Kuśnierz

Mocny, brutalny, wstrząsający i przerażający thriller. Tytuł adekwatny do treści, mroczna okładka i akcja, która na chwilę nie pozwala zwolnić. Pomysł na fabułę dosyć popularny w literaturze ale się obronił. Zabójca tak się rozkręca, że ciężko za nim nadążyć. Książka trzyma cały czas w napięciu i na chwilę nie pozwala się wyluzować. Chociaż to kontynuacja "Zwierza" to autor wprowadził zatrzęsienie nowych postaci i pobocznych wątków. Zdecydowanie za to za mało Mikuna. Niestety książka nie uchroniła się przed literówkami i błędami stylistycznymi. Mimo to z niecierpliwością czekam na kolejny. Zakończenie sugeruje, że poznamy dalsze losy Mikuna.

Kuśnierz" Piotra Kościelnego towarzyszył mi w pierwszych dniach nowego roku i trochę się zasiedzieliśmy. Wina nie do końca leży w książce, ale zachwytu nad nią nie było.
Kontynuacja "Zwierza" wypadła słabiej i znacznie trudniej było mi się wciągnąć w fabułę. Fabułę, która ma wiele ciekawych i ekscytujących głównych wątków, ale i sporo tych wnoszących chaos pobocznych elementów. Nadmiar bohaterów także mnie dezorientował przez dłuższy czas, przez co często gubiłam się co do tego, czego konkretnie dotyczy dany fragment, o kim jest właśnie mowa i jak się to wszystko ma do reszty. Dopiero jak już po ponad połowie książki pojawiła się postać Mikuna, to całość nabrała wyrazu i dynamiki. I tutaj również przyczepię się do samego zakończenia, które w porównaniu do całej objętości fabuły, wypadło zbyt szybko i niezbyt realnie.
Niemniej jednak, lektura ta prezentuje się całkiem dobrze, a ja czekam z cierpliwością na ciąg dalszy, bo kolejna BESTIA jest na wolności.

Mega dobra pozycja. Dużo lepsza od "Zwierza". Wkręca i wciąga od początku i utrzymuje w napięciu do samego końca. Po prostu fantastyczna lektura! Polecam i czekam na więcej!

Ponad 2 lata trzeba było czekać na zapowiadaną kontynuację doskonałego "Zwierza". Niektóre szczegóły się zatarły, ale "Kuśnierz" to bezpośrednia kontynuacja, więc autor umiejętnie przytoczył najważniejsze wydarzenia z poprzedniego tomu.
Jednak tytułowy Kuśnierz rozpoczął swą zbrodniczą działalność w roku 1990 i cała pierwsza część poświęcona jest jego "występom" w tamtym czasie. Tu nie było Mikuna, więc można było odnieść wrażenie, że to zupełnie oddzielna powieść. Muszę przyznać, że mi ta część "Kuśnierza" bardziej przypadła do gustu. Było napięcie, były emocje i trup słał się gęsto. A od czytania ciężko się było oderwać...
Druga część rozpoczyna się tam, gdzie "Zwierz" się zakończył - czy jak kto woli - rozpoczął. Co dalej z Mikunem? Oj, oj... nie mogę nic więcej napisać. Dodam tylko, że znów było grubo, trupów na pęczki, a Kościelny nie byłby sobą, gdyby nie zagrał na emocjach. W niektórych momentach włos jeżył się na głowie od "wyczynów" wyjątkowo pokręconego psychopaty - tytułowego Kuśnierza. Zresztą nie tylko jego...
Dla mnie jednak ten tom wypadł nieco gorzej. Za dużo pobocznych wątków, za dużo różnych postaci i za dużo policyjnych przepychanek. A za mało Mikuna!
Z zakończenia wynika, że będzie kolejny tom. Oczywiście będę czekał z niecierpliwością. Dodam jeszcze, że w mojej ocenie to po "Zwierzu" najlepsza powieść Piotra Kościelnego - absolutnego mistrza w opisywaniu bestialskich zbrodni w tak zimny i beznamiętny, ale zarazem niezwykle emocjonalny...

Właśnie skończyłam czytać "Kuśnierza", kontynuację "Zwierza" Piotra Kościelnego i właściwie nie wiem, co napisać o swoich odczuciach. Pierwszy tom cyklu o Mikunie czytało mi się świetnie. Chociaż brutalny, to wciągający i pełen napięcia. Aż chciało się czytać szybciej, żeby poznać kolejne wydarzenia. Tymczasem druga część...

"Kuśnierz" składa się z dwóch bloków. W pierwszym akcja rozpoczyna się w tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiątym roku. Głównym bohaterem jest Marian Gurdak, mieszkaniec wsi Stare Drzewce. Już pierwsze strony pozwalają czytelnikowi poznać go z jak najgorszej strony. Mężczyzna morduje bez skrupułów, a ze skóry swoich ofiar planuje uszyć sobie części garderoby. Robi się brutalnie i krwiście. Kiedy milicja rozpoczyna śledztwo, początkowo nie zdaje sobie sprawy, jak trudna to będzie praca. Szybko jednak nadają mordercy pseudonim Kuśnierz z uwagi na jego sposób działania. Kiedy tylko poznają jego tożsamość, ruszają w pościg. Wydarzenia drugiego bloku rozpoczynają swój bieg w momencie, w którym zakończył się "Zwierz". I tutaj wreszcie pojawia się Mikun, chociaż jeśli ktoś liczy na sceny z jego udziałem, to się rozczaruje, bo jest ich jak na lekarstwo. Policja musi zmierzyć się z trudną sprawą. Mają zbiega, którego należy schwytać jak najszybciej, bez upubliczniania informacji o jego ucieczce. W dodatku na arenie zła pojawia się kolejny brutalny zabójca. Atmosfera się zagęszcza i z każdą chwilą przybywa ofiar.

Muszę p...

"Zwierz" wywarł na mnie większe wrażenie. Nie jest to zła lektura, ale chyba spodziewałam się czegoś więcej.