adam miks

Zofia Kucówna, aktorka z pokolenia naszych mam i babć, bywa również pisarką. Wydała jak do tej pory cztery pozycje. Niedawno przeczytałem „Zatrzymać czas”, kronikę zdarzeń z życia tej popularnej Aktorki. Od razu, od pierwszych stron, rzuca się forma opowieści. Coś między pamiętnikiem a dziennikiem. Ale Kucówna nie asygnuje zapisków datami z ka...

Co tu zrobić aby nie nudzić się? Aby życie nie było aż tak monotonne? Uciec od codziennych obowiązków. Pamiętacie „Rzymskie Wakacje”? Księżniczka Anna z małego, nieistotnego państewka przebywa w Rzymie z oficjalną wizytą. Ma już dość tych wszystkich oficjalnych wizyt i przewidywalnych odpowiedzi. „Złota klatka” uwiera ją w taki sposób, że nawe...

Koniec powieści przewidywalny

Pamiętam film z Jadwigą Barańską

To mała książeczka. Zagubiła się wśród półek domowej biblioteczki. Takie czytadełko pokrywa zbyt duży kurz. Spływający z bliższych i dalszych rejonów. Oczywiście inne książki również przyczyniają się do zakrycia naszego pocket – book.

Jeżeli stwierdziłem że jest „nasza”, to czas najwyższy ją przedstawić. „Jechać do Lwowa” tomik wiers...

Ryszard Horowitz to fotograf światowej klasy, sam się nazywający fotokompozytorem. Prekursor komputerowego przetwarzania fotografii, współzałożyciel amerykańskiego Stowarzyszenia Fotografików Reklamowych APA.
Urodził się tuż przed wybuchem II Wojny Światowej, 5 maja 1939 roku. Cudem przeżył pobyt w getcie i obozach koncentracyjnych. Odnale...

„Tędy i owędy” Melchiora Wańkowicza to zbiór gawęd obejmujących bardzo szeroki horyzont czasowy. Zaczynamy gdzieś w okolicy 1900, w czasach szkolnych Pisarza. Kończymy zaś w okresie powojennym, w latach czterdziestych dwudziestego wieku.

Szczerze powiedziawszy przeczytałem tylko gawędy dotyczące okresu młodości. Czyli dobrnąłem do dr...

Tomasz pracuje w korporacji sprzedającej ubezpieczenia. Nie jest pracoholikiem, jak pomyślałem przeczytawszy kilkanaście stron powieści. Nie jest asertywny, ktoś mógłby powiedzieć, że mamy (nie)przyjemność z nieudacznikiem. Na jego głowę zwala się ogrom pracy. Potrzebnej i niepotrzebnej. Z jego zakresu obowiązków, lecz również tej spoza teren...

ta seria jest super

Z tego co się zorientowałem Autor pokazuje jak budować opowieść

to jest seria dobrych książek

Boję się takich książek. Wychowany na edukacyjnemu kłamstwie ( rocznik 1967) boję się prawdy. Niestety.

Ale to ma cokolwiek wspólnego z serialem?

Dobre, tylko czy nie za dużo wydaje pan Wiśniewski?

Czym się różni ta wersja od wersji wydanej z serii "z kolibrem"? Tylko tytułem?

Zwróciła Pani uwagę na ten sam cytat z Pani Barbary, co ja!

Mieszkam niedaleko ulicy Portofino; na tym samym osiedlu.

Daje do myślenia.

Dawno nie czytałem. Po raz pierwszy sięgnąłem po nią kilkanaście lat temu. Wiem, że jest magiczna i niestandardowo napisana. Muszę ( sic!) ją po raz kolejny przeczytać.

Pani Grodzieńska napisała we wstępie że to prawdziwa historia. Być może, ale zbyt literacka. Nazbyt dużo przypadków w tej powieści. Dużo wesołości, przenikliwa analiza światka artystów. A główny wątek staje się pobocznym. Toż to Grodzieńska.