@snaky_reads

Poprzedni tom czytałem jakiś czas temu. Nie pamiętam z niego wiele, ale wspominam dobrze. Świetnie się bawiłem, zaangażowałem emocjonalnie, pisałem swoje spostrzeżenia, teorie na marginesach. Naprawdę zżyłem się z bohaterami, często moja opinia się zmieniała wraz z ich przemianami czy jakimiś czynnościami.

Tom drugi jednak odbieram ja...

Jak to zwykle bywa z opowiadaniami, niektóre są ciekawsze, a inne mniej. Jeśli ktoś liczy na jakąś akcję przy japońskich krótkich tekstach to już z doświadczenia wiem, że się jej nie doczeka. Ale to chyba jest dla mnie urzekające. Prostota, snujące się opisy przyrody, codziennego życia, zwyczajów i mentalności japońskiej. Nie powiem, zdarzało ...

Książka trafiła w moje ręce znienacka, a ja spontanicznie stwierdziłem, że ją przeczytam, bo "czemu nie?". Przeżywam teraz trochę szalony okres, jestem tuż przed maturą, nie przeczytałem żadnej książki od kilku miesięcy. Chyba potrzebowałem właśnie czegoś takiego odmóżdżającego, a "Ukochane dziecko" zdecydowanie spełniło moje oczekiwania. Star...

Bardzo przyjemnie się czytało, opatrzona wieloma zdjęciami. Poczułem się tak, jakbym sam siedział w domu Alicji i słuchał, jak razem z Korczem i Andrusem prowadzą pogawędkę o dawnych latach. Muszę też przyznać, że autor idealnie przemycił do książki relację Alicji z Włodkiem. Często czuło się, jakby Andrus... był intruzem totalnie zbywanym prz...

Ta książka ma tylko dwa plusy i za to daję aż 3 gwiazdki. Po pierwsze szybko się ją czytało, a to mi jest potrzebne w ostatnim czasie. Po drugie dostarcza jakiejś tam wiedzy o morderczyniach i na tym się kończy.

Zacznijmy może od głównego problemu, czyli męskocentrycznego spojrzenia. Autor zupełnie nie rozumie kobiet i się z tym nie k...

To jest jedna z tych lektur szkolnych, które czyta się z przyjemnością. Wciąga niesamowicie, chociaż jest przewidywalna, jak to bywa z totalitaryzmami i to świadczy o kunszcie Orwella. "Rok 1984" obok "Folwarku zwierzęcego" dołącza do mojej półki książek, do których warto wracać wiele razy.

Wobec Mrożka nie miałem wielkich oczekiwań. Mam wrażenie, że kiedyś w podstawówce spotkałem się już z innym jego tekstem i mnie to zraziło. Gdzieś w podświadomości tkwiła myśl, że pióro autora jest niesamowicie ciężkie. Tymczasem miło się zaskoczyłem. Sama tematyka też bardzo ciekawa i można ją odczytywać wielopłaszczyznowo. Nie ze wszystkimi ...

Bardzo doceniam tę książkę i widzę w niej "to coś". Jest na pewno uniwersalna i ponadczasowa. Często patrzyłem na nią przez pryzmat pandemii, naszych współczesnych doświadczeń i często mówiłem sobie, że skądś to znam. Z drugiej jednak strony "Dżuma" jest w zasadzie jednopłaszczyznowa, skupia się wokół jednego problemu, co w pewnym momencie sta...

Nawet nie zdajecie sobie sprawy z tego, jak bardzo chciałbym zbesztać Alice Oseman za "Nicka i Charliego"...
Nie jestem fanem formy komiksowej, ponieważ uważam, że trudno w niej odpowiednio przedstawić fabułę czy bohaterów. No i też nie można się z nimi wyjątkowo mocno zżyć, bo lektura mija zwyczajnie za szybko.

Zaczynając czytani...

Księga pierwsza „Wojny w blasku dnia” to kontynuacja losów bohaterów z poprzednich tomów. Ku mojemu zdziwieniu autor poświęcił więcej miejsca Inaeverze i Jardirowi. Choć w poprzednich księgach nie podobała mi się ta nowa tendencja Bretta, to jednak w tej części udało mu się poprowadzić fabułę w całkiem ciekawy sposób. Jest też sporo retrospekc...

Kiedy pierwszy raz rzuciła mi się w oczy okładka "Samosiejek", byłem zachwycony i postanowiłem, że muszę tę książkę przeczytać. Choć nie wiedziałem o czym jest i nie zerknąłem na opis, to jednak bardzo chciałem po nią sięgnąć.

Pierwsze opowiadanie to swoiste wprowadzenie do tematyki pozostałych. Jest ich wersją "light". Jakby autorka ...

Staff mnie nieźle zaskoczył! Dotychczas kojarzyłem go z ciężkością, wierszami o duszy, sile, potędze (czyli pierwszym okresem jego twórczości), jawił mi się jako ktoś podobny do Przybosia. A dostałem coś zgoła innego! Owszem, początek wieku XX naznaczony jest niesamowitą ciężkością i dekadentyzmem, jednakże potem się to zmienia. Pojawiają się ...

Przyznam, że do lektury tej powieści podchodziłem dosyć sceptycznie. Okładka, choć ma swój urok, kojarzy się raczej ze średnimi czytadłami pisanymi z przeznaczeniem dla pań. Autor jednak nieźle mnie zaskoczył.

Akcja książki osadzona jest w czasach panowania Tudorów, a dokładniej w ostatnich dniach niesamodzielnych rządów Edwarda VI Tu...

Kiedy zaczynałem słuchanie "Tajne przez magiczne" na początku nie mogłem wkręcić się w wykreowany świat. Miałem wrażenie, że bohaterowie są sztuczni, a akcja mnie naprawdę nudziła.

Im dalej jednak, tym coraz bardziej książka Wierzbickiej zaczęła mnie angażować. Muszę przyznać, że humor głównej bohaterki jest nieziemsk...

Przygodę z Łodygą zacząłem od "Angst with happy endings", więc od jej drugiej książki. Z perspektywy czasu była okej, ale nie zachwyciła mnie jakoś wyjątkowo, więc do słuchania "Hurt/comfort" podchodziłem ze zwykłą ciekawością, czy debiut autorki będzie równie dobry.

Muszę przyznać, że całokształt oceniam na podobnym poziomie jak "Ang...

Mam wrażenie, że po obejrzeniu serialu, który był mocno średni, szczególnie na początku nie dało się go oglądać, zmieniłem podejście do całej serii. To wszystko jest i urocze, i słodkie, natomiast chyba forma komiksu nie jest dla mnie. Książkę pochłania się w mniej niż godzinę, przez co zwyczajnie nie potrafię się zżyć z bohaterami. Kreska jes...

Do książki podchodziłem w zasadzie bez żadnych oczekiwać. Stwierdziłem, że przeczytam, bo tytuł przykuwający uwagę, a okładka ma w sobie jakąś moc przyciągania. Teraz, już po lekturze, zdecydowanie nie żałuję. Od pierwszego słowa wpadłem w genialną, bez zarzutu prozę Barysa. To niesamowite, jak autor potrafi świetnie czarować słowami. Z książk...

"Rok 1920" to niezwykle treściwe i drobiazgowe kompendium wiedzy na temat w zasadzie całego międzywojnia z naciskiem na lata 20. Z tego powodu książkę czyta się ciężko, czego nie ułatwia też mały druk.

Mam jednak wrażenie, że autor czasami zbyt często odchodził od tematu i był zwyczajnie niekonsekwentny. Najbardziej ciekawi mnie to, d...

Muszę przyznać, że "Miasto cieni" wciągnęło mnie bardziej niż pierwszy tom, ale, być może paradoksalnie, było gorsze niż "Osobliwy dom Pani Peregrine", patrząc na sprawę obiektywnie. Mimo że książkę pochłonąłem w dwa dni (a ostatnimi czasy to u mnie się nie zdarza), czasami śmieszyło mnie w niej to, jak bardzo potrafi być nielogiczna i beznadz...

Zima to w zasadzie moja ulubiona pora roku (choć ostatnio coraz mniej przez brak śniegu i pogodę iście jesienną), stąd też chyba wynika moja miłość do Północy. Moim wielkim marzeniem jest podróż po Skandynawii, więc z wielką chęcią sięgałem po "Witajcie na cholernej Arktyce".

Główna bohaterka (i jednocześnie autorka, ponieważ jest to ...

Jedna z lepszych lektur, nawet całkiem interesująca. Wątek starości absolutnie mnie uwiódł.

Nawet nie zdajecie sobie sprawy, przez ile polowałem na tę serię w bibliotece. Okładka niesamowicie mnie nęciła i przyciągała, więc czekałem tylko na to, aż znajdę "Osobliwy dom pani Peregrine" na bibliotecznej półce. Potem na pewien czas zapomniałem o tej serii, ale na szczęście ostatnio te przepiękne grzbiety rzuciły mi się w oczy i przypomn...

Do książki podchodziłem z dosyć czystym umysłem, nic na temat Hannah nie wiedziałem, więc i oczekiwań nie mogłem mieć wygórowanych. Pierwsze 200 stron to była udręka. Nie pamiętam, kiedy ostatnio lektura mnie aż tak zmęczyła i wprawiła w irytację. Na szczęście Isabelle, bo to nią było spowodowane, z czasem dorośleje i normalnieje. Muszę przyzn...

Chyba po raz pierwszy brakuje mi słów i nie wiem, o czym, nie wiem jak, nie wiem w jakiej formie napisać opinię o książce. „Ocalała z chińskiego gułagu” to wspomnienia Ujgurki, która spędziła kilka lat w chińskich więzieniach i szkole reedukacyjnej. Ośrodki z „27 śmierci Tobbiego Obeda” wydają się być już dawno minionym, bolesnym wspomnieniem?...

Muszę przyznać już na wstępie, że historię uwielbiam i (prawie) zawsze uczę się jej z chęcią czy sam na własną rękę dowiaduję się różnych rzeczy i poszerzam swoją wiedzę. Z tym większą ciekawością przysiadłem do lektury „Całkiem zwyczajnego kraju”, który jest przekrojem historii Polski od czasu rozbiorów po współczesne rządy PiS-u.