Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "cico co bo", znaleziono 32

Czasami lepiej głośno przeklinać, niż po cichu wkurwiać się na rzeczywistość.
Demony się przyczaiły, nie lubią rozgłosu, wolą działać w ciemności, po cichu, bezszelestnie...
Jeśli postanowiłeś skręcić sobie kark, zrób to po cichu, bo inaczej sam ci go ukręcę.
Mówi się o apokalipsie, po cichu narasta histeryczne przekonanie, że te deszcze to oznaka końca świata.
A w ogóle to zrozumiałam, że w życiu straszne rzeczy przebiegają po cichu i zupełnie naturalnie...
...licho nie śpi i niech pan się modli, żeby po pana nie wróciło. Bo jak szatan przychodzi do człowieka, to skrada się po cichu.
- D-King chce to na razie załatwić po cichu. Więc nie świeć tą fotografią na prawo i lewo, jak parą cycków.
'' Przyjaźń nie zawsze ginie w pożarze kłótni. Czasem więdnie po cichu jak zapomniany ogród bez wody '.
Tymczasem niezwykłe rzeczy i ludzie często przychodzą po cichu, stoją w kolejce za innymi, by przyszła na nich pora.
Odkąd pamiętam, miałem swoje rytuały, które pozwalały mi wierzyć, że świat jest jako tato uporządkowany, nawet jeśli wszystko dookoła po cichu pokazywało mi, że nie jest.
Od kiedy pamiętam, wszystko musiało być dobrze. Kiedy na powierzchni naszego świata pojawiała się rysa, mama rzucała się natychmiast, by ją po cichu polerować.
Bo od tego są nastolatki, powtarzała, żeby robić głupoty, naginać granice i uciekać coraz śmielej w świat. A dorośli - żeby po cichu wstrzymywać oddech.
Może i ciągle trzymam za was po cichu kciuki, ale rozumiem twoje obawy i nie zamierzam cie ani do niczego nakłaniać, ani od niczego odwodzić.
Nie znam Boga ani ludzi, ale wiem, że są tacy, co żyją i umierają po cichu. Cichą śmierć miała moja babka Hanna. Cichą śmierć miał jej brat Stefan. W ciszę zamienialiśmy nasze rozmowy. W milczenie wkładaliśmy to, co nas najbardziej bolało. Po cichu kochaliśmy tych, którzy byli nam przeznaczeni. Sprawy załatwialiśmy tak, żeby nikt przypadkiem nie usłyszał.
„Kiedy zło dotyka dzieci, świat powinien zatrząść się w posadach, zatrzymać i wrzeszczeć milionami gardeł. Ale zło w rodzinie działa podstępnie i po cichu”.
"Patriotyzm nie polega na przekrzykiwaniu się kto Polskę bardziej kocha. Rzecz w tym , aby po cichu, z zaciętymi zębami, nieco pochylonym karkiem, ale z podniesioną głową żyć w niej i nie uciekać."
Dobre wspomnienia przypominają motyle: są ulotne, kruche i nie da się ich schwytać, nie miażdżąc ich. Z kolei te złe- tkwią w człowieku niczym pasożyty, po cichu zżerając go od środka.
Nie trzeba było mówić o miłości, by wiedzieć, że istniała. Nie stawała się prawdziwa tylko dlatego, że ktoś niej mówił. Nie, miłość tkwiła w mroku nocy, lecząc po cichu nasze złamane serca.
"Człowiek lubi wierzyć, że miał przeczucie. Że dostrzegał to, co
nieuchwytne; widział, jak fale cofają się po cichu, by po chwili wezbrać
i uderzyć z wielką siłą, niszcząc wszystko na swej drodze."
Zdarza się, że czasami taka magia i cuda pojawiają się w naszym życiu. Nawet jeśli nie wierzymy w nie. Jakby na przekór. Pojawiają się po cichu i wołają z przekorą: "Nie wierzysz? No to patrz..." Chichot losu.
