Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "jak na cudze", znaleziono 47

Od bogactwa się głuchnie na cudze argumenty.
Gówniane pomysły są zawsze cudze.
Nic się tak dobrze nie klika jak cudze dramaty.
Najtrudniej cudze myśli i zamiary przeniknąć.
Nie raz już się przekonał, że cudze nieszczęście to trampolina do własnego dobrego samopoczucia.
Cudze śmieszności, choć nigdy z własnych nie wyleczą, są jednak silnym lekarstwem.
Otóż reportaż może dać cudze przeżycia, kiedy brakuje mam własnych.
Starych i głupców interesuje cudze życie. Bardziej niż własne, to naturalne.
Cudze dziecko to przecież nie choroba ani nie wielki pająk w mieszkaniu. To tylko mały człowiek.
Nikt nie lubi pakować się w cudze tarapaty, zwłaszcza gdy jego własna sytuacja nie jest czysta.
Przy najlepszym sercu można wiele niedorzeczności popełnić - zawołał Piętka - wtrącając się w cudze sprawy...
To jest w małżeństwie najtrudniejsze, prawda? - ciągnął. - Że cudze problemy stają się twoimi. Nie zawsze wydaje się to fair.
Cały Harris, cały on - zawsze gotów dźwignąć brzemię obowiązków i włożyć je na cudze barki.
Miłość to taki bezcenny skarb, można za niego kupić cały świat i odkupić grzechy nie tylko własne, ale i cudze...
Wielkie rzeczy zostaw innym, co się na tym znają. Nie troskaj się o cudze sprawy... Świat da sobie radę bez Ciebie!
czasami wchodzimy w cudze życie i chcemy z niego wyjść nie pozostawiając nic po sobie-kochankowie z placu st francois .
"Każdy widzi jakieś demony. Swoje, cudze... Makaruk to dziwak, ale... czyż nie tacy właśnie widzą więcej? Świat jest pełen dziwaków."
Choć dorośli potrafią kochać cudze dziecko, jakby było ich własne, z dziećmi jest inaczej. Zawsze będą najbardziej przywiązane do biologicznych rodziców.
Fikcja literacka sprawia, że możemy wniknąć w cudze głowy, w cudze miejsca i spojrzeć na świat obcymi oczami. A potem historia kończy się, nim zginiemy, albo też umieramy w niej - śmiało i na niby, by w świecie poza opowieścią obrócić stronę, zamknąć książkę i wrócić do własnego życia. Życia podobnego i niepodobnego do innych.
Dzisiaj wiem, że każdy człowiek, tak jak ostemplowany znaczek, niesie w sobie tajemnice i historię życia, swoje i cudze wzruszenia, rozpacz, płacz, nadzieję.
chciała tylko oderwać się od rzeczywistości, szybując w cudze uniesienia miłosne, w cudze światy pełne szczęścia, w czyjeś dobrze ułożone życie. Poważnej literatury już nie była w stanie czytać. Na jej kartkach chodzili smutni ludzie, z problemami równie wielkimi jak jej własny. Wolała świat wykreowany przez lekkie czytadła, świat bez ostrych kantów i bolesnych kolców.
A Sara MacDonald powiadała , że ich matka po urodzeniu Wendy w takim pośpiechu wracała ze szpitala do domu, że przez pomyłkę zabrała cudze dziecko.
To jedyna małpka, jaką udało mi się znaleźć w całych Niemczech Wschodnich. Wygląda, jakby się przebrała w cudze futro...W Niemczech Zachodnich stanowczo więcej małp.
Dopóki żyjesz po to, by spełniać cudze oczekiwania, lepiej zważ, w co się ubierasz, jak się czeszesz i czy masz dobrze wyczyszczone buty. Krótko mówiąc, bacz na to, czy spełniasz każde ich cholerne oczekiwanie. I to ma być ludzkie?
Cięż­kie za­da­nie – przy­je­cha­łam, by z sza­cun­kiem, ale jed­nak roz­grze­by­wać cudze tylko lekko za­bliź­nio­ne rany, trą­cać je pa­ty­kiem przy­po­mnie­nia, a potem jesz­cze raz. Przy­je­cha­łam, żeby pytać o naj­gor­sze, naj­ciem­niej­sze wspo­mnie­nia.
Żyj całą sobą, dla siebie i na własnych zasadach. Spełniaj własne marzenia, nie cudze, i pamiętaj, że życie ma niepowtarzalny smak. Ciesz się nim, dziel się radością i kochaj, bo to jest tu i teraz, a nie potem i później .
Tego, prawdę powiedziawszy, mało kto lubił; właściwie nie było do tego żadnego ważnego powodu, za to sporo drobnych (....) wycierał się w cudze ręczniki, żeby jego dłużej był czysty. Ale kiedy nie wrócił z patrolu, wszyscy odkryli, że Wilmer to najporządniejszy chłop i kolega.
Doświadczenie nauczyło mnie, że ludzie zazwyczaj dzielą się na takich, którzy nie znoszą dziennikarzy za to, że nieustannie węszą i włażą z butami w cudze życie, na tych, którzy, przynajmniej powierzchownie, uwielbiają reporterów, bo dzięki ich artykułom mogą stać się sławni albo coś załatwić, oraz na tych, którzy mają to wszystko gdzieś.
Bałam się, że moja osobowość, gdyby okazało się, że ją mam, będzie z gatunku tych niedobrych. Czy martwiłam się tym jedynie dlatego, że byłam kobietą i czułam presję, by przedkładać cudze potrzeby nad własne? Czy ‘dobroć’ była tylko innym słowem na określenie uległości w sytuacji konfliktu?
W kilku jasnych przebłyskach świadomości pojął, jak bezcelową jest rzeczą usiłować zrozumieć ludzi, którzy nie usiłują zrozumieć jego. Jak niemądrze jest zmieniać cudze poglądy i jaką zarozumiałością jest uważać, że tylko samemu ma się rację, a wszyscy inni są w błędzie.
© 2007 - 2025 nakanapie.pl