444

1000, 1444, 1888, 2332 – daty jak każde inne, dla uważających na lekcjach historii pierwsze dwie są znane, pozostałe już nie. Jana Matejkę jako malarza każdy zna, jego obrazy już niekoniecznie. Jakby to wszystko połączyć w całość, dodać wiadomości historyczne, przyprawić religią chrześcijańską i islamem, zabarwić dociekliwymi detektywami i organizacjami – mamy przepis na sukces. Fabuła rozpościera się na wielu płaszczyznach chronologicznych, oprócz wydarzeń w poszczególnych latach mamy akcję współcześnie. Punktem wyjścia jest tajemniczy, zaginiony obraz Jana Matejki „Chrzest Warneńczyka”, którego wszyscy pragną i szukają, a w którym zawarta jest przepowiednia: cztery razy co 444 lata pojawi się na świecie osoba, która dokona pokojowego połączenia islamu i chrześcijaństwa. Niestety obraz jest przeklęty ktokolwiek dowiaduje się o przepowiedni ginie, tak samo osoby, które próbują go znaleźć. Tajemnicze bractwo Bokira, agenci tajnych służb, tajemnice odkrywane przez bohaterów sprawiają, że książkę czyta się jednym tchem, na jednym wydechu.
Uwielbiam takie książki, w których historia i jej tajemnice są odkrywane przez czytelnika z strony na stronę. Podziwiam ogrom pracy w napisaniu powieści, tło historyczne, postaci i miejsca. Autor, dziennikarz napisał powieść językiem tak plastycznym, że miałam wrażenie jakbym przeniosła się sama w wir wydarzeń.
Ciekawostką historyczną jest, że obraz Matejki " Chrzest Warneńczyka " istnieje, także ginął i odnajdował się w niejasnych okol...

Powieść sensacyjno-przygodowa, bardzo dobra debiutancka powieść polskiego autora. Napisana lekkim piórem, spójna i wciągająca. Najbardziej podoba mi się wykorzystanie polskich wątków. Lubię, gdy akcja oparta jest na naszych realiach współczesnych i historycznych. I fantastyczne (dosłownie) zakończenie:)
W książce jest bardzo wiele wątków i postaci i ostrzegam, że mocno trzeba się skupić, by nie zagubić się w labiryncie wydarzeń i osób. Ale warto przeczytać tę powieść, jestem ciekawa dalszych przygód Jakuba Kani, miłego, łagodnego faceta, odkrywającego tajemnice historii:)

Mam na półce "Miejsce i imię" tego autora. Książka patrzy na mnie błagalnie od dłuższego czasu, ale w sumie dobrze, że nie miałam kiedy po nią sięgnąć, ponieważ zorientowałam się niedawno, że to drugi tom cyklu o prokuratorze IPN-u, Jakubie Kani. Tom pierwszy zaś to właśnie recenzowane przeze mnie teraz "444". Czy jestem zadowolona z lektury? Postaram się odpowiedzieć na to pytanie poniżej :-)


Jakub Kania, prokurator IPN-u, czeka na spotkanie z niejakim Pawłem Włodarczykiem, dziennikarzem. Mężczyzna zamierza przedstawić Kani pewną teorię dotyczącą zaginionego obrazu Jana Matejki "Chrzest Władysława Warneńczyka" i swoje wnioski z poszukiwań, które przeprowadził. Niestety, dziennikarz nie dociera na miejsce spotkania. Jego auto taranuje tir, a Włodarczyk ginie na miejscu. Już na wstępie dowiadujemy się, że to nie był przypadek, lecz zaplanowane zabójstwo. Komu zależało na śmierci zwykłego dziennikarza z jednej z warszawskich gazet?
Kania, kiedy dowiaduje się o wypadku Włodarczyka, rozpoczyna własne śledztwo związane z obrazem. Intryguje go spowijająca malowidło tajemnica. W dodatku okazuje się, że wcale nie jest pierwszym prokuratorem, który próbował wyjaśnić zagadkę obrazu i ukrytej w nim przepowiedni. W dodatku jego poprzednik również zginął w wypadku...
Czego dotyczy przepowiednia? W skrócie, by nie zdradzać zbyt wiele, napiszę tylko, że chodzi o próbę pojednania dwóch religii: chrześcijaństwa i islamu, czego będzie mógł dokonać wybraniec (łącznie nar...

Do sięgnięcia po powieść Macieja Siembiedy pod intrygującym tytułem " 444" zachęcił mnie patronat LC. Połączenia powieści sensacyjnej z thrillerem historycznym zawsze wzbudzały moje zainteresowanie, więc z przyjemnością oddałam się lekturze.
Maciej Siembieda jest uznanym dziennikarzem, za swoje reportaże trzykrotnie zdobył nagrodę Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich, zwaną „polskim Pulitzerem”. „444” nie jest jego pierwszą książką, gdyż opublikował już cztery zbiory reportaży oraz książkę o ich pisaniu. Natomiast jeżeli chodzi o pisanie powieści jest to debiut autora.
Siembieda porównywany do Dana Browna ( sam zresztą stwierdził, że impulsem do napisania powieści był " Kod Leonarda da Vinci "), stworzył świetną powieść sensacyjną osadzoną w polskich realiach. Wątki,postaci historyczne i fikcyjne łączą się w całość tak, że trudno dostrzec co jest prawdą a co nie.
Autor dobrze przygotował się do pisania i sprawił, że opowieść jest wiarygodna i ma rzetelne odniesienie do historii.
Powieść jest zagadkowa, napisana z rozmachem i pasją. Czyta się szybko i z przyjemnością ze względu na wysoki poziom literacki.
Przedstawiona historia wciągnęła mnie bez reszty a zwroty akcji spowodowały, że nie potrafiłam wpaść na rozwiązanie zagadki. Lektura książki zmusiła mnie do myślenia i zaintrygowała do tego stopnia, że ruszyłam w wirtualny świat aby pogłębić swoją wiedzę.
Ciekawostką historyczną jest, że obraz Matejki " Chrzest Warneńczyka " istnieje i faktem jest,...

Spiskową teorię dziejów, zapoczątkował w książkach Dan Brown. To bardzo duże uproszczenie, oczywiście takie naginanie faktów, do swoich wizji było od zawsze popularne, jednak Brown swoimi thrillerami zrobił wiele dla takiego przedstawiania wydarzeń. Ciekawe fakty historyczne, postacie zmagające się z jakąś tajemnicą i już mamy arcydzieło! I na naszym rynku wydawniczym mamy paru pisarzy, który specjalizują się w tego typu literaturze.
Leszek Herman i jego Sendinum, czy zupełnie nowe nazwisko na tym poletku, przynajmniej dla mnie Maciej Siembieda.

"444", bo taki tytuł nosi tak książka, to opowieść zaczynająca się od tajemniczej śmierci pewnego dziennikarza. Jego śmierć, a szczególnie wydarzenia którymi się interesował, rozpętują prawdziwą lawinę spisków i podejrzeń. Będą w to zamieszani nie tylko dziennikarze, ale i wysokie szychy z IPNu, hitlerowcy, żydowscy antykwariusze, a nawet obraz Matejki. Pozornie nie związane ze sobą sprawy, przybiorą zaskakujący finał. Po więcej zapraszam do lektury.

Słowem podsumowania, całkiem udana powieść przygodowa, z interesują cą zagadką i ciekawymi bohaterami. Trochę przewidywalna, ale takie powieści, rządzą się swoimi prawami i być może niektóre elementy muszą być zgodne, nie wiem. Na pewno warta aby po nią sięgnąć, także polecam do przeczytania.