jeszcze więcej odpowiedzi znajdziecie po przeczytaniu...
.
Książka wciąga od pierwszych stron, nie można się oderwać ... Ze smutkiem stwierdzam, że będzie druga część, która totalnie namiesza w życiu tej dwójki... Pojawi się ONA.... O kim mowa? Czy szczęście Rafała i Luizy dobiegnie końca?

Przy książkach Beaty Majewskiej nie sposób się nudzić. Świetnie napisana, z charakterystycznymi postaciami, wciągającą fabułą i pełną gamą emocji powieść, która wciąga i przyprawia o szybsze bicie serca.

Nie brakuje w niej zabawnych scenek rodzajowych pokazujących mentalność wiejskiej społeczności, intryg, niebezpiecznych epizodów i erotycznych uniesień, bez których powieść nie byłaby tak barwna. Jakby tego było mało, zakończenie po prostu pozostawia czytelnika w osłupieniu i w konsternacji, gdyż tego, co zaserwowała autorka w finałowych akapitach trudno było przewidzieć. To niebanalna, wielowątkowa historia pozostawiająca po sobie apetyt na więcej...

Recenzja na blogu: https://ezo-ksiazki.blogspot.com/2021/07/835-zapomnij-ze-istniaem-tom-i.html

Skłamię gdy napiszę, że lubię styl autorki i czytam ją w ciemno, bo to nieprawda. Jednak w porównaniu z ostatnią książką spod jej pióra, a tą - to niebo a ziemia. Nawet napiszę, że to była dobra książka, ot taka lekka i relaksacyjna.

Początkowe perypetie Luizy, głównej bohaterki, przypominają serialowe "Ranczo". Jest wieś, "podsklepowi" goście i ambitne sprawowanie funkcji sołtysa. Potem pojawia się tajemniczy nowy mieszkaniec i klimat powieści diametralnie się zmienia na bardziej mroczny, a nawet gangsterki. Ciężko przez to nie wyczuć nierówności w fabule, zachowanie bohaterów ulega zmianie, a z wiejskiej sielskości nie zostaje prawie nic. I to chyba najbardziej mi przeszkadzało. Powieść jest z rodzaju tych niewymagających, czyta się sama, a zakończenie zmusza do sięgnięcia po kolejną część. Wątek, który autorka wykorzystała, jest bardzo ciekawy i oryginalny, nie wiem jak z jego realnością, ale na to przymykam oko.

To powieść typowo rozrywkowa, z charakterystycznymi bohaterami, momentami zabawna i niedająca się odłożyć. Może to brzmieć nieprawdopodobnie, ale podobała mi się na tyle, że chcę przeczytać kolejny tom i dowiedzieć się jak to się skończy. Liczę na to, że autorka z książki na książkę będzie mnie tak zaskakiwać.

Ból przyjmuje różne formy i robi to tak swobodnie jak kameleon zmienia barwy. Jest czymś czego nie widzisz, a doświadczasz go całym sobą. Ból podlega ocenie, a miarą jego jest twoja pamięć. Bólu nie zapominasz … nigdy.

Jakim musiałbyś być herosem, by po stracie bliskich Ci osób powstać z kolan i żyć życiem sprzed tej tragedii. Wstawać rankiem i zaprzątać swoją głowę czymś tak intensywnie, by twoje myśli kierowały się w stronę jutra. Czy tak w ogóle można?
Były bokser do niedawna także mąż i ojciec Rafał Snarski znalazł się właśnie w takiej sytuacji. Poznawszy jego historię i zajęcia jakimi się pałał wielu z nas powie, a z pewnością większość pomyśli, że karma wraca. Tylko czy karma winna swoim ostrzem ucinać linię życia dwojga niewinnych ludzi? Czy to Rafał, działając w grupie przestępczej wydał wyrok na bliskich? To runda, którą zdecydowanie przegrywa!

Wyjazd na wieś to jego recepta na pożegnanie starego życia, którą zrealizował, licząc na zerowe zainteresowanie swoją osobą. Jednak czy można liczyć na to, że żadna para oczu cię nie wypatrzy i czy starając się ukryć za wszelką cenę nie wzbudzamy większego zainteresowania niż byśmy chcieli?

Myślenie, że wieś żyje wolnym tempem i że każdy jej mieszkaniec ma na tyle zajęcia, że nie zainteresuje się nowym przybyszem okazało się błędem. Co mnie osobiście nie dziwi, bo przy wiejskich sklepikach najgłośniej mówi się o tych rzeczach, które chciałby uchodzić za tajemnice.

Historia tej opowi...

Uwielbiam niekiedy sięgnąć po romantyczne historie z odrobiną dreszczyku. Wtedy bez wahania wybieram jakiś tytuł, który stworzony został przez Beatę Majewską. Jeszcze nie zdarzyło mi się, bym się rozczarowała. Tym razem padło na pierwszy tom mafijnej serii o pewnym przystojniaku, który przeszedł swoje i uważa, że nic dobrego nie może go już spotkać. A autorka udowadnia, że nigdy nie powinno się mówić nigdy i pozbawiać siebie szansy na szczęście.

Rafał Snarski miał do niedawna wszystko. Pieniądze, żonę i ukochanego synka. Był naprawdę szczęśliwy. Niestety, ale przez pewien poważny błąd został tego pozbawiony i to dość gwałtownie. Od tamtego czasu postanowił, że już nigdy się nie zakocha, aby nie narażać czyjegoś życia. Na zewnątrz gra twardziela, ale wewnątrz jest czuły i kochający jak pluszowy miś. Wszystko się zmieni, kiedy spotka na swej drodze Luizę, panią sołtys Milikowa, czyli niewielkiej miejscowości.

