@Airain

Czytałam powoli, bo tekst jest gęsty niesłychanie i wymaga namysłu (choć chwilami zastanawiałam się, na ile odpowiedzialny za to jest tłumacz - parę razy chyba nie sprostał stylowi autora, gmatwając dodatkowo to, co już w oryginale proste nie było). Idee dotyczące funkcjonowania instytucji literackich (czy też "pola" literatury) - interesujące...

A co, jeśli wejrzawszy w głąb siebie, nie zobaczysz wcale olbrzyma, tylko małego krasnoludka w czapeczce z kutasikiem, pochrapującego cieniutko?

Nie budź wtedy maleństwa. Niech śpi.

Sympatyczne yaoi w klimatach fantasy i japońskiej mitologii (np. lis o dziewięciu ogonach). Ładna kreska, sporo humoru, typowa manga, gdzie uczucia wyraża się w ten sposób, że bohaterowie wrzeszczą na siebie. Sceny erotyczne ZDECYDOWANIE dla pełnoletnich. Szkoda, że to tylko jeden tom, bo chciałoby się wiedzieć więcej o bohaterach.

Pierwsza lektura tego niewiarygodnego kryminału, wiele lat temu, w pamiętnej serii z jamnikiem, skończyła się interwencją sąsiadki zza ściany, która przyszła do mojej Mamy zapytać, co mi się stało (i - w domyśle - kiedy przyjadą mili panowie z kaftanikiem z długimi rękawami). Mój obłąkańczy śmiech niósł się bowiem po okolicy, odbijał się echem...

Niespecjalnie ciekawy kryminał, który z Twin Peaks ma tyle wspólnego, że dzieje się w małym miasteczku, a z Fargo... że niby trup jest? Nie mam pojęcia. Śledztwo prowadzi schematyczny stary glina z problemami i po Wietnamie, wiecie, taki twardziel, w głębi duszy czuły i swój chłop. Jakoś się w tym śledztwie specjalnie nie wys...

Grabiński to oryginalny polski produkt i choćby z tego powodu zasługuje na uwagę i uznanie. Jego pomysły w swoim czasie były niezwykle nowoczesne - przeniósł grozę ze starych nawiedzonych domostw do przedziałów kolejowych i nowo zbudowanych, secesyjnych domów, gdzie elektryczność zwycięsko wypierała "poczciwe" lampy naftowe. Dziś to nacechowan...

Rozczarowanie. Byłoby miło dowiedzieć się czegoś nowego z ust (czy raczej stronic) "papieża ateistów", a tu wciąż te same odgrzewane kotlety. Plus niezdrowa obsesja na tle nieosiągalnej nagrody Templetona.

To ja sobie wrócę do Woltera.

Nie jest to mrożąca krew w żyłach opowieść o duchach, lecz sympatyczna, staroświecka opowiastka fantasy z magią i elfami (nie z takimi jak u Tolkiena, lecz z "małym ludkiem" żyjącym wśród ziół i traw). Spokojnie nada się nawet dla młodszego czytelnika. Ale jeśli pożądasz mrocznego horroru - to nie tędy droga.

Myślałam, że to będzie zbiór jakichś historii o zbrodniach czy choć okropnych wypadkach z rośliną w roli głównej. A dostałam serię dość monotonnych notek i ciekawostek o roślinach, które kłują, parzą, trują, itd., wyglądających, jakby zostały skrótowo przepisane z jakiegoś podręcznika. Nie jest to nawet jakoś fachowo zrobione, albo dobrze zred...

Agatha Christie najlepiej czuje się na angielskiej prowincji, na herbatce u pastora lub przyjęciu u lokalnego posiadacza ziemskiego, z kanapkami, ciasteczkami i ponczem. Kiedy zaczyna bawić się w afery szpiegowskie i tym podobne, traci rytm, parę i wdzięk. Da się przeczytać, ale w sumie nie trzeba.

 Najwybitniejsze dzieło hiszpańskiego XV wieku. Gorzka, bezpardonowa wizja społeczeństwa, zgryźliwie wykpiony mit wielkiej, romantycznej miłości. W dodatku niepewne autorstwo i zadziwiająca forma, do dziś prowokująca dyskusje: dramat? powieść dialogowana? Klasyka. 

Jak powiedział Tołstoj, "wszystkie szczęśliwe rodziny są do siebie podobne, każda nieszczęśliwa rodzina jest nieszczęśliwa na swój sposób". Dysfunkcyjna rodzina Bechdelów jest więc nieszczęśliwa na swój niepowtarzalny, dość przy tym malowniczy sposób, ukrywając uczucia i konflikty pod maską normalności i komunikując się głownie za pomocą pochł...

Cytując klasyka: Pan mój i humbug mój. Daję 9/10 za umiejętne wkręcenie czytelnika i oczywiście z powodu Drogiego Howarda.

