jo'sbooks

Jest to powieść dość lekka. Bohaterkę obserwujemy z perspektywy: byłam, zrobiłam. Taka forma wspomnień, dziennika ale zamknięta w całości, bez podziału na poszczególne dni. Jako poprawiacz humoru - propozycja niemal idealna. Zdecydowanie gorzej ma się budowanie fabuły i spełnianie danej obietnicy. Autorka porównuje codzienność niemiecką i polską, a...

"Holandia. Presja depresji" to całościowa widokówka tytułowego kraju. To niezwykle szeroki obraz, który pozwoli nie tylko zachęcić do samodzielnego poznawania kolejnych regionów, bardzo się od siebie różniących, ale także zrozumieć te odrębności i zachowania. To nie tylko świetna wizualizacja, która wskazuje palcem na miejsca warte uwagi. To przede...

Kto już zdążył poznać Schmitta - wie czego oczekiwać. A ten kto nie zna, powinien po niego sięgnąć, aby się przekonać.
Mam takie momenty, gdy łapie mnie kryzys czytelnika. Zaczynam kilka książek i absolutnie żadna (nawet ta będąca arcydziełem w ocenie innych) mnie nie wciąga. Wiem, że wtedy powinnam sięgnąć po książki Schmitta. Nie dość że poł...

Po wcześniejszym przeczytaniu "Tysiąc wspaniałych słońc" wiedziałam czego spodziewać się po autorze. Wiedziałam, że powieść mnie wciągnie do granic możliwości i że będzie kipiało od różnych emocji. I że będzie to historia prawdziwa i mocna.
Nie jest łatwo być dobrym i honorowym człowiekiem, a jeszcze trudniej być taką osobą w Afganistanie w cz...

Było to moje pierwsze spotkanie z autorem. Z premedytacją wybrałam tytuł inny niż wcześniejsze jego powieści. Nie chciałam czytać o nastoletnich emocjach, tylko o tych dojrzałych, wystawianych na próbę.
Niby wszystko w tej książce jest proste i nieskomplikowane. Taka zwykła lekka lektura dla pań. Historia mimo wszystko w paru miejscach zaskaku...

"Pył z landrynek" jest niczym dobrze zapakowany prezent: po opakowaniu i tytule wiele obiecuje, ale w środku brak kolorytu zewnętrza. To jedynie zalążek reportażu. Być może to zamysł autorki, być może zbyt płytkie przemyślenie całości. Krótko pisząc - chaos. Autorka przemieszcza się między miastami i miasteczkami, opisuje kolejne fiesty, ale jakby ...

Do twórczości autorki prawdopodobnie miałam wygórowane oczekiwania. Wokół nazwiska ostatnio zrobił się mocny szum. Dałam się złapać marketingowcom na haczyk. A tymczasem średnia jest ta książka....
W dobrym kryminale najważniejsze jest przyciągnięcie czytelnika jak magnes. Od tego gatunku oczekuję, że będę cały czas zaskakiwana i nie będę mogła...

Hajer może nie pisze doskonale pod względem językowym, jest jednak w jego książkach coś przyciągającego. Ta jest nieco chaotyczna, ale w stylu, który mi odpowiada. Można wybuchnąć śmiechem, można zatopić się w marzeniach. W tej książce znajdzie się mnóstwo faktów w życia autora - wszystko to, co doprowadziło do chęci poznania świata. Obrazuje życie...

Przy czytaniu tej książki przydałoby się samemu zrobić na boku mapę bohaterów i ich koligacji rodzinnych czy pozarodzinnych. "Okularnik" pod względem technicznym jest książką bardzo dobrą. Mocniej przypadła mi do gustu niż "Pochłaniacz". Ale nadal uważam, że pijarowskie posunięcia co do nazwiska Bondy są wyolbrzymione.

W tej części przygó...

Niezwykła nostalgiczna podróż po tym, czego już dawno nie ma. Czytając książkę nie miałam wrażenie, że wzgłębiam się w Costa Brava, raczej w odleglesze regiony świata. Hiszpanii, którą ukazuje autor daleko do współczesnego widoku. Tam, gdzie obecnie rozwija się turystyka, kiedyś był zupełnie inny świat. I dokładnie o tym opowiada ten reportaż. Spok...

Kluczowe aspekty kultury włoskiej i historia tego kraju w pigułce. Także opowieść o tym, jak zmieniał się świat i ludzie od połowy XIX i przez cały XX wiek. Autorka opisuje historię rodziny w swoim specyficznym stylu. Nie ma tu dialogów. Ale całość czyta się migiem. Książka wciąga już od pierwszej strony.
A w okładce jestem zakochana!

W opiniach widzę prawie same zachwyty nad "Przewieszeniem" i nie do końca wiem skąd się one wszystkie biorą. Widać, że autor najwyraźniej wziął sobie do serca opinie o poprzedniej części. Całość nie przypomina już naszpikowanego scenami akcji filmu z Siegalem, co tym samym wiązało się z ogromnym nieprawdopobieństwem (choć też ogromną wyobrażnią aut...

W serii o Chyłce nie podoba mi się jedna kwestia - przewidywalność. Jest jednak napięcie i są zwroty akcji oczekiwane od thrilleru. Powieść wciąga do tego stopnia, że z książką chodziłam wszędzie. Od "Zaginięcia" oczekiwałam jednak więcej batalii sądowniczych, a bywało i tak, że kilka rozdziałów pod rząd to takie pitu-pitu o napięciu pomiędzy bohat...

O książce słyszałam wiele. Najwyraźniej miałam zbyt wygórowane oczekiwania. Niby można dowiedzieć się wiele na temat samych Włoch. Niby opowieść jest ciekawa. Ale "męczyłam" ją dwa miesiące. Nie wciągnęła mnie tak, by pochłonąć ją w jeden wieczór. Choć jest napisana bardzo przystępnie i kieruje nasze myśli na ciekawsze i cieplesze klimaty niż te za...

Autor jest podłym człowiekiem. Podłym dla swoich bohaterów.
Jednak jak na gatunek reprezentowany przez "Ekspozycję", trochę się wynudziłam. Najkrócej powiedziałabym: za szybko, za dużo. Książkę można by w pewnym stopniu porównać do filmu akcji z Siegalem (aktor z niego marniutki, ale fanów swoich ma). Jest efekciarsko, dużo się dzieje. Z tym ż...

Z całą pewnością nie jest to powieść, która wciągnie od pierwszej strony. Początkowo ciężko przebrnąć przez ciągłe opisy pijaństwa głównej bohaterki. To co tygryski lubią najbardziej w książkach prawniczych zaczyna się sporo później, bo w okolicach 200 strony. Ale jak już się rozkręci, to po całości. Choć moje oczekiwania widocznie są mocno wygórow...

Gdy żadna książka nie jest w stanie mnie wciągnąć - nawet ta z najmniej skomplikowaną fabułą czy intrygujący kryminał - sięgam po książki Schmitta. Autor nie zawodzi. Czy to powieść, czy nowela, czy opowiadanie, nie jestem w stanie się oderwać. Jest w jego twórczości jakaś magia, która przyciąga.
Opowiadania w "Marzycielce z Ostendy" może się ...

Zdecydowanie najlepsza i najbardziej dopracowana część trylogii. Być może dlatego, że finalna i trzeba pozbierać wszystkie zgliszcza. Zaskoczenia, które serwuje autor wyskakują niczym Filip z konopii. Niby to wszystko jest logiczne, ale jednak i w "Trawersie" nie brakuje nagłych zwrotów. Parę spraw da się przewidzieć, ale czymże jest parę małych wz...

"Lampiony" miały mieć magiczną moc. Miały przełamać moją złą czytelniczą passę. Ostatnio trudno znaleźć mi powieść, która by mnie wciągnęła. Albo oczekiwania były zbyt wielkie, albo niecierpliwość na za wysokim poziomie w stosunku do tej książki... W każdym razie zawiodłam się. "Lampiony" okazały się nie do przejścia. Przesyt i nuda - tak można pow...

Jestem zdania, że najlepsza część serii o Chyłce to jej początek. Po kolejne tytuły sięgam już bardziej z przyzwyczajenia. Po przeczytaniu "Immunitetu" nie czekam już z niecierpliwością na dalsze losy Chyłki i Zordona.
Nie działo się tutaj dużo. Sprawa nad którą pracują adwokaci nie jest porywająca, choć autor zasugerował się aktualnymi proble...

O tej powieści słyszałam wiele pochlebnych opinii, wiele osób mi ją polecało. Dlatego miałam wobec niej bardzo wysokie oczekiwania. Czyta się ją bardzo dobrze, wciąga niemiłosiernie, ale mniej więcej w połowie napięcie spada. Książkę chce się po prostu doczytać.
Powieść napisana jest w sposób przystępny, czyta się ją szybko. Fabuła jest przemy...

recenzja pod linkiem
http://swiatwslowachiobrazach.pl/index.php/2018/11/06/polski-kryminal-terra-incognita
Moje pierwsze spotkanie z autorem. Takie trochę na zasadzie nie wiem co o tym sądzić. Historia ciekawa, końcówka szalona...

recenzja pod linkiem
http://swiatwslowachiobrazach.pl/index.php/2018/07/28/cisza-czerniecki-recenzja/
W czasach, gdy czytałam "Dalej od Buenos" tego samego autora "Ciszę" oceniłabym wyżej. Dalej tak samo ubóstwiam literaturę podróżn...

recenzja pod linkiem
http://swiatwslowachiobrazach.pl/index.php/2018/09/08/z-syberii-do-indii-powtorka/
Czyta się raz lepiej, raz gorzej. Autor kilka razy powtarzał swoje myśli. Sama tematyka bardzo ciekawa. Najbardziej czekałam ...

Książka nie porwała mnie tak, jak pierwsza część cyklu. Jest jednak bardzo dobra. Wciągająca, trzymająca napięcie, zaskakująca i błyskotliwa. Lubię styl autora i lubię te jego historie. Pytanie tylko, w którym miejscu trzeba powiedzieć dość, by nie uznać, że powieść jest przesadzona?