Tańczące martwe dziewczynki

Jest to najszłabsza część, dość nudna, prawie nic się nie dzieje. Myślałam, że autor odpuści sobie dalsze mało ciekawe łóżkowe wyczyny pani nadkomisarz, jednak niestety tego nie zrobił. Nie dość, że sobie nie odpuścił to jeszcze stworzył trójkącik z lesbijką, ehhhh.... Została mi do przeczytania ostatnia część, łudzę się że może nastąpi jakieś odbicie od dna, bo o ile pierwsze tomy były bardzo dobre i dobre, to potem niestety mamy tendencję spadkową, a "Martwe tańczące dziewczynki" są póki co na samym dnie tej serii ;)

" Tańczące martwe dziewczynki " to dość abstrakcyjny tytuł, ale bardzo mocno wpisuje się w treść kryminału Grahama Mastertona.

W tym tomie nadinspektor Katie Magure zmaga się z duchami przeszłości. Kontynuuje sprawę nielegalnych walk psów i jednocześnie chce znaleźć sprawcę podpalenia w szkole tańca w centrum Cork. W pożarze zginął zespół taneczny i para ludzi która przebywała w tym czasie na strychu. Jedynym świadkiem zdarzenia była dziewięcio letnia dziewczynka. Z powodu szoku a może strachu dziecko milczy zachowując zagadkę morderstwa w tajemnicy.

Masterton lubi komplikować i rozbudowywać fabułę. Tak było I tym razem dodając Katie dodatkowe zadanie ochrony brytyjskiego ministra.

Tym razem wątek prywatny może nie jest aż tak bardzo rozbudowany i dramatyczny ale zaskakuje wyborami miłosnymi i odważnymi scenami.

Całość to dobrze przemyślany kryminał łączący współczesne wydarzenia z tymi o których była mowa w poprzednim tomie. Według mnie cały cykl trzeba czytać w kolejności gdyż akcja całości zazębia się ze sobą.

Ten tom, w mojej ocenie, jest najsłabszy ale mimo wszystko trzyma poziom a akcja nie zwalnia.

W szkole tańca w Cork wybucha pożar w którym ginie 17 młodych tancerzy. Nasza bohaterka ma wyjątkowo trudne zadanie, gdyż brakuje dowodów, a śledztwo nie posuwa się do przodu. Niestety okazuje się iż pożar nie był przypadkiem, a jedyna ocalała z pożaru mała dziewczynka nie chce mówić...

„Tańczące martwe dziewczynki” to jak dla mnie do tej pory najsłabsza część z serii. Duża ilość wątków pobocznych wprowadza wrażenie chaosu i momentami powoduje, iż ciężko się odnaleźć. Mimo, iż nigdy nie przeszkadza mi, że sporo czasu i miejsca autor przeznacza na życie prywatne głównej bohaterki to tutaj było tego jednak zbyt dużo. Liczne sceny seksu wydają się zupełnie niepotrzebne i nic nie wnoszą do fabuły, tak samo jak na siłę wciśnięty wątek o psach. Całość niestety nie wciąga oraz nie trzyma w napięciu. Jak dla mnie czegoś ewidentnie zabrakło

CYKL: "KATIE MAGUIRE" (TOM 8)

Po dobrych - na miarę pierwszego tomu - "Martwych za życia", przyszedł czas na obniżenie lotów. Jakże znane już dla tego cyklu obniżenie lotów.
Ósmy tom cyklu rozpoczyna się wielkim i trudnym do opanowania pożarem w studiu tańca. Ten główny wątek, na którym opiera się całość thrillera, według mnie jest niestety słaby.

Książka nie jest nudna ale nawet pośród tych z cyklu, które uznałam za przeciętne, nie wybija się ponad tamte.
Tytuł ujdzie, gdyż były słabsze, aczkolwiek liczyłam na więcej.

Opinia opublikowana na moim blogu:
https://literackiepodrozebooki.blogspot.com/2021/08/tanczace-martwe-dziewczynki.html