Kołysanka

Chciałem się rozpisać, ale w sumie nie ma po co. Siembieda z książki na książkę jest co raz lepszy: tym razem nasz Pan Samochodzik... przepraszam, pan prokurator Kania, udaje się na Śląsk, aby rozwiązać zagadkę Karola Goduli, dziewiętnastowiecznego bogacza i jego spadkobierczyni Joanny Gryzik (postacie autentyczne), do czego asumptem jest tajemnicze zdjęcie Arama Chaczaturiana, który zaraz po wojnie szukał czegoś w Kopicach (majątku Goduli), jak zawsze zagadka sprzed lad łączy się z całkiem współczesną zagadką kryminalną. Słuchałem w świetnej interpretacji Mariusza Bonaszewskiego.

Obiecano mi "Maciej Siembieda z mistrzowską zręcznością splata sensacyjną fikcję z Wielką Historią i małą polityką oraz fascynującymi śląskimi ciekawostkami.". I dostałam wszystko, a nawet więcej.
Doskonała, wciągająca intryga, wspaniały Jakub Kania i jego prywatny Watson/Sherlock Holmes:)
Mam nadzieję, że będą jeszcze kolejne powieści z ukochanymi bohaterami.

Książka od której nie sposób się oderwać. Pomimo bardzo intensywnego czasu w pracy, zarwałam noc i nie żałuję. Postać Karola Goduli - geniusza przedsiębiorczości jest autentycznie fascynująca. Wplecenie do historii wątku tytułowej kołysanki to prawdziwy majstersztyk. Kolejne książki autora biorę w ciemno!

Maciej Siembieda "Kołysanka",

Trzeba być niesamowitym ryzykantem, żeby do, jakby nie było, powieści sensacyjno-historycznej, wpleść wątek muzyczny. I to nie jakąś zwyczajną piosenkę, którą mogliby nucić bohaterowie, a melodię, której akordy zabrzmią jednocześnie groźnie i nostalgicznie, skrywając nie tylko rodzinne tajemnice sprzed lat, ale również staną się obsesją zaangażowanego w kolejne śledztwo prokuratora IPNu.

Ryzyko to wziął na siebie Maciej Siembieda, który splótł losy ormiańskiego kompozytora Arama Chaczaturiana twórcy niesamowicie dynamicznego "Tańca z szablami"(znacie na pewno, nawet jeśli muzyka klasyczna nie jest Waszym gatunkiem pierwszego wyboru), z wysłanym do niewielkiego Grodkowa, by dowiedzieć się więcej o powojennym pobycie w Polsce tego twórcy, Jakubem Kanią.

To jednak dopiero początek muzycznych i nie tylko sensacji, których świadkami zostaniemy, ponieważ już za moment cofniemy się do roku 1846, by poznać dwójkę bohaterów niczym z pełnego fantazji snu, dwoje wydawałoby się w ogóle niepasujących do siebie ludzi, porzuconą przez matkę małą dziewczynkę Joannę Gryzik i ofiarę potwornego młodzieńczego okaleczenia Karola Godulę. Ich losy, owiane tajemnicą, nierozerwalnie splotą się ze sobą.

Uwielbiam historie, w których historyczna prawda miesza się z literacką fikcją, przy tym zbudowane tak misternie, że czytelnik nie czuje się zwiedziony, nie jest też wodzony za nos, a przede wszystkim nie ma poczucia zawiedzenia, ki...

Macieja Siembiedę biorę w ciemno! Ten autor pisze coraz lepiej. Dlatego też bez wahania sięgnąłem po kolejną jego powieść, tym razem z cyklu Jakub Kania. Muszę przyznać, że to bardzo ciekawy bohater, prokurator IPN, badający tajemnicze poszlaki wyszperane i odkurzone z archiwów tego instytutu. Coś, co z początku wydaje się mało warte uwagi, pod czujnym okiem Jakuba szybko przeradza się w pasjonującą intrygę, w której autor po mistrzowsku wymieszał prawdziwe fakty i postacie historyczne z fikcyjnymi.
Tym razem mamy bardzo ciekawą historię śląskiego przedsiębiorcy Karola Goduli i jego podopiecznej, 4-letniej dziewczynki Joasi Gryzik, sieroty, która spełniła sen o Kopciuszku...
Powieść jest niesłychanie ciekawa i wciągająca. Wątki, zarówno współczesne jak i historyczne, są napisane na znakomitym poziomie, co sprawia, że opowiedziana historia jest spójna i bez większych zgrzytów. Czyta się znakomicie!
Bardzo ciekawe zakończenie, z osobistym wątkiem głównego bohatera. Jestem niesłychanie ciekaw dalszych jego losów.
Gorąco polecam!

Maciej Siembieda to autor, którego ogromnie cenię z kilku względów: jak nikt potrafi łączyć prawdę historyczną z fikcją literacką, i jak nikt, świetnie posługuje się językiem polskim pisanym, przez co czytanie jego powieści, to prawdziwa przyjemność zarówno na poziomie samej budowy powieści, jak i intrygi kryminalnej. „Kołysanka” to tom piąty serii o prokuratorze IPN Jakubie Kani, jednak spokojnie można ją traktować jako powieść osobną. To historia łącząca czasy współczesne z połową XIX wieku, wszystko to na terenach Śląska, dokładnie Grodkowa i okolicznej wioski Kopice. W czasach współczesnych mamy intrygę kryminalną krążącą wokół pałacyku w Kopicach i pani marszałek, w czasach dawnych portret postaci historycznej Karola Goduli, człowieka, który mimo ułomności, stał się milionerem. A gdzie w tym wszystkim kołysanka? Wątek kultury wpleciony jest bardzo sprawnie, jest fikcyjny, ale autor sprytnie wykorzystał to, co dał wiek XIX. Akcja powieści toczy się spokojnie, wydaje się trochę inna niż w poprzednich tomach, jednak i tak jest w pełni zajmująca. Dodatkowym atutem powieści jest styl, w jakim jest napisana – bardzo rytmiczny, płynny, czuć w nim miłość do słowa pisanego i języka w ogóle. Jak zawsze przy książkach Siembiedy, tak i przy „Kołysance” spędziłam niesamowicie miło czas, gorąco polecam nie tylko fanom powieści kryminalnych czy sensacyjnych, ale i wszystkim, którzy doceniają staranną warstwę językową powieści!

Od dłuższego czasu, a dokładnie od pierwszej przeczytanej książki Pana Maciej sięgam po kolejne premiery w ciemno. Mam świadomość, że zawsze dostanę literaturę z wysokiej półki, czy jednak jest ona wolna od wad?

Tym razem zacznę może właśnie od tych wad. Nie lubię pisać negatywnie, więc będzie troszkę punktowo
- Każda książka Pana Macieja jest zdecydowanie zbyt krótka, zaczynam czytać i męczę się sromotnie by za szybko nie skończyć lektury a czy ktoś lubi się męczyć?
- Jako Polka ze wszystkimi plusami i minusami czuję ogromną boleść w sercu, że nie jest mi nigdy dane do czegoś się dossać, przypier.... albo choć trochę ponarzekać, jak to było rozczarowująco, jak bez sensu, bez pomysłu i polotu
- Niestety, ale książki autora odsuwają mnie od męża, dzieci, psa, obowiązków.....w sumie to robię się aspołeczna, bo albo czytam, albo rozmyślam o tym co będzie dalej, nie zdziwię się gdy zostaną zakazane i trafią na jakąś czarną listę.
- Kultura słowa pana Macieja powoduje moje zakłopotanie i myśl, że warto byłoby popracować nad językiem..... oczywiście polskim, a to przecież może wpędzić w kompleksy i to wielkie, wręcz ogromne, przed tymi lekturami myślałam, że całkiem biegły ten mój polski
- W normalnej książce zastanawiam się kto zły, kto dobry, kto zabił, kto zdradził a kto będzie chory. Tutaj muszę się jeszcze zastanawiać co jest prawdą a co fikcją wymyśloną przez Autora i mimo, że od dedukcji wręcz czacha dymi to i tak zostaję zrobiona w balona, ...

Mieszkam na Śląsku, a o Karolu Goduli nic nie wiedziałam. Zasłużył się dla rozwoju gospodarczego Górnego Śląska, jego imię nosi dzielnica Rudy Śląskiej, liczne szkoły. Nigdy nie zainteresowałam się kim był. Wstyd. Przepytałam znajomych: że kto? Co? O co ci chodzi? - pytali.
O śląskim Kopciuszku też nie słyszałam. A ona żyła, była i zrobiła wiele dobrego. Joanna Gryzik, kim była?

Moja przyjaciółka, będąc pod wrażeniem książki, odszukała kościół, w którym pochowano Karola i odnalazła płytę nagrobną, po której depczą co dzień setki wiernych, ale nikt nie wie i nie zwraca uwagi kto pod ich stopami spoczywa, nawet opiekujący się i zawiadujący kościołem. Wstyd.

Doskonale udokumentowany wątek historyczny to coś, do czego autor mnie przyzwyczaił. Nie oczekiwałam natomiast takiego historycznego mistrzostwa świata, Polski, Śląska. Dziękuję Autorowi za wyciągnięcie mnie z dołka niewiedzy. I za emocje.

Pozostałe wątki: muzyczny - uroczy, współczesny - przyzwoity.

To moja piąta książka z Jakubem Kanią. Przyznam, że jak mi w trzecim tomie mi obrzydł, to do dziś się już z lekko tłustawym panem Jakubem nie lubimy. W tej części też mogłoby go wcale nie być.
Ale dzięki Karolowi i Joannie - książka to petarda. Dziękuję Autorowi za emocje i wyciągnięcie mnie z dołka niewiedzy.

W moim czytelniczym światku ten rok zdecydowanie należał do Macieja Siembiedy. Udało mi się przeczytać, tudzież wysłuchać jego powieści, których łaknę coraz więcej i niestety na razie muszę uzbroić się w cierpliwość aby po “Kołysance” sięgnąć, mam nadzieję w miarę szybko, po inną pozycję, którą nie tylko ja ale i wszyscy fani, będziemy mogli się cieszyć w niedalekiej przyszłości.

Nie chcąc sobie psuć przyjemności z czytania, nie zaznajamiałam się z opisem wydawcy, toteż treść mnie urzekła, gdyż od dawna miałam chrapkę na zapoznanie się z historią śląskiego Kopciuszka. Dla tych, którzy jeszcze nie wczytali się w ową pozycję - kolejne śledztwo prokuratora Jakuba Kanii. Jak zwykle przeszłość poprzeplatana z czasami IIWŚ a dodatkowo sięgnięcie do drugiej połowy XIXw., gdzie poznajemy historię Joanny Gryzik. Wnikliwa analiza faktów połączona a zikcją literacką daje czytelnikowi oraz jego wyobraźni pole do popisu. Dla mnie najlepsza pozycja autora, jednak raczej z tego względu, że drzemie we mnie trochę z dziewczynki a te uwielbiają bajki z księżniczkami. Drodzy czytelnicy płci męskiej, bądźcie pewni, że ta pozycja jest także dla Was, gdyż nie jest to disneyowska bajka a kawałek naszej rodzimej historycznej spuścizny, którą czyta się praktycznie bez odkładania książki na stolik. Polecam!

„Kołysanka” Macieja Siembiedy to piąte spotkanie z Jakubem Kanią, prokuratorem Instytutu Pamięci Narodowej. Zaczyna się nieco makabrycznie, gość powieszony za „girki” zjadany na „żywca” przez mrówki. Nieco żartobliwie napisałem ale scena taka nie jest. Później okaże się, że poznaliśmy człowieka niezwykłego o dobrym sercu. Cały wiek z okładem, później prokurator, Jakub Kania przegląda fotografię oficerów i specjalnych wysłanników NKWD a wśród nich jestAram Chaczaturian. Wybitny, powojenny ormiański kompozytor. Fotografia została zrobiona w Grodkowie na Opolszczyźnie u progu końca wojny. Siembieda swoim zwyczajem miesza prawdę historyczną z fikcją w taki sposób, że nie sposób odróżnić. Jak zawsze zaglądałem do internetu sprawdzając to i owo. Poznałem historię regionu, życie, obyczaje jakby nie było na przestrzeni wieku. Autor umiejętnie grał moimi uczuciami, że „łykałem” mylne tropy bez zastanowienia. Funduje zwroty akcji ale bez fajerwerków pamiętając, że najważniejsza w tym wszystkim jest opowieść. Opowieść, która pokazuje nam ludzkie oblicza. Chciwe, zawistne, zbrodnicze ale i też na szczęście te z dobrym sercem, litościwe potrafiące się dzielić. Kawał dobrej historii Panie Macieju.

