Wyszukiwarka

“– Cha, Cha, Cha, organy – wtrącił kwestor.”

“- Cha, cha! "Tam na polu orze traktor, obok pali się reaktor. Jakby Szwedzi znać nie dali, nadal byśmy tak orali". Cha, cha!”

“Dzisiaj czuję się jak C w CH. Niesłyszalna.”

“Ma pan wyjątkowo męczącą cechę, że zwykle ma pan rację.”

“Jedzą, piją, lulki palą,
Tańce, hulanka, swawola;
Ledwie karczmy nie rozwalą,
Cha, cha! chi, chi! hejże! hola!”

“[...] szaleństwa osoby pozbawionej wyobraźni mają paskudną cechę dosłowności.”

“Nasze preferencje mają tę cudowną cechę, że w ogóle nie wpływają na wydarzenia.”

“Prawda jest taka, że ludzie mają pewną wspaniałą cechę. Zmieniają się.”

“Jutro ma taką cechę, że jeszcze do nikogo nie należy. Nie należy nawet do młodych.”

“Prawda jest taka, że ludzie mają pewną wspaniałą cechę. Zmieniają się.”

“Szaleńcy i dzieci mają wspólną cechę- mówią prawdę, ale słowami, których prawdziwego znaczenia nie rozumiemy. ”

“Połknął czarną pigułkę i wiedział, jak jest naprawdę. Świat dzielił się chadów i przegrywów. On był przegrywem.”

“Na Kaszubach wierzy się, że chrześniacy otrzymują w darze jakąś cechę lub talent rodzica chrzestnego.”

“Jedną ma szczególną cechę, która w jego twarzy głęboko się wyryła - wrodzoną uczciwość i wstręt do krętactwa.”

“Powiem pani dowcip... Wyszło rozporządzenie rządu o przywilejach dla ludzi z Czarnobyla... Do tych, którzy mieszkali w promieniu dwudziestu kilometrów od elektrowni, inni mają się zwracać "Jaśnie panie", a do tych, co mieszkali przy samej elektrowni i przeżyli: "Jaśnie oświecony"... Cha, cha!”

“Przeczucia i szklanki whisky mają jedną wspólną cechę: im mniej jesteś do nich przyzwyczajony, tym lepszy przynoszą efekt.”

“Wejdź w siebie. Tę cechę ma wola rozumna, że czuje zadowolenie wewnętrzne, gdy postępuje sprawiedliwie i przez to samo wolna jest od niepokoju.”

“Człowiek ma pewną szczególną cechę niezależnie od rasy, koloru skóry, wyznania i wszystkiego innego. Człowiek jest omylny.”

“Tę umiejętność komunikacji z przyrodą trzeba w sobie doskonalić i rozwijać jak każdą inną cechę. Możesz uczyć się komunikacji myślowej z innym człowiekiem.”

“Mamy jeszcze jedną wspólną cechę. Ty i ja jesteśmy gotowi oddać życie za swój gatunek. Dlaczego, pytam? Ewolucja nie toleruje śmierci.”

“Różniłyśmy się charakterologicznie tak bardzo, jak każde inne siostry będące w podobnym wieku, ale miałyśmy jedną cechę wspólną. Obydwie dawałyśmy popalić swoim facetom.”

“Ojciec szybko znalazł wspólną cechę Polaków i Bułgarów: przedstawiciele obu narodów kochali imprezy i uważali swój kraj za pępek świata.”

“- Zuzanna Łatkowska- przerwał wywód Mortka, zdając sobie sprawę, że Celtycki ma cechę wszystkich polskich polityków: potrafi pierdolić na dowolny temat, a najwięcej na te, na których zupełnie się nie zna”

“Z jakiegoś powodu ceniłem w ojcu tę emocjonalną obojętność (...). Zacząłem tracić nadzieję, że odziedziczę po nim tę cechę; znoszony płaszcz, który pozwoli mi uniknąć nienawistnych spojrzeń i sprawi, by słowa, które dziś ranią, spływały po jego powierzchni jak deszcz.”

“- Jak wyglądają? Hmm... - zamyślił się polityk. - Normalnie. Jak zdrowi ludzie po sześćdziesiątce. Ona jest niska, ale z cycami do pasa, a on jest prawie tak gruby jak ja.
Zero Siedem zacisnął szczęki. Miał ochotę zgnieść telefon.
- Ale wiesz, jak to jest - śmiał się Cichocki. - Podobno chłop bez brzucha słabo rucha.”

“- Sze-li-cha-mat. Co to w ogóle za nazwa?
- "Zawróćcie". Tak nazywają te górę miejscowi. Ale nam nie wystarczy na nią wejść. Musimy spełnić szereg warunków. Jednym z nich jest zrealizowanie co najmniej trzystukilometrowej trasy, której znaczna część powinna przebiegać przez wymagający teren.”

“Wojciech Onyszkiewicz także zaprzecza, jakoby inicjował negocjacje z Piłką: - Antek ma taką cechę, że jeśli jakaś wizja nie pasuje mu do realnego świata, to konstruuje sobie swój własny świat, tak żeby pasował do jego wizji. Powstaje zakrzywiony obraz rzeczywistości. Hisoria moich rzekomych negocjacji z Piłką to klasyczny przykład takiego działania.”

“Co sobota czterech zlinskich szewców spotyka się w salonie, gdzie wymieniają obserwacje. Dziwią się, że w Ameryce nawet małe dzieci usiłują zarobić na swoje utrzymanie. Największe wrażenie robi na Bacie sześcioletni chłopiec, który chodzi po domach i za opłatą łapie muchy. Jedni umierają w nędzy, ale inni pieką placki na ulicy i sprzedają je za centa. Tomas zauważa ciekawą cechę Amerykanów: masowo adaptują wszelