Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "poza troche", znaleziono 594

-Gdzie są ludzie? - zaczął Mały Książę. - Czuję się troche osamotniony w pustyni...
-Wśród ludzi jest się, także osamotnionym - rzekła żmija.
Reszta została. Trzeba było przecież opatrzyć rannego. Postrzał został zdezynfekowany sporą ilością spirytusu. To znaczy na ranę poszło w sumie niewiele, ale przecież wiadomo, że każda kula zostawia także w ciele troche różnego brudu i dlatego niezbędne jest odkażenie wewnętrzne.
Poeta:
Po całym świecie możesz szukać Polski, panno młoda, i nigdzie jej nie znajdziecie.
Panna Młoda:
To może i szukać szkoda.
Poeta:
A jest jedna mała klatka -
o, niech tak Jagusia przymknie rękę pod pierś.
Panna Młoda:
To zakładka gorseta, zeszyta troche przyciaśnie.
Poeta:
A tam puka?
Panna Młoda:
I cóz za tako nauka?
Serce!?
Poeta:
A to Polska właśnie.
- Trochę tak. A trochę nie...
Najwyraźniej kwiecień lubi zachowywać się zgodnie z przysłowiem - trochę zimy, trochę lata.
(...) najczęściej skraj nieba jest jednocześnie skrajem piekła, bo w życiu nie można być ,,trochę", żeby zasłużyć na miano dobrego człowieka. Trochę dobry to za mało, podobnie jak trochę przyzwoity czy trochę uczciwy. Za mało, by zasłużyć na niebo, i za dużo, by znaleźć się w piekle. Pozostawał tylko skraj.
,,-Na pustyni jest się trochę samotnym..."
Bo ja chcę się tylko trochę zabawić...!
Neurony działają trochę jak kable elektryczne, a trochę jak przełączniki, którymi włączamy światło w pokoju.
– Wszyscy mamy w sobie trochę zła. Wszyscy zrobiliśmy w życiu coś, czego się wstydzimy i żałujemy. Coś, co zraniło nasze dusze i skrzywdziło ukochanych. Ale mamy w sobie również trochę dobra. Powiedziałbym nawet, że przede wszystkim jesteśmy dobrzy. W życiu chodzi o to, by odnaleźć równowagę, swoje miejsce. Jesteśmy trochę dobrzy, trochę źli.
Nie widziałam Cię już od miesiąca.
I nic. Jestem może bledsza,
trochę śpiąca, trochę bardziej milcząca.
Lecz widać można żyć bez powietrza.
[...] zdjęcia tylko trochę odświeżają pamięć.
Każde z nas ma w sobie trochę dziecka, czy tego chcemy, czy nie.
Na początku leżałam trochę tu, trochę tam, każdą część chciałam ogrzać, a jak się któraś robiła zimna, to szybko się przesuwałam.
(…) uczestnicząc w śmierci innych ludzi, w śmierci bliskich, sami trochę umieramy, sami stajemy się trochę bardziej śmiertelni.
To tylko niechęć do życia. Do śmierci podawanej po łyżeczce jak kaszka z mlekiem wtykana opornemu dziecku. Trochę niewygód, nic więcej. Trochę wstrętu.
Miłość trochę znieczula życiowe trudności.
Znamy się tylko z widzenia, a jednak nie lubimy się trochę.
Życie to taka trochę za krótka kołdra.
Tak, życie to taka trochę za krótka kołdra.
Zła kawa tylko trochę zyskuje, jeśli jest gorąca.
Czasami trzeba znieść trochę nieprzyjemności, żeby wygrać.
Listy są trochę jak podróżowanie w czasie, prawda?
Czasami w życiu trzeba umieć trochę potęsknić
Prawdziwej miłości nie zaszkodzi trochę tęsknoty
Ale czasami rodzice potrzebują trochę dystansu.
W takim samym dniu jak tamten, może trochę wcześniej czy trochę później, odkrywasz bez zdziwienia, że coś jest nie w porządku, że, mówiąc wprost, nie umiesz żyć, że nigdy się nie nauczysz.
Zawsze musi trochę potrwać, zanim się coś nowego dopracuje.
- Honor, tatku, to dzisiaj towar trochę przeterminowany.
Bycie martwym przypomina trochę życie, ale nie jest aż tak ciężkie
© 2007 - 2024 nakanapie.pl