Zawsze coś

Z rodziną to najlepiej tylko na zdjęciu... Marta Kisiel kolejny raz nie zawodzi, niezmiennie jestem zachwycona jej sprawnością językową oraz poczuciem humoru, które tak mi odpowiada.

Nawet w najbliższej rodzinie, przychodzi taki moment, że relacje się rozluźniają i krewni widują się już tylko na ślubach i pogrzebach. No i na okrągłych rocznicach urodzin seniorów. Chyba, że jest to rodzina Tereski Trawnej, to wtedy można jechać na jedną uroczystość, a wylądować na drugiej, niekoniecznie planowanej.
Komedia mniej kryminalna, bardziej rodzinna, napisana w niepowtarzalnym, kisielowym stylu. Jest mnóstwo śmiechu, ale też spora dawka refleksji nad tym, co można ukryć nawet w najbliższej rodzinie i czy warto. Mniej tu kryminału, więcej komedii i sporo obyczajówki. Książka absolutnie czarująca.

Muszę przyznać, że Tereska Trawna nie ma zbyt łatwego życia, zawsze coś niespodziewanego na nią spadnie, coś ja dotknie, ktoś się czepia..., ale ja mimo to bardzo ja lubię i chciałabym mieć taką osóbkę obok siebie. To trzecie spotkanie z nią i jej rodziną, w której jakby się unormowało wszystko, lecz to tylko niestety (albo stety) pozory...
Tym razem z Maciejką wybrała się na dziewięćdziesiąte urodziny babuni, której bardzo dawno nie widziała. Miała być rodzinna impreza, Tereska spodziewała się, że będzie szybko i nudno, więc do domu powrócą jeszcze tego samego dnia. Niestety Andrzej nie był w stanie jechać z nimi a Zojka przebywa za granicami kraju, został Teresce tylko Maciejek jako towarzysz podróży. Tereska wystroiła się w nowy płaszcz z kapturem w kolorze wściekło pomarańczowym, chcąc się pokazać dawno niewidzianej rodzinie. Okazało się jednak, że zamiast urodzin jest pogrzeb, bo babunia niestety zmarła...

Jeśli lubicie lekkie, przyjemne w odbiorze komedie kryminalne, zakręcone postacie i zwroty akcji, rodzinne kłótnie przy stole, świąteczne wariacje i przygotowywania, wzajemne dogryzanie przy choince oraz domorosłych detektywów to jest to lektura w sam raz dla was. Tereska Trawna jak zwykle daje radę. Tą kobietę po prostu trzeba poznać ;)
Lekturę serdecznie polecam, nie tylko na święta.

Marta Kisiel- lekarstwo na nudę.

Trzecia odsłona opowieści o Teresce Trawnej, kolejna doskonale napisana książka. Tym razem Tereska z Maciejką (który zaczął się porozumiewać pełnymi zdaniami) jadą na urodziny babci, nie mając świadomości, że wylądują na pogrzebie. Poznajemy rodzinę Tereski ze strony ojca (Briżit dała się doskonale poznać w poprzednim tomie), która to rodzina okazuje się być dość niezwykła.
Spodobało mi się bardzo, że mimo wybuchów śmiechu i rzeczywiście doskonałej rozrywki, powieść zmusza do zastanowienia się nieco, jak układają się stosunki rodzinne, z czego wynikają rozmaite zachowania cioć czy babć, skłania do uzmysłowienia sobie, że niektóre nasze pretensje do kuzynów są może zbyt przesadne, a sami też nie zawsze do końca jesteśmy w porządku. No i przesłanie najistotniejsze - kobieta zawsze zadba o swoje dzieci, choćby miała w tym celu zrobić różne dziwne rzeczy.

„Zawsze coś” to trzeci tom serii komedii kryminalnych Marty Kisiel o Teresce Trawnej, jednak nie trzeba go czytać zachowując kolejność chronologiczną. Gwarantuję jednak, że po którykolwiek tom się nie sięgnie, to i tak będzie się chciało więcej! Bo Tereska to postać wyjątkowa, czysty żywioł, moc huraganu i magnes na dziwne sytuacje... I tak wszystkie te swoje cechy ciągnie wraz z synem na urodziny babci, z którą nie widziała się od lat. Niestety okazuje się, że zamiast urodzin jest pogrzeb, a Tereska zostaje niejako uwięziona w domu rodzinnym, gdy jej kostka odmawia posłuszeństwa. Zbliżają się święta, a rodzina jest dosyć ciężkostrawna... jak przetrwać?! Marta Kisiel ma niepowtarzalny styl, w którym łączy niesamowity humor, z bardzo dociekliwym, lekko kąśliwym spojrzeniem na rzeczywistość. Jej tok myślenia, skojarzenia pojawiające się w wymianie zdań bohaterów, są tak świeże i tak inteligentne, że po prostu nie da się jej pomylić z nikim innym. No i dobra zabawa, i głośne wybuchy śmiechu gwarantowane! I choć ten tom jest chyba trochę bardziej stonowany, przez okoliczności i dawne zażyłości, tajemnice rodzinne, to i tak jest pełen dobrego humoru. Do tego dochodzą ciekawe tematy, spojrzenie na więzi rodzinne, a i solidna, choć może i niedominująca zagadka kryminalna, która jest po prostu kręgosłupem tej powieści. Całość tworzy lekturę gwarantującą niezapomniane przeżycia i miłość do głównej, lekko postrzelonej bohaterki :) Sama Tereskę uwielbiam i już nie mogę doczekać się...

Tereska Trawna nie ma łatwego życia - nie ma i już. Nie dość, że po przybyciu na urodziny nestorki rodu dowiaduje się, że babuni się zmarło, to jeszcze pogrzeb kończy się wizytą potłuczonej Tereski na SORze. Chcąc nie chcąc, nasza ulubiona Trawna (wraz z Maciejką) zostaje na święta w domu pełnym bliższej, dalszej i niespokrewnionej rodziny, z którą od wielu lat nie miała żadnego kontaktu. A gdy zaczyna się temat spadku po babuni... no, powiedzmy, że robi się ciekawie (chociaż jest to duże niedopowiedzenie).

Co tu dużo mówić - Marta Kisiel jak zwykle w formie! "Zawsze coś" zachwyca humorem, pełne jest rodzinnych tajemnic, a Tereska na kasztankowym detoksie to absolutnie inny wymiar Tereski, o czym przekonacie się, sięgając po tę historię! Zresztą - jest jeszcze Maciejka, który odkrył zdania wielokrotnie złożone, czym absolutnie zdobył moje serce 😁

Przyznam, że w tym tomie odrobinę brakowało mi Miry, Andrzeja i Zoi. Autorka wynagrodziła mi jednak ich brak, bo w miejscu pozostałych Trawnych pojawiło się całe mnóstwo ciotek, wujków, kuzynów i kuzynek. Wesoła rodzinka, nie ma co - tylko lepiej rozpiszcie sobie, kto jest kim i jakie ma powody, by nie lubić pozostałych! 😅

Uwielbiam klimat książek z tej serii - są lekkie, przezabawne i absolutnie niepodrabialne. Jeśli poszukujecie dobrej komedii kryminalnej, lubicie motyw starego domu na odludziu (ale pełnego ludzi), sekrety związane z rodzinnymi zawiłościami i nie przeszkadza Wam dreszczyk niepokoju o...

Tereska Trawna znów nadciąga, tym razem jednak z niedoborem kasztanków! Co z tego wyniknie?!

"Zawsze coś" to trzecia część kryminalnej serii autorstwa Marty Kisiel. Tym razem poznajemy bliżej rodzinę Tereski - ta bowiem wraz z Maciejką udaje się w rodzinne strony, by wziąć udział w urodzinach babci. Które zamieniają się w...

Nie byłaby jednak sobą, gdyby nie sprowadziła na siebie kłopotów - a konkretnie samą siebie lotem koszącym w dół schodów, skręcając nogę. Niezdolna do prowadzenia samochodu, zostaje zmuszona do spędzenia kilku dni w towarzystwie rodziny - do czasu, aż cierpiący w domu mąż-labrador wykaraska się z własnych problemów zdrowotnych i przybędzie jej i synowi z odsieczą. Szkoda tylko, że właśnie nadchodzą święta, które chciała spędzić w spokoju. Jednak tak to już właśnie z nią bywa - zawsze coś.

Tereska to chyba moja ulubiona bohaterka Kisiel, jednak tym razem to Maciejka kradnie całe show. Do tej pory cichy, porozumiewający się monosylabami chłopak odnajduje język w gębie i nawiązuje kontakt z nowo poznanymi kuzynkami, z którymi próbuje rozwiązać tajemnicę mo®de®stwa. Jednocześnie staje się ulubieńcem i ostoją najstarszej z ciotek - tylko on bowiem potrafi do niej dotrzeć w najcięższych dla niej momentach.

Jak zwykle z Kisiel bywa, nie ma czego zarzucić stylowi - Ałtorka kupuje mnie nim zawsze, niezależnie od gatunku, w jakim napisana jest książka. I choć "Zawsze coś" wydaje się być bardziej powieścią obyczajową niż kome...

Nie ukrywam, że lubię komedie kryminalne autorstwa polskich pisarek, a do takich należy seria z Tereską Trawną autorstwa Marty Kisiel. Ostatni tom przygód Tereski nosi tytuł “Zawsze coś”.

Wiadomo, że w parze z Tereską Trawną idą zawsze kłopoty i oczywiście ulubione przez nią słodycze - kasztanki. Tak było i tym razem. Oto Teresa wraz z najmłodszą latoroślą, synem Maciejką, wybrała się w rodzinne strony, do Czarnego Boru, by uroczyście świętować urodziny seniorki rodu, babci Sławy. Na miejscu okazuje się, że Trawni przybyli na zgoła inną uroczystość, a rozłożysty bukiet z napisem “Żyj nam sto lat w zdrowiu” w ogóle nie przystoi na smutną okoliczność, jaka właśnie się wydarzyła, bowiem babci Sławie właśnie się zmarło.

Po pogrzebie Terska planowała natychmiast wracać do domu, bo zbliżały się właśnie święta Bożego Narodzenia, ale drobny wypadek z jej udziałem, pokrzyżował wcześniejsze plany i kobieta musiała zostać w rodzinnych progach dłużej niż się spodziewała. A z rodziną, jak powszechnie wiadomo, najlepiej wychodzi się na zdjęciach, czego Trawna doświadczyła na własnej skórze. Wplątała się bowiem w rozwikłanie rodzinnej tajemnicy sięgającej odległych, wojennych czasów. Tajemnicy bardzo zaskakującej i niespodziewanej, która zburzyła pozorny, rodzinny spokój. No tak, zawsze coś się wydarzy…

Jak przystało na komedię Marty Kisiel mamy charakterystycznych, świetnie wykreowanych bohaterów z tempera...