Birski stał właśnie zdumiony obok radiowozu i wgapiał się w niemym przerażeniu w stos ciał.
-Cco to jest? - zapytał
-Gdzie? - Jakub udał, że nic nie widzi.
Jeśli chce się zobaczyć życie w naturze, w dżungli, trzeba iść pieszo, i to po cichu. Tak samo jest z morzem. Żeby dostrzec bogactwo i obfitość wszelkiego stworzenia, jakie kryje ocean, trzeba go przemierzać w tempie, by tak rzec, spacerowym.
-Jak mówiłam, Tadeusz jest prostolinijny i szlachetny. To cechy, które lubimy u wrogów, bo zwiększają nasze szanse wdeptania ich w ziemię, dlatego krzyczymy głośno, że to wspaniałe cechy, nawet jeśli po cichu nimi gardzimy.
Osobiście jestem wrogiem celibatu. Dla mnie możecie się żenić, mieć dzieci. Może to byłoby lepsze, a nie tak, że po cichu odbijacie kobietom facetów, płodzicie bękarty z gospodyniami, a potem skandal goni skandal. Nic mnie tak nie denerwuje jak podwójna moralność.
I to ma być człowiek, ten kłębek skulony, jak obwarzanek zwinięty? I to w takim miejscu! "Mój ty Boże - pomyślała - ileż się też człowiek musi umordować i namęczyć, zanim zejdzie z tego świata." Stała chwilę, współczująco kiwając głową, wreszcie cofnęła się po cichu i zamknęła drzwi.
To szalenie ważne, żeby zrozumieć, że wszystko zostaje w nas, tak myślę. Słowa, czyny, gesty odbijają się i wracają. Złe najbardziej. To tak wrasta i gdzieś po cichu rośnie, kiełkuje. Nawet nie wiemy kiedy, mówimy to samo, robimy to samo, choć tak bardzo nienawidzieliśmy i tak bardzo chcieliśmy zapomnieć. Stajemy się tacy sami. Może nawet gorsi?
Harry po cichu opowiedział im o nagłym i złowieszczym pragnieniu Snape'a, by sędziować podczas najbliższego meczu. - Nie graj - powiedziała natychmiast Hermiona. - Powiedz, że jesteś chory - doradził Ron. - Udaj, że złamałeś nogę - podsunęła Hermiona. - Naprawdę złam nogę - powiedział Ron.
Wychodzi nagle, niespodziewanie. Niebo objawia się światu. Po cichu. Prawie przezroczyście. Nie wiadomo kiedy ani skąd. Wygrzebuje się z jakiejś nory, czarnej dziury, ukrytej wśród zbutwiałych liści jamy. Z niczego. Nagle mu za ciasno, za nudo. Za czarno. Wraca mu świadomość. Zapala się lampka i błyska tuż nad jego oczami.
Ona słyszy ludzi, nawet wtedy, gdy nic nie mówią. Wie, czego chcą, słyszy to, co jest poza słowami, ich niecierpliwość, potrzebę bycia słuchanym, potrzebę istnienia, smutki ukryte pod starannie opakowanymi słowami. Nie mówią po to, żeby coś powiedzieć, mówią, bo chcą czegoś albo chcą czegoś uniknąć. Tylko czasami... Nie może skupić się jednocześnie na ich słowach i na tym, czego po cichu chcą. Nie może znieść ich słów.
Myślałem sobie w ogóle o takich uczuciach, które ludzie chowają na dnie duszy. Na przykład sprawa Żydów polskich: niejeden Polak myślał sobie po cichu, jak to się dobrze złożyło, że Hitler „rozwiązał” sprawę żydowską, a my nie musieliśmy nawet kiwnąć palcem, przeciwnie, całą duszą Hitlera potępiamy, lecz z rezultatów jego zbrodni korzystamy, mając wymarzone „państwo jednolite narodowo”.
© 2007 - 2025 nakanapie.pl