Luiza to dziewczyna, która gdyby mogła to by dla każdego ściągnęła gwiazdkę z nieba. Kiedy do jej mieściny przyjeżdża przystojny i gburowaty Rafał Snarski jedzie do niego pod pretekstem podpisania umowy na wywóz śmieci. Od tego momentu będą się coraz częściej widywać. Niedługo potem mężczyzna ponownie straci coś, co sprawiało mu mnóstwo frajdy, zaś Luiza go skutecznie pocieszy. Co w takim razie stanie na drodze szczęścia tej pary?

Lektura ta jest bardzo kobieca i szybko się ją czyta. Autorka zdecydowała się na dość małą ilość bohaterów i ...

Zapomnij, że istniałem od Beaty Majewskiej, wydawnictwo Jaguar. Dziękuję bardzo za zaufanie i możliwość recenzowania książki.

Autorka stała się moim numerem jednego wśród polskich autorek. Nigdy nie czytałam tak świetnej książki, która jest pisana prostym językiem. A historia Rafała i Luizy mnie urzekła. Do Milikowa wprowadza się tajemniczy mężczyzna. Rafał, który ma za sobą przykrą, a do tego ciemną przeszłość. Był kimś, a pewnego feralnego dnia, jakby umarł. Jego serce stało się, jak głaz, a życie straciło sens. Wprowadzając się do nowego miejsca, nie miał pojęcia, że jego serce na nowo zacznie bić. Że jeszcze raz zazna jakichkolwiek uczuć, prócz bólu. I to za sprawą jednej młodej kobiety. Luiza, zarozumiała perfekcjonistka, która pełniła funkcję Sołtysa w małej wsi. Myślała, że jej życie jest idealne, ale dzięki Rafałowi spojrzała na nie z innej strony. Dostrzegła wiele spraw, a w tym fałszywość swojego narzeczonego. Luiza i Rafał mieli między sobą układ, który przeradzał się w coraz większe doznania. Jednak żadne nie chciało zdradzać swoich uczuć. Snarski miał nadzieję, że jego przeszłość nie będzie się za nim ciągnąć, jednak nadzieja matką głupich. Dla dobra Luizy posunął się do złych czynów, ale nie dbał o to, co robi, bo jej bezpieczeństwo było dla niego najważniejsze.
Zapomnij, że istniałem... Czy to takie proste jest, zapomnieć?
Jakie tajemnice skrywał Rafał? Co się wydarzyło kilka lat temu, że stał się takim człowiekiem? A jakie były ich dalsze...

Powiem Wam, że chyba czegoś innego oczekiwałam po tej książce. Historia Rafała i Luizy nie do końca mnie przekonała...

Ale od początku...
.
W prologu przeczytałam poruszającą historię Rafała Snarskiego, który stracił swoją rodzinę i przeprowadził się do małej wioski do Milikowa by zacząć życie na nowo.

Całymi dniami ćwiczy, dba o swoje ciało (jak na boksera przystało) i zajmuje się hodowlą pszczół. Niestety nie za dobrze mu to idzie i swoją pomoc oferuje mu seksowna Pani sołtys - Luiza.

Luiza z kolei jest pedantką. Dba o siebie jak i o papiery. Wszystko w mieście idzie po jej myśli aż do momentu spotkania Rafała, który nie wspomina jej o swojej przeszłości. Po krótkim czasie połączył ich namiętny i przygodny sex, bo Rafał "nie chce" się z nikim wiązać.

Należy tutaj również wspomnieć, że Luiza miała narzeczonego - Damiana, który zniszczył innymi rękoma ule Rafała.... Wiecie... ja naprawdę nie wiem po co ten wątek tutaj był... Chyba tylko po to, żeby Luiza mogła zakończyć jeden związek i wejść w drugi.
.
Głównym bohaterom niby na sobie zależało, ale nie okazywali sobie niczego prócz namiętnego
seksu.

Historia nabiera tempa na ostatnich stronach książki i kończy się tak, że czytelnik ma ochotę poznać kolejną część :)
.
Osobiście mnie historia nie porwała, ale w przyszłości chętnie dowiedziałbym się jak się to potoczyło. Na razie muszę dać sobie czas 🙈😋
.
Jeżeli macie jakieś opinie dotyczące ksi...

"Zapomnij, że istniałem" jest książką, która bardzo mnie zaskoczyła. Okładka mi się podoba, pasuje do głównego bohatera.

Rafał i Luiza znajdują się na różnych biegunach, dzieli ich praktycznie wszystko. Autorka w bardzo dobry sposób przedstawia ich relację. W tle głównych wydarzeń, toczy się spokojne życie na wsi. Całość cechuje dosyć leniwe tempo, które pod koniec książki bardzo przyspiesza, wydarzenia przeskakują w czasie o kilkanaście miesięcy, co niezbyt mi się podobało. Książkę czyta się bardzo dobrze i szybko. Autorka zaskakuje pomysłami na rozwinięcie akcji i wprowadzenie nowych bohaterów. Podoba mi się, że Czytelnik jest zaskakiwany, w momencie kiedy odkrywa, w jakim kierunku poprowadzona została akcja. W interesujący sposób odmienia bohaterów oraz ich losy. Decyzje jakie podejmowali zaskakiwały czasami nawet ich samych. Styl pisania Autorki przypadł mi do gustu, fabuła książki jest przemyślana i podoba mi się jej realizacja. Historia ma otwarte zakończenia, będące zapowiedzią tego, czego możemy spodziewać się w drugiej części, której już nie mogę się doczekać.

„Zapomnij, że istniałem” to książka z którą wspaniale spędziłam czas. To historia która wywołała wiele emocji. To bohaterowie którym mocno kibicowałam. Przeczytałam ją z wielką przyjemnością i już nie mogę się doczekać ciągu dalszego. Z przyjemnością polecam.