Maciej Siembieda przyzwyczaił mnie do nieoczywistych i dopracowanych historii. Tego właśnie spodziewałam się po najnowszym śledztwie Jakuba Kani, o którym mogłam przeczytać w tomie o wdzięcznym i niezwykle obiecującym tytule "Kołysanka".

Prokurator IPN Jakub Kania staje przed kolejnym zadaniem. Otrzymuje zdjęcie tajemniczego mężczyzny, wysłannika NKWD, który pojawił się w Grodkowie miesiąc przed zakończeniem II wojny światowej. Kania rozpoznaje w cywilu słynnego kompozytora, ale kompletnie nie pasuje mu on do wizji, jaką mają władze IPN-u. Nie może uwierzyć, że człowiek związany ze sztuką terroryzowałby i mordował ludność mieszkającą na tym terenie. Dlaczego on? Skąd się tam wziął? I po co? Sprawa intryguje Kanię, jak wiele wcześniejszych zagadek. Skoro rozwiązał poprzednie, dlaczego nie miałby poradzić sobie również z tą? Prokurator rozpoczyna śledztwo, ale nie ma pojęcia, jak ogromną uruchomił lawinę.

W powieści występuje moja ulubiona dwutorowość czasu akcji. Towarzyszymy prokuratorowi Kani na przemian z odkrywaniem historii śląskiego Kopciuszka, Joanny Gryzik, i jej opiekuna, śląskiego króla cynku, Karola Goduli. Nie znałam ani historii Karola, ani Joasi, dlatego czytałam z ogromnym zaangażowaniem.

Podobały mi się ukryte w tekście smaczki językowe, a także świetne dialogi Kuby i Kasi. Możecie się zatem spodziewać nie tylko poważnych motywów historycznych, ale także humoru. Interesującą postacią jest Iwona Ke...

„Tajemnicza melodia”… cały czas w mojej głowie słyszę motywy muzyczne charakterystyczne dla twórczości różnych kompozytorów i próbuję wyobrazić sobie jak mogłaby ona brzmieć…
nie mogę przestać o niej myśleć…
Śledztwo Jakuba Kani pochłonęło mnie bez reszty, nieustannie wspominam przedstawione w książce sceny, analizuje je, bez ustanku wracam na Opolszczyznę, do Kopic. Chciałabym tam pojechać, zobaczyć to miejsce na własne oczy, poczuć choć odrobinę klimat „pałacu na wodzie” i usłyszeć historię śląskiego kopciuszka, którą może zanucą mi drzewa, wiatr,natura, wyszeptają mury pałacu…. czy to oznacza, że ta historia wdarła się do mojego serca i cały czas tam tkwi? Bez wątpienia, ta książka była ZNAKOMITA!

To niesłychane jaki mętlik w głowie może pozostawić książka… tak wiele bym o niej chciała powiedzieć, tak bardzo pragnęłabym, żeby czytali ją wszyscy…
Każda strona dostarczała mi niezwykłych emocji, każda wzmianka muzyczna powodowała, że moje serce mocniej biło, a połączenie tego wątku z prawdą historyczną i fikcją literacką było niebywałe. Wpadłam niemalże w trans, stałam się częścią tej historii, słowa wybrzmiewały z każdej strony, słyszałam je raz blisko, raz daleko, jakby wypowiadane szeptem, wtedy kiedy do głosu dochodziła „przeszłość”.
Przejrzałam wiele materiałów po skończonej lekturze, aby dowiedzieć się jeszcze więcej o miejscu, w którym Jakub Kania poszukiwał prawdy, mijescu, które skrywało tak wiele tajemnic.

W tej powieści każdy ...

76/110/2022

🍁🎼 Kołysanka 🎼🍁

Maciej Siembieda]
Wydawnictwo Agora]

Co dziś czytacie?
A może "celebrujecie" dzień wiadra i mopa? W końcu dziś sobota. 😜
Ja między sprzątaniem znalazłam parę minut na dokończenie Kołysanki.
Wczoraj siedziałam z nią do pierwszej i padłam, nie wiem kiedy, nie dając rady doczytać do końca.

Chciałabym Wam przybliżyć tę lekturę, jednak nie wiem jak, bo żeby to poczuć trzeba przeczytać od pierwszej do ostatniej strony.
Ja z reguły nie sięgam po detektywistyczne książki, jednak tym razem zrobiłam wyjątek skuszona niebanalną okładką i jakże się cieszę, że to zrobiłam!!
Naprawdę, musicie mi uwierzyć na słowo, że nigdy nigdzie nie przeczytacie nic równie dobrego!

Mówiąc "po łebkach", mogę powiedzieć, że głównym bohaterem jest Jakub Kania. Dostał on zlecenie przypatrzenia się tajemniczej wizytacji Arama Chaczaturiana, sławnego kompozytora, na Śląsku Opolskim.
Czy mężczyzna był członkiem NKWD?

Skomplikowana sprawa wiedzie Kubę do Grodkowa. Jedną z ważniejszych osób miasta jest radna sejmiku wojewódzkiego, Iwona Kern.
Podążając tropem Arama, Jakub odkrywa podejrzaną historię Iwony, która wyszła za mąż za mężczyznę, którego przodek prawdopodobnie przyczynił się do tragicznych losów jej rodziny.
Jakie tajemnice skrywają ci ludzie?
*
Ta książka ma w sobie wiele zawiłych ale ciekawych wątków, a żeby je zrozumieć trzeba czytać bardzo uważnie.
Czytając posłowie,...

#dobrywieczór, #wielbicielesłowa!

Wszędzie widać, słychać i czuć zbliżające się Święta … Mknące ulicami Mikołaje w towarzystwie Aniołków i Elfów, wdzierające się w nozdrza zapachy pomarańczy, tudzież mandarynek i wesołe piosenki wpadające w ucho. Jednak w głowie Zdrowo BooKKniętej Sandry zamiast nieśmiertelnego #lastchristmas od ponad dwóch tygodni gości pewna tajemnicza melodia i nakłania ją do napisania recenzji:

Tytuł: „Kołysanka”

Autor: ...

Co wspólnego mają ze sobą Fryderyk Chopin, Karol Godula, Aram Chaczaturian i Jakub Kania? Ano to, że pojawiają się w jednej książce Macieja Siembiedy.
Czytając tę książkę momentami nie wiemy gdzie kończą się fakty, a gdzie zaczyna fikcja. To specyficzny sposób przedstawiania fabuły przez tego autora.
Biorąc do ręki tę powieść miałam świadomość, że z jednej strony będzie ona dla mnie świetną rozrywką, ale z drugiej strony też lekcją historii jakiej jeszcze nie poznałam.
Jako Ślązaczka z pochodzenia przyznam szczerze, że nie jest mi obce nazwisko i legenda odnoszące się do Karola Goduli, dlatego miło mi było ponownie o niej poczytać, tym bardziej, że sprytnie została ona wpleciona do fikcyjnej fabuły.
Jakub Kania to mężczyzna, który wydaje się być z krwi i kości. Czy przystojny? Nie mnie to oceniać, z pewnością wielu paniom będzie się podobał szczególnie jego dość zarozumiały charakter, wnikliwość w szukaniu detali sprawy i dość ciekawe podejście do tego czego się w danej chwili podejmuje.
Ta książka jest nie tyle wciągająca od pierwszej strony, co po prostu stanowi dobrą lekturę i ciekawy kąsek zarówno dla miłośników kryminału jak i historii.
Myślę, że niewielu jest autorów, którzy potrafią tak zgrabnie łączyć fikcję z faktami historycznymi, Siembieda to potrafi, o czym przekonałam się czytając inne jego książki. I nie ukrywam, że odkąd wpadła w moje ręce pierwsza książka, której bohaterem jest Jakub Kania, to z niecierpliwością wypatruję kolejnych...