Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "ja i poza smutek", znaleziono 196

Człowiek, który bez pracy nie ma poczucia sensu swojego istnienia, wzbudza smutek.
(...) ruiny nam przypominają, że jesteśmy śmiertelni. To dlatego sprawiają, że czujemy smutek.
Smutek trochę przypomina mrok. Jedno i drugie zaczyna się tak samo.
Bo smutek rodzi się zawsze z czasu, który upływa, a nie zostawia owocu.
Kiedy przeżywamy głęboki smutek, życie codzienne innych staje się nie do zniesienia.
14.10.2012 r.
nabieram wprawy w chorowaniu.
prócz lekarstw obrastam w osprzęt i doświadczenie.
i w smutek.
bezbrzeżny smutek.
przerażają mnie jednokierunkowość drogi i tempo podróży.
nadchodząca apoteoza rozsadza ciało.
i duszę.
Miłość i smutek są niczym mleko i ciasteczka. Oto jak świetnie do siebie pasują
smutek jest miłością, która stała się bezdomna, i że trzeba nauczyć się z nim żyć i zmuszać się do myślenia o przyszłości.
„Radość ma czasami dziwne efekty, zdaje się gnębić nas niemalże tak samo jak i smutek.”
W istocie nikt nie wiedział, kiedy przyjdzie Kostucha, sprowadzając cierpienie i smutek na tych, co zostaną.
Zazdrość rodzi się z pożądania cudzej własności. Natomiast smutek - z utraty tego, co się już raz posiadało.
Odjeżdżali z parkingu jeden po drugim. A mnie coraz bardziej ogarniał przejmujący smutek.
Człowiek miewa w życiu takie chwile, że lubi otaczać się przedmiotami, które przypominają smutek.
Mówienie o przykrych przeżyciach przyciąga zło i smutek, zatem lepiej milczeć.
Niektórzy po prostu noszą smutek w sobie. Rodzą się z nim i on ich nie opuszcza. Jest zawsze przy nich, gdy rozmawiają, śmieją się, opowiadają dowcipy, gdy się pieprzą...
Gdy przebywa się pośród innych ludzi, smutek jest przytłumiony. Wychodzi z cienia w samotności, dlatego zawsze szuka się towarzystwa. Takie osoby dużo zniosą, żeby inni ich nie odtrącali, ale inni ich unikają właśnie przez ten smutek, który rzuca długi cień. Uciekają od nich i smutku jest coraz więcej.
To nasze smutki nas kształtują — nie radość — płyną podwodnym nurtem, są refrenem. Radość jest ulotna.
...radość z powodu twojego istnienia jest o wiele większa niż smutek z powodu twojej choroby.
Nadchodzi niechybnie taka pora, gdy smutek jest tylko chorobą, a ja miałem dosyć chorób.
Zżółknijcie, wczesne smutki,
wypłowiej, dawna duszo,
za późno już, by się odmłodzić,
za wcześnie, by się postarzeć.
Ale czasami ciężko jest nie płakać, gdy w środku czuje ogromny smutek. Chciałby go nie czuć, ale nie potrafi.
Czułam, jak ogarnia mnie smutek, choć może było czymś dobrym, że umarli razem, objęci, próbując sobie pomóc.
Księżycowi żeś podobna, jak wierzbowa gałąź wiotka,
Ambry woń rozsiewasz wokół, a wejrzenie masz gazeli.
Smutek w moim sercu gościł, pókim oto cię nie spotkał.
Gdy odchodzisz - smutek wróci, bym się bez ciebie nie weselił.
Życie w najjaśniejszych momentach przypomina nam, że mamy również obowiązki względem smutku. Nie wolno nam się tylko cieszyć. Smutek też ma swoje prawa.
-Gdybym mógł, chętnie ulżyłbym ci w cierpieniu. Zabrałbym twoje smutki gdzieś daleko.
smutek jest jak pajęcza sieć. Nie widzi się go dopóki się w nim nie utknie, a wtedy trzeba go z siebie zdzierać, żeby się uwolnić.
Zawsze wiedziałam, że smutek to rodzaj samotności, ale kiedy poszłam na studia, dowiedziałam się, że samotność to rodzaj smutku.
Człowiek zaczyna zastępować smutek wdzięcznością za wspomnienia. Łatwiej oddycha, gdy żal zastępuje podziękowanie
Ale tak już widocznie musi być na świecie: jednemu smutek, drugiemu radość. Któż zresztą może przewidzieć, co i kiedy jest komu przeznaczone?
Smutek przypomina długą, krętą dolinę, gdzie za każdym zakrętem może się ukazać zupełnie inny krajobraz.
JEŻELI TWOJE SERCE WYPEŁNIA MIŁOŚĆ I WDZIĘCZNOŚĆ, NIE MA TAM MIEJSCA NA GNIEW, ŻAL, SMUTEK, LĘK I NIEPEWNOŚĆ.
© 2007 - 2025 nakanapie.pl