Siostry krwi

"Siostry krwi" - mam co do tej książki mieszane uczucia. Z jednej strony jestem zadowolona z lektury, z drugiej strony odnoszę wrażenie jakby autor lekko się męczył przy pisaniu tej części, jakby brakowało mu pomysłu na to co zrobić z Kate i poszczególnymi bohaterami książki czyli innymi detektywami.

Tym razem również w zasadzie wszystko jest jasne od samego początku. Nie przeszkadza mi to i jeśli chodzi o moje odczucia, nie psuje mi to przyjemności z czytania. Autor poruszył kilka interesujących wątków i nie wykorzystał ich w pełni. Tak to bywa jak się trzyma za ogon kilka srok. Tym razem Kate zmaga się z morderstwami popełnionymi na zakonnicach jednocześnie próbując rozwikłać sprawę tajemniczego pozbycia się ponad 20 koni i przekrętów na wyścigach oraz z próbą zamachu na jej osobę. Oba tematy fascynujące ale ten drugi tylko ledwo liźnięty a szkoda.

Graham Masterton wraca w tej powieści do drastycznych opisów i funduje nam pokazowe morderstwa na zakonnicach, które przed śmiercią cierpiały niewyobrażalne męki. Uwaga, męki te to nie jest czysta, wynaturzona imaginacja autora. Pisarz wykorzystał opis śmierci wczesnochrześcijańskich męczennic.

Książka kończy się tak, że ciężko jest nie sięgnąć po następną część. Nie zrobię tego jednak ponieważ dwa tomy pod rząd wystarczą. Muszę zrobić sobie małą przerwę i czas na jakiś miły przerywnik. Ehhh, korekta leży i kwiczy. Co i rusz znajdowałam jakieś błędy, szczególnie imiona i nazwiska zmieniały się co d...

Świetna powieść kryminalna, jak cały ten cykl. Zapętlona, brutalna intryga, bardzo krwawa i realistyczna. Ale miałam bardzo mieszane odczucia podczas czytania. Zupełnie nie współczułam ofiarom, zasłużyły na karę, choć zapewne mniej brutalną. Tyle zbrodni pozostało nierozliczonych, tyle okrucieństwa niepotrzebnego, nie tylko w Irlandii. Ale najbardziej zraniło mnie traktowanie koni, one nie zasłużyły na swój los, nie były niczemu winne. Po co był ten wątek? By podkreślić bestialstwo ludzkie? Sięgam po ciąg dalszy, bo zakończenie wymusiło to na mnie:)

Czytanie książek Grahama Masterona sprawia mi ogromną przyjemność. Wcześniejsze tomy szokowały swoją brutalnością, ale teraz chyba już się przyzwyczaiłam do jego stylu bo opis takich scen nie robi już na mnie takiego wrażenia.

W tym tomie Katie Maguire ściga mordercę zakonnic. Im dalej zagłębia się w to śledztwo tym sprawa staje się bardziej przerażająca a ofiar przybywa. W tym samym czasie para młodych ludzi odkrywa przedziwne cmentarzysko koni. Nadkomisarz podejżewa że dochodzi tu do naruszenia prawa.

W tej części naprawdę dużo się dzieje w życiu Katie. Nie tylko ona prowadzi śledztwo, ale również prowadzone jest dochodzenie przeciwko Katie. Na prywatnym gruncie naszej bohaterki także dochodzi do komplikacji. Jak sobie z tym wszystkim poradzi?

Śmiało mogę polecić całą serię. Miłośnicy mocnych wrażeń i szybkiej akcji nie powinni być rozczarowani.

"Siostry krwi" co ciekawa historia, którą wciąga od pierwszych stron, tym bardziej że jest inspirowana prawdziwymi wydarzeniami. Wątki kryminalne przeplatają się z osobistym przy czym całość jest świetnie wyważona. Fakt , iż dowiadujemy się sporo wcześniej, kto jest mordercą również nie przeszkadza. Autor bardzo umiejętnie połączył elementy fabuły, które z pozoru nie miały żadnych punktów wspólnych. Nie było również nie potrzebnych opisów. Zostały również wyjaśnione niektóre wątki rozpoczęte w poprzednich tomach. W tej części jeszcze bardziej polubiłam detektyw nadkomisarz, której życie nie rozpieszcza. Samo zakończenie jak zawsze sygnalizuje kolejny tom, który już czeka u mnie na półce i czeka na swoją kolej. Warto przeczytać. Nie należy do krótkich, ale naprawdę szybko i bardzo przyjemnie się ją czyta.

CYKL: "KATIE MAGUIRE" (TOM 5)

Piąty tom cyklu. Tym razem w irlandzkim mieście Cork dochodzi do zbrodni dokonywanych na siostrach zakonnych. Masterton powraca do motywu zemsty ukazując zbrodnie, których podwaliny mają miejsce w tajemnicy sprzed dziesiątków lat.

Ciekawy temat, trochę przypominający ten z tomu drugiego "Upadłe anioły", gdzie również na podwalinach zemsty ginęli księża. "Smaczku" tej części cyklu, dodaje tajemnica sięgająca kilkudziesięciu lat. Wysłuchałam tej części z zainteresowaniem, choć chwilami niektóre sytuacje i czyny wydają się być dziwne (zwłaszcza kiedy już ma się pewność kim jest morderca).

Rozczarowaniem natomiast jest zakończenie. I patrząc na poprzednie części można stwierdzić, że Masterton w owym cyklu wziął sobie na cel aby wszystkie kończyły się właśnie tak, jak się kończą.

Opinia opublikowana na moim blogu:
https://literackiepodrozebooki.blogspot.com/2021/11/siostry-krwi.html