Nie czekaj, korzystaj, zrób sobie Cthulthu.

 Drugie i ostatnie moje podejście do tej przeraźliwie przereklamowanej twórczości. Nieprawdopodobne psychologicznie, nielogiczne, ogólnie bez sensu. I przede wszystkim nudne jak diabli. 

Głupawe toto i nieprawdopodobne, nawet jak na opowieść o wampirach (zimnych, połyskliwych, zatrzymanych mentalnie w wieku szkolnym, wskutek czego ...dziesiąt razy muszą powtarzać tę samą klasę). Jako czytelniczka masochistka przeczytałam jeszcze część 2 i zeszłam. 

Trochę mnie rozczarowała ta historia, reklamowana jako zagadka związana z literaturą. Nie jest to bowiem opowieść o książkach, tylko o obłędzie - o szale kolekcjonowania i katalogowania. Gdyby obłęd bohatera nie skupił się na książkach, znalazłby ujście w jakiejś innej, pewnie równie cudacznej formie. Mam wątpliwość, czy on te swoje książki w ...

 Przepyszna zabawa erudycyjna, choć trzeba się też i uzbroić w cierpliwość, by pozwolić się prowadzić wśród mniej lub bardziej obłąkańczych idei. Spiski, tajne stowarzyszenia, Graal i templariusze, różokrzyżowcy, maniacy, dziwne znaki na ziemi i niebie... przy "Wahadle" "Kod da Vinci" Browna to niewinna igraszka. 

Debiut Charlotte B. jako autorki. Słaba i nieprzekonująca książka, której bohater miał być zapewne w założeniu jakimś moralnym wzorcem, lecz jawi się raczej jako człowiek z nader wysokim pojęciem o własnej osobie, nie znoszący właściwie wszystkich wokół siebie, z wyjątkiem osób, które mogą mu się jakoś przydać czy przysłużyć. Nauczyciel języka...

 Po "Wcinaj, medytuj, łap faceta" (czy jakoś tak), spodziewałam się najgorszego, a tu całkiem przyjemna książka o twórczym podejściu do życia. Plus, i to duży, za rozprawienie się ze stereotypem "artysta musi cierpieć" (i przy okazji zatruwać życie innym). Zdania, że rysowanie męskich narządów w toalecie to też twórczość, raczej nie podzielam,...

 Mógłby się szanowny autor w końcu zdecydować, kto to wiekopomne arcydzieło popełnił, bo w poprzedniej swojej książce wpierał nam, że Charlotte.
 
 Książka ciekawie odtwarza wiele szczegółów i faktów ówczesnej rzeczywistości. Po przeczytaniu skłonna jestem przyjąć, że Branwell został przez biografów rodziny skrzywdzony, i że był bardzi...

Poradnik upychania rzeczy w pudełkach tudzież za zasłonkami. Niektóre z porad są użyteczne, ale wiele z nich to oczywista oczywistość, a niektóre cechuje niewiarygodnie ograniczony punkt widzenia. Nie masz co zrobić z gadżetami? Umieść je za zasłonkami po obu stronach kominka! Bo przecież każdy ma kominek, prawda?

 Nie moja bajka, ale jak mi wpadło w ręce, to przeczytałam (jako czytelniczka masochistyczno-kompulsywna).
 
 Romansidło. Główna bohaterka, Crystal, jest taka piękna. No taka piękna, taka niesamowicie piękna, i niewinna i słodka, i autorka to w kółko powtarza, aż się niedobrze robi. I wszyscy porządni ludzie, wzruszeni jej urodą i słod...

Po bardzo długim czasie wymigiwania się udało mi się odbyć tę czekającą od dawna lekturę - i teraz waham się, co powiedzieć. Bo, oczywiście, wiem, że dzieło wybitne, że pisarz wybitny, legenda już (zwłaszcza, że wygodnie martwy, to na pomnik się nada), że forma nietuzinkowa, że powieść i totalna, i wielka latynoamerykańska, i jeszcze z kluczem...

Książka trochę w kategorii "rachunków z pralni": jeśli lubię autora, przeczytam cokolwiek. Ale, no cóż, lubię autorkę, więc przeczytam. I tu przyjemne potwierdzenie opinii - lubię autorkę i podoba mi się to, co pisze prywatnie. Kawałki o kocie słodkie dla każdego felinofila. Społeczna wrażliwość, poglądy na świat - tudzież. No co ja poradzę, U...

Książka o sprzątaniu, która wzbudziła we mnie prawdziwą burzę emocji. Bo przecież miejscami to rasowy thriller: gdy dowiadujemy się, że bohaterka w wieku pięciu lat pasjonuje się już porządkami, a w szkole podstawowej namiętnie czyta prasę o prowadzeniu gospodarstwa domowego i w czasie przerw, zamiast się bawić, sprząta klasę (na ochotnika, ni...