@mrsbookbook

Moim zdaniem książka w pewnych momentach jest naprawdę interesująca. Jednak nie uważam, że jest to wiedza niezbędna do życia 🙈. Pomijam fakt, że tej książki nie czyta się szybko. Ja założyłam, że dziennie przeczytam dwa rozdziały, czyli około 50-60 stron i wierzcie mi, czasami było mi naprawdę ciężko dobrnąć do ...

Nie jest to lekka książka. Podczas czytania zdecydowanie trzeba się skupić, by nie pogubić się w faktach. Jest tu bardzo dużo tajemnic.

Gorąco Wam polecam tę książkę. Jeśli lubicie włoskie klimaty, w tej książce na pewno je poczujecie.

Czy polecam tę książkę? Jak najbardziej gwarantuję, iż przyjemnie spędzicie z nią czas.

Bardzo się cieszę, że zdecydowałam się na kolejną książkę tej autorki. W „Przekręcie” trochę drażnił mnie policyjno - adwokacki slang. Tutaj tego nie było i przez to czytało mi się znacznie szybciej i przyjemniej. Przyznam, że bardzo trudno było mi odłożyć tę pozycję na półkę. Czy sięgnę po poprzednie i kolejne książki tej auto...

To ostatnia antologia, którą przeczytałam w 2020 roku i muszę przyznać, że mam już przesyt opowiadań. Grudzień i listopad to był czas, w którym przeczytałam bodajże pięć książek tego typu. Ale wróćmy do „Świątecznej nocy”.

Jest to zbiór dwunastu opowiadań. Niestety większość z nich sprawiła, że poczułam się jakbym znó...

Nie jest to lekka książka do poczytania przed snem. Trzeba się w nią zagłębić, by się nie pogubić między faktami i wskazówkami, które są potrzebne do rozwiązania zagadki. Na pewno znajdziecie w tej historii: nawiązania do historii i sztuki, tajemniczego zamachowca, dziennikarzy, którym nie zależy tylko i wyłącznie na dobrym mat...

Po przeczytaniu trzech tomów „Gangsterów” tej autorki po prostu sięgałam po te książkę w ciemno, bo wiedziałam, że się nie zawiodę. I Wam również polecam!

Odniosłam wrażenie, że niektóre historie były strasznie naciągane, żeby tylko wspomnieć o wiedźmie czy czarownicy. Nie twierdzę, że były złe, lecz trochę mijały się z opisem książki.

Książka będzie idealna do wieczornego czytania jednego, dwóch opowiadań. Historie są krótkie (niektóre mają zaledwi...

Książkę uważam za idealną do poczytania wieczorem w ramach relaksu i może odskocznię od gatunków, które się zwykle czyta. Jeśli szukacie prezentu dla pewnej niegrzecznej dziewczynki, to ta książka będzie w sam raz. Gdyby Mikołaj zamiast rózgi przynosił takie opowiadania, byłabym bardzo zadowolona.

To moja czwarta przeczytana książka tej autorki, a zarazem pierwsza, która niekoniecznie przypadła mi do gustu. Jednak na pewno będę próbować dalej 😁.

Po przeczytaniu „Cymanowskiego Młyna” wiedziałam, że jak najszybciej muszę sięgnąć po drugi tom. Dodatkowo chyba nie muszę już powtarzać, że książki Magdaleny Witkiewicz czytam w ciemno. Uwielbiam też duet, jaki tworzy wspomniana pisarka ze Stefanem Dardą 😍.

Jeszcze się nie zawiodłam na książkach Magdaleny Witkiewicz, więc gdy tylko przyszła do mnie kolejna pozycja tej autorki, której się zupełnie nie spodziewałam, to skakałam z radości 😂🙈. A w dodatku był to utwór ze świętami w tle😍.

Tę pozycję oceniam 6/10. Jeśli jesteście ciekawi, czy wam przypadnie do gustu ta historia, to oczywiście zachęcam do przekonania się na własnej skórze.

Kompletnie nie mam pojęcia, co mogłabym napisać o tej książce 🙈. Zdecydowanie się nie polubiliśmy i bardzo źle mi się ją czytało. „Upiorne święta” to krótkie opowiadania napisane przez dziewięciu autorów i jedną autorkę. Przyznam, że niektóre historie były oderwane od rzeczywistości do tego stopnia, że naprawdę ciężko było mi przez nie przebrn...

Naprawdę podobała mi się ta książka. Autorzy świetnie się połączyli romans z nutką thrillera. Może fanom mocniejszych kryminałów ta książka wyda się za mało mroczna. Choć muszę przyznać, że bywały momenty, kiedy moje serce biło szybciej. Jednak ja należę do tych bardziej strachliwych osób.

Czy polecam tę książkę? Zdecydowanie tak. Już od samego początku mi się spodobała, bo już bardzo dawno nie śmiałam się podczas czytania.

Ta historia była lekka i przyjemna w czytaniu. Strony niemal same się przewracały.

Autorka porusza trudne tematy: alkoholizm oraz porzucenie przez rodzica. Zarówno z jednym, jak i z drugim, trudno jest się pogodzić, a co dopiero, kiedy dzieją się równocześnie.

Główna bohaterka Klara, to osoba, której życie nie było ani nie jest łatwe, a tym bardziej usłane różami. Pochodzi z patologicznej rodziny. Jej ojciec jest alkoholikiem i to ona musiała pomagać matce w wychowaniu sióstr. Nikt jej także nigdy nie okazywał uczuć. Dziewczyna ma za sobą także nieudane małżeństwo.

Muszę przyznać, że książk...

Sięgając po tę książkę spodziewałam się kolejnej historii o mafii, (bo nie oszukujmy się coraz więcej mamy tego typu książek). Jednak ta książka jest zupełnie inna niż wcześniejsze, które do tej pory czytałam.

Czy polecam tę książkę? Tak, jeśli lubicie wątki mafijne z nutką erotyki to musicie ją przeczytać.

...

Ogromne brawa dla autorek, bo stanęły na wysokości zadania i ja mam problem z wybraniem tego jedynego najlepszego opowiadania, bo wszystkie były wyśmienite.

Tak wiec gorąco Wam polecam, jeśli tylko lubicie historie pełne romantyzmu to musicie to przeczytać.

Już drugi raz sięgnęłam po tego typu książkę. Znajdziecie w niej zbiór opowiadań dziesięciu autorek. Jest to świetna forma, jeśli ktoś jest ciekawy stylu pisania autora/autorki, w opowiadaniach ma możliwość sprawdzenia czy się podoba czy nie. Oczywiście, jeśli się podoba to śmiało można sięgnąć po całe powieści.

Jaka to była piękna bajka.

Mój syn może jest jeszcze ciut za mały na te książkę (ma dwa latka) albo po prostu jego charakter nie pozwala dłuższy czas usiedzieć w miejscu 😂. Ale czytając mu te kiszkę po jednym rozdziale to jest zainteresowany. Jednak jego uwagę najbardziej przyciągają śliczne obrazki obrazki.

Jeśli uwielbiacie thrillery psychologiczne bądź, jeśli chcecie spróbować czy to będzie odpowiedni dla Was gatunek, to sięgnijcie po tę książkę.

Książkę uważam za bardzo dobrą na jesienny wieczór. Jeśli szukacie czegoś lekkiego, przyjemnego, romantycznego i pełnego emocji to jest to historia dla Was.

Naprawdę ogromne brawa dla autora za tak świetną książkę. To było moje zaledwie drugie spotkanie z twórczością Remigiusza Mroza, ale na pewno nie ostatnie.