@Pinkberry

Jedna z najgorszych ksiązek Couplanda, nie polecam w żadnym razie. Lepiej sięgnąc po "Pokolenie X" albo "Szamponowy świat".

A ja się na niej uśmiałam strasznie. Co nie znaczy, że jest w jakikolwiek sposób dobra, a 3/4 facetów zapewne ciężko sie przy czytaniu obrazi...

Straszne jest to, że mimo że świat przedstawiony jest pusty i wyblakły, nie ma tam nic do dodania.

Denna, drewniana książka, nie zachęcająca do zaczytania się w dziełach autora ani do dobrej opinii o wspólczesnej literaturze francuskiej.

Autorka po półtorarocznym pobycie na ziemi jako facet odkrywa Amerykę: mężczyźni mają uczucia i marzenia, są równie sfrustrowani i zagubieni we współczesnym świecie jak kobiety. Najwyraźniej są osoby, które tego nie wiedzą. Książka literacko nie jest dobra, ale warto ją przeczytać, żeby uzmysłowić sobie ogrom przepaści kulturowej między płciami.

Z całym szacunkiem, styl autora jest nieziemsko naiwny i o wiele lepiej obejrzeć film, w którym ta sama historia dostała się w bardziej utalentowane ręce.

Historia w tej książce mogłaby być trzeciorzędnych horrorem, ale talent autora przenosi ją o dwie klasy wyżej. Mamy w tej książce Dobro, nie absolutne, ale takie, jak tylko człowiek jest w stanie stworzyć i Zło, też nie ostateczne, ale nieodwołalnie ludzkie. To nie jest tylko horror, to prawie moralitet i szkoda, że wydano ją w serii fantastyka, bo...

Najlepsza książka Pereza-Reverte. Wątek Klubu Dumas jest osnową książki, co oczywiście nie przeszkodziło Polańskiemu bo wyciąć w całości. Depp i tak nie pasował na Corso, ale fanki (fani?) filmu zapewne mocno się zdziwią :)

Dla zabieganych bizneswomen poszukujących odpoczynku umysłowego od pracy i utrzymania rodziny.

Książka nijak się ma, poza bogactwem nawiązań, do "Imienia róży", dlatego fani tamtej mogą się w niej zgubić kompletnie. A kto się nie zgubi już zawsze będzie miał ochotę iść na spotkanie Różokrzyża ogłaszające się na słupach w co większym mieście :]Dodatkowo, można jej używać jako rekomendacji do przeczytania innych książek, bo każdy rozdział zacz...

Jakość tej książki bardzo rozczarowywuje po tym, czego by się można spodziewać z opisu. Pomysł świetny, ale na wykonanie chyba sił nie starczyło (albo tłumacz coś poknocił). Jednak w porównaniu z drugą częścią - naprawdę dobra :P

jak oni mogli w filmie wyciąć dialog o przemycaniu haszyszu przez granicę? jak mogli? nic ich nie usprawiedliwia, nawet to, jak niesamowicie im wyszedł tysiącooki potwór stojący w beczce po ogórkach. Poza tym szczegółem, wymarzona ekranizacja, każdy fan powinien się o taką modlić :)

Najlepsza ksiązka Gibsona po "Neuromancerze" (czyli druga dobra). Autor odszedł kompletnie od pomysłu tworzenia własnego świata, wychodząc ze słusznego założenia, że stworzony przez niego cyberpunk właśnie się zmaterializował, więc nie powinien dalej wydziwiać. Akcja toczy się wokół społeczności internautów polujących na oryginalne filmiki (youtube...

Małe ostrzeżenie: ta ksiązka jest cięzka, świetna, ale absolutnie nie do przebrnięcia w poprzednim, okropnym tłumaczeniu. Łatwo je poznać, bo nazywa się "Zen i sztuka oporządzania motocykla". Nie dotykać nawet kijem. A samo "Zen" to, jak dla mnie, jedna z najważniejszych powieści XX wieku.

Od tej książki zaczął się steampunk i najlepiej określa, czym ten gatunek jest.

Zgadzam się z opisem książki, tak precyzyjnego, kompletnego świata nie można znaleźć w wielu książkach. Pozycja obowiązkowa dla fanów SF.

Pierwsza część jednego z najciekawszych cyklów SF. W kosmosie żyje wiele raz wysoko rozwiniętych, ktore uważają, że ludzie to prymitywne istotki potrzebujące "wspomagania",czyli gatunku, który wyewoluuje ich w swoją stronę. Ludzie jednak postanawiają żyć sami i, wspomagając delfiny i szympansy, stać się gatunkiem równorzędnym dla bossów. Załoga eks...

O piekiełku szkolnych "przyjaźni". Czyta się ją z lekkim dyskomfortem, spowodowanym napływem wspomnień z lat szkolnych, z gatunku tych nie zachęcających do wejścia na n-k.

Pierwsza książka Atwood, bardzo feministyczna w przesłaniu. Dla sfrustrowanych kobiet, które mają dość pytań "ale o co ci chodzi, kochanie?"

Chyba najlepsza książka Atwood - wielowymiarowa postać głównej bohaterki, doskonale wypracowany styl i akcja tak niejasna, jak gdyby wszystko zdarzyło się naprawdę :)

Nie są to, jak sam autor przyznaje, dobre warsztatowo opowiadania, ale coś w tym tytułowym nie pozwala odłożyć książki na półkę z literaturą przeciętną. Tak to bywa, kiedy po sukcesie nagle każą komuś dać "coś na szybko, coś starego, sprzeda się na fali". Czekam na następną ksiązkę.

"książki pisał zwierzętami, a polował poetami"...

Jeżeli ktoś w ogóle nie miał do czynienia z Borgesem, to jest najlepsza książka na początek. Dobre opowiadania w miarę zrozumiałe dla nie oswojonego z Biblioteką Babel czytelnika.

Tę książkę trzeba przeczytać dla cytatu o rybkach ocznych. Bardziej się podoba w trakcie czytania niż po zakończeniu, ale tak czy inaczej wyobraźnia autora wydaje się niczym nie ograniczona - niestety, w życiu Pi postanowił już założyć sobie klapki...

Jedna z lepszych książek z serii.