Długa noc

Czytałam równolegle dwie powieści. W obu moja psychika została zmalteretowana tematem pandemii. Za dużo, za często przywoływane były maseczki, szczepienia, testowania itp. Nie tego oczekiwałam po powieściach należących do gatunku thrillera / kryminału i z tego powodu znacznie obniżam ocenę. Obie opinie zaczynam właśnie od tych słów.

Skoro zaczęłam od tematu, który mnie irytował, to muszę stwierdzić, że przez niego dwoje głównych bohaterów straciło na spójności. Rozumiem strach przed pandemią, zarażeniem, lęk o najbliższych, ale abstrakcyjne jest jeśli postać, na której twarz spadają drobinki śliny innej osoby, bawi się własną myślą, którą z trudem udaje jej się opanować, że "dobrze by było, gdyby facet nie miał co­vi­da". Autor posilił się wiedzą innych osób, między innymi by przytoczyć jak wyglądała pandemia w Holandii. Na szczęście nie było temu poświęcone zbyt dużo miejsca.

Kolejnym wątkiem, który powodował u mnie irytację, to kilkadziesiąt stron poświęconych wieloosobowej grze komputerowej z gatunku strzelanek. Autor realnie oddał żargon jakim posługują się gracze, ale dla mnie, osoby, której takie gry kompletnie nie interesują, było tego za dużo i nużąco.

Jako atut uważam wątek LGBT, który subtelnie, wraz z blaskami i cieniami, został wpleciony w fabułę, by w jej trakcie odgrywać coraz większą rolę.
Wydarzenia rozgrywają się w ciągu jednej, długiej nocy, w które wplecione są retrospekcje.
Na ulicach Warszawy poluje morderca. Komisa...

Autor kazał mi czekać na powrót komisarza Jakuba Mortki aż długie cztery lata. Dlatego jestem trochę rozczarowana. Zdaję sobie sprawę, że Mortka jest starszy i schrzanił sobie życie rodzinne ale czegoś mi w tej pozycji brakowało. To już nie ten bystrzak co w poprzednich tomach. Epizod z Holandią mnie nie przekonuje. Tak jakby ten pobyt w Hadze stępił mu pazury. Nie mniej jednak mam nadzieję, że Kuba pozostanie z nami na dłużej i na kolejne przygody z jego udziałem nie trzeba będzie czekać kolejne, długie lata.

Przyznam się, że bałam się powrotu autora do Mortki po kilku latach przerwy i po niezbyt udanej serii z Wolskim i Bezimiennym. Ale komisarz powrócił w niezłym stylu. Po dosyć nudnym początku i zupełnie niepotrzebnych przerywnikach w postaci opisu gier komputerowych ( ominęłam je bez szkody dla akcji )- fabuła mnie wciągnęła i wessała. Warstwa psychologiczna jest według mnie najmocniejszą stroną książek Chmielarza i tutaj też sprawia, że identyfikujemy się z bohaterem. Mortka szuka jednocześnie dwóch morderców, stara się sprawdzić jako ojciec i daje radę. No no! A zakończenie zaskakujące.

Książka nie ogólnie jest zła, czyta się ją szybko i dobrze. Autor jednak sam sobie, poprzednimi książkami, podniósł poprzeczkę bardzo wysoko i w mojej ocenie nie do końca sprostał wyzwaniu.

Rewelacyjna powieść kryminalna. Wielowątkowa i w kilku planach czasowych, co początkowo sprawiało wrażenie chaosu.
Jakub Mortka jest już nieco zmęczonym życiem czterdziestokilkulatkiem. Wydaje się bardziej spięty, trochę zbyt ostry i konserwatywny. Bywa irytujący, ale nadal go lubię.
Akcja powieści jest dość dynamiczna i zamyka się w czasie jednej, długiej nocy...
Przeczytałam książkę z przyjemnością, jak zawsze dając się zaskoczyć zakończeniu.

Książkę czytało mi się z dużym zaciekawieniem dzięki nieprzewidywalnej akcji powodującej cała gamę różnych emocji począwszy od śmiechu, a skończywszy na smutku, a wszystkie te momenty bardziej podniosłe wywoływały u mnie dreszczyk, co jest oznaką bardzo dobrej pozycji. Zakończenie w kilku kwestiach było dla mnie zaskoczeniem, co oznacza, że w przyszłości muszę nadrobić pozycje autora, gdyż „Długa noc” jest pierwszą, którą przeczytałem. Oprócz fenomenalnych śledztw otrzymujemy życiowe tematy i sytuacje będące doskonałym uzupełnieniem książki. Okładka dzięki swej kolorystyce przyciąga wzrok potencjalnego odbiorcy. Gorąco polecam książkę wszystkim fanom gatunku, a także twórczości autora, gdyż zagłębiając się w karty tej książki skazani jesteście na emocjonującą lekturę, której akcja wciągnie każdego dzięki swej nieprzewidywalności skłaniającej do refleksji nad postępowaniem niektórych ludzi.

„Długa noc” to szósty tom cyklu kryminalnego o komisarzu Mortce pióra Wojciecha Chmielarza. Tom, który ukazał się po czterech latach przerwy, kiedy już nikt nie spodziewał się kontynuacji. I chyba faktycznie ciężko nazwać tę książkę po prostu kontynuacją – to całkowicie i totalnie nowy początek! W każdym calu, każdym aspekcie powieści! Już sama jej budowa jest zaskakująca. Historia teoretycznie toczy się w ciągu jednej, tytułowej długiej nocy, jednak pełna jest retrospekcji, przez co powoli budujemy pełny obraz kilku dobrych lat z życia Mortki. Mortki, który tu przedstawiony jest przede wszystkim jako człowiek, a nie jak wcześniej – śledczy. Oczywiście jest też intryga kryminalna, nieoczywista i zaskakująca. Przede wszystkim są jednak tematy, które poruszają do głębi – przez to, że są tak prawdziwe, tak dosadnie przedstawione. To polskie aktualne bolączki, z którymi boryka się nasze społeczeństwo. To też relacje społeczne w ogóle, te podstawowe, jak ojcostwo, rodzicielstwo, związki dorosłych z własnymi rodzicami. A także lęk, jaki opanował nas z czasach pandemii. „Długa noc” to kryminał, a równocześnie dużo, dużo więcej. Klimatyczna, duszna, mroczna historia o demonach mieszkających w każdym z nas. Napisana w równie rewelacyjnym stylu! Jestem pod jej ogromnym wrażeniem, książka wstrząsnęła mną tak, że po zakończeniu lektury długo jeszcze nie umiałam ruszyć się z miejsca. Gorąco i serdecznie polecam!

Bardzo Pan Pisarz zawiódł. Mortka, który nie jest już Mortką (spostrzeżenie zapożyczone z rozmowy prywatnej, nie moje, ale prawdziwe), obłożenie dramatów ekscesywne, ponad miarę polskich kryminałów, spłycenie postaci i zdarzeń, spłycenie tła. Wojciech Chmielarz zaszedł w swojej mrozowej zazdrości o sławę i popularność w stronę miałkości i schematów. Utracił oryginalność pióra i miano dzieł, na rzecz produktu literackiego. Zawiodłem się bardzo, aż odebrało mi smak na recenzję.

Jest to szósta część o komisarzu Mortce, ale można ją czytać jako powieść niezależną. To była moja trzecia przygoda z Kubą.

Dwie sprawy, jedna dotyczy wcześniej zabójstwa i dotyka komisarza osobiście, a druga to krążący po mieście zabójca.

Autor po raz kolejny pokazał mi, że pisanie jest mu bardzo bliskie. Historia opowiada się sama, kompletnie bez wysiłku. Fabuła intryguje i wciąga. Jest tajemnica, zaskoczenie i są moralne dylematy. Dialogi, że paluszki lizać, naturalne, niewymuszone, ach....

Kube lubię już od dawna i tylko utwierdziłam się w mojej sympatii. To bohater z krwi i kości. Nie ma super mocy, nie jest nieśmiertelny i nie z każdego starcia wychodzi bez szwanku. To wszystko powoduje, że historia wydaje się wiarygodna, tak realne są wszystkie wydarzenia. Taka prawdziwość zdarzeń kusi mnie w kryminałach najbardziej.

Autor doskonale buduje warstwę psychologiczną, o bohaterach wiem wszystko, mimo, że informacje docierały do mnie między słowami. Tutaj sedno stanowią jednak zagadki kryminalne. Jednak każdą z osób jakie przewijały się w treści mogłam poznać. Tym samym trudno mi było czytać na chłodno, moje emocje szalały razem z emocjami bohaterów.

Nie dziwię się, że autor był wielokrotnie nominowany do nagród i takowe otrzymał. Jego książki są dopracowane pod każdym względem.
Mój gen czepiacza po raz kolejny miał focha bo nie dane mu było pomarudzić.

Polecam Wam tę książkę autora, ale i każdą inną spod jego pi...

Czytałam już kilka pozycji autora, dlatego nie zdziwił mnie jego surowy przekaz. To najprawdziwszy kryminał z wątkami sensacyjnymi. Postacie są przedstawione tak jak stoją i powolutku dowiadujemy się kto kim jest. Jest to szósta część cyklu o komisarzu Jakubie Mortce. Nie czytałam poprzedniej części, ale nie odczułam tego mocno. Wraz z kolejnymi częściami policja otrzymuje kolejne zgłoszenia, które niekiedy się dublują w czasie. Mamy podejrzanego mężczyznę, którego muszą przesłuchać na komisaricie i mniej więcej w tym samym momencie trafia do nich przestraszona kobieta, która nie mówi w ich języku. Z pewnością nie tak chciała skończyć. Jej oprawca jest nieco opisany, gdyż miała spędzić z nim opłaconą godzinkę, aczkolwiek nie wie dlaczego nagle stał się dla niej zagrożeniem. My nie bardzo wiemy dlaczego ją zaatakował, on sam się mota z tymi myślami w domu, choć podkreśla, że jeśli nie dopadnie jej z powrotem, będzie musiał wybrać inną ofiarę. Spodobało mi się zachowanie małżonki mężczyzy zatrzymanego. Początkowo ciężko jest stwierdzić czy ma coś do ukrycia, gdyż niewiele o niej jest napisane. Tutaj tylko w tym momencie odczułam, że chyba była z nimi wcześniejsza historia, ale zbyłam te myśli przeżucając się na kobietę, która uciekła oprawcy.
W książce dzieje się nad wyraz dużo, by nasza uwaga była skupiona tylko na jednym przypadku. Jest to konkretna powieść bez zbędnych opisów przyrody. Historię nadzoruje pewien rygor, który nie ozdabia jej w żadnym momencie. Taka pr...

„Długa noc” Wojciech Chmielarz. PREMIERA 15 CZERWCA 2022 r.

To była długa noc… nie tylko w książce Wojciecha, ale również dla mnie samej.

Siedziałam w salonie w fotelu, na kolanach leżały mi koty. Tak. Dwa umościły się zaraz na mnie a dwa pozostałe obok. To wspaniałe uczucie. Wiesz wtedy, że mimo wszystko nie jesteś sam*.

Większość nocy towarzyszyła mi historia komisarza Mortki.

To była bardzo dobra książka. Czy na moją ocenę wpłynął stan w jakim byłam, czy to, że pozwoliła mi oderwać się od rzeczywistości i zmartwień? Nie. Myślę, że to był tylko dodatek. Historia sama w sobie jest po prostu ciekawa.

Opis od wydawcy: „Długa jesienna noc w Warszawie. W Komendzie Stołecznej Policji na kolejne przesłuchanie oczekuje mężczyzna, który jest świadkiem w sprawie zabójstwa. Co do tej pory powiedział? Co zataił? Do czego nie chce się przyznać? Młoda dziewczyna po raz pierwszy w życiu wychodzi na ulicę, żeby zarobić na utrzymanie. Ciągle się waha, ale potrzebuje pieniędzy dla swojego małego syna. Kogo spotka tej nocy? Jaką decyzję podejmie? Po mieście w białym, terenowym samochodzie krąży mężczyzna, który wie, że to jest jego ostatnia noc na wolności. Ma tylko jeden cel. Zabić tak wiele osób, jak to tylko możliwe. Kto jeszcze padnie jego ofiarą? I jest jeszcze komisarz Jakub Mortka, który staje przed największym wyzwaniem w swoim życiu. A stawką są najbliższe mu osoby. ...

RECENZJA Przedpremierowa.
" Długa Noc" Wojciech Chmielarz, premiera 15.06.2022 wydawnictwo Marginesy.

To była naprawdę długa noc w Warszawie dla Komisarza Jakuba Mortki ..

Mortka przyjeżdża na kilka dni w odwiedziny do rodziców i przy okazji, by polepszyć kontakty z synami. Mężczyzna w roli policjanta odnajduję się lepiej niż jako ojciec. Po rozstaniu z żoną nie interesował się zbytnio losem swoich synów. Teraz chciałby nawiązać lepsze relacje. Czy mu się to uda ?. Nieoczekiwanie komisarz zaczyna bardzo interesować się sprawą zabójstwa młodego chłopaka. Komisarz jest bardzo dociekliwy. Bada każdy trop. Sprawa ta nie daje spokoju i dręczy mężczyznę.

W międzyczasie w Warszawie dochodzi do usiłowania zabójstwa młodej kobiety.. Komisarz musi rozwiązać obie sprawy. Czy mu się to uda ? Czy te dwie sprawy są ze sobą powiązane?

Szósta książka z cyklu o komisarzu Mortce. Dla mnie to drugie spotkanie z autorem. Bardzo pozytywnie zaskoczyła mnie ta część.
Bohaterowie bardzo dobrze wykreowani z silnymi charakterami umiejącymi grać w " dobrego " I " złego " policjanta. Zmaganie policjantów, ich poczynania śledziłam z zapartym tchem.
Akcja książki jest bardzo dynamiczna. Autor nie daje nam ani chwili na oddech.

W tej części Autor porusza tematy takie jak zabójstwo, samobójstwo, morderstwo, narkotyki, pandemia, prostytucja czy homoseksualizm. Autor lawiruje między tematami, by dać nam niesamowitą dawkę emocji.

"Długa Noc...

To już szósty tom przygód komisarza Mortki. Poprzedni tom był rewelacyjny i wciągnęłam się od samego początku. Jak było tym razem?

Mortka powraca do kraju z zamiarem rozwiązania pewnej sprawy dotyczącej bardzo bliskiej mu osoby. W tym samym czasie na posterunku pojawia się kobieta, którą ktoś chciał zabić. Okazuje się, że Jakub jako jedyny mówi po francusku i jest w stanie ją przesłuchać. Czy kobieta doprowadzi policjanta do mordercy?

Autor porusza w książce wątek relacji ojciec&syn. Główny bohater zdaje sobie sprawę, że nie zasługuje na miano ojca roku. Po rozwodzie to praca była dla niego na pierwszym miejscu, a jak się okaże o swoich synach nie wie prawie nic.

Pojawi się też wątek homoseksualizmu i COVID, którym przyznam jestem już zmęczona. Na szczęście wirus był tylko tłem w całej tej historii.

Nie będę się rozpisywać o fabułę, bo nie chce spojlerować. Przechodząc więc do mojej opinii ten tom nie porwał mnie tak jak poprzedni. Nie miałam „problemu” z bohaterami, którzy są charakterystyczni i dobrze wykreowani. Fabuła nie jest powolna, ale też nie pędzi na łeb na szyję, powiedziałabym, że napięcie jest odpowiednio stopniowane. Książkę dobrze się czytało, jednak tym razem obyło się bez „fajerwerków”.

P.S.
Książkę spokojnie możecie czytać bez znajomości poprzednich tomów.

Tym razem wyjątkowo fabuła nie jest bezpośrednią kontynuacją historii z poprzednich tomów. Minęło kilka lat, a Mortka wraca z pracy w Brukseli. Sucha jest już jego zwierzchniczką, a kadry policyjne sporo się pozmieniały. Ale ciemny świat zbrodni jest wciąż tym, w czym komisarz odnajduje się najlepiej - a przed nim jedna z najdłuższych i najtrudniejszych nocy w życiu.

Podobało mi się, jak upływ czasu wyraznie odbił się na bohaterach - sporo się wydarzyło, sporo zmieniło, nawet Mortka wydaje się już nie byc aż tak szaleńczy, jak wcześniej w działaniach (choć nadal potrafi pokazać impulsywny charakter), kawa nie musi być słodka, a i rzeczywistość przeszła sporo przemian. Akcja toczy się w środku pandemii, więc i ciekawe było książkowe spojrzenie bohaterów na ten temat. Sporo przewija się tu wątków dotyczących LGBTQ, szczególnie w pryzmacie coming outu i reakcji rodziny - wiele przemyśleń i wniosków było bardzo wartościowych.

Śledztwo jak zawsze wciągające i, zważywszy że cala akcja to jedna noc (i co nieco wplecionych wstawek wspomnieniowych), to było szczególnie dynamicznie - w tej czesci nie ma ani chwili na złapanie oddechu, wydarzenia pędzą i nie pozwalają się oderwać przy kolejnych wątkach 😊

Nachwalilam się poprzednich części, tak i najnowszą niezmiennie polecam!