Jesteśmy z SKW- dodał zataczając krąg wokół siebie i ludzi, którzy celowali do nich oparci o ciemne samochody.
Zza ciemnych okularów Chanel jeszcze raz spojrzała na panoramę miasta, które dosłownie leżało u jej stóp.
Polecam również ten zbiór, stoi u mnie na półce na honorowym miejscu: @Link Kilka z moich ulubionych wierszy, pozwolę sobie zamieścić: Rozcinam poma...
Niestety – pośród ciemnej nocy, na rogach oświetlonych ulic wielkich miast czy na wiejskich ścieżkach, niewielu odpowiada.
Istnienie filmu po pewnym czasie przestaje mieć jakiekolwiek znaczenie.
Julku, miałam na myśli docieranie, trafianie do odbiorcy w szerokim pojęciu.
Zapędzenie w ciemny róg się im należy.
W końcu przyszedł czas gdy "szuflada" wypełniła się znacznie, a ja miałem żal, że tyle mojej pracy leży w ciemni.
Denat musiał mieć pracowitą noc, mimo że ludzie ledwo zauważali jemu podobnych.
Sama wysoka i szczupła, miała zmierzyć się z przeciwniczką niską, o krępych kończynach i przysadzistej budowie ciała.
. — Lew Tołstoj Anna Karenina Gdy się kogoś kocha, to kocha się całego człowieka, takiego jaki jest, a nie takiego, jakim by się go mieć chcialo. — L...
Miałem dość czasu , by spróbować przekonać do mojej propozycji bardziej pozytywnie wobec mnie nastawionych i bardziej empatycznych arystokratów...
Ach, smutniejsza niż przed laty, Choć tak samo żółkną liście Więdną kwiaty I tak samo noc miesięczna Sieje jasność, smutek, ciszę I tak samo drze...
A to działanie, w którym tak wielu uczestniczyło, w roli świadków, miało zmienić losy tego świata i innych równoległych bytów.
Ubrana jest w ciemne spodnie i skórzaną, czarną kurtkę.
Po jaką cholerę ktokolwiek miałby mnie porywać?
Powstańcy zgromadzili się w ruinach czarnego domu, jedli fasolę i ciemny chleb.
Anna miała wrażenie, że w ogóle nie zrozumiał, co do niego mówiła.
Kutas złamany, nawet dziewczynie z PTSD nie odpuści... w każdym razie miała stawić się jutro po południu na komendzie, żeby złożyć zeznanie, a jeśli w...
. :) Minął już rok, a ja nadal miałam przed oczami tamten dzień.
Umówili się, że jeszcze raz popyta wśród swoich o maszynopis, zwróci też uwagę na wszystko, co może mieć związek z wydarzeniami na Rynku.
I nikt by nie śmiał oskarżyć księcia Suersenu o skąpstwo.
Catriona miała nadzieję, że on przyjdzie na obkolację.
Kobieta miała rozpuszczone, ciemne włosy, opadające luźno na ramiona i uśmiechała się do fotografa.
Tomek stanął w progu wejścia spowity lękiem przed czymś, co w normalnym domu nie miało prawa zaistnieć.
Mieliśmy już go prawie, w Bostonie, ale zdążył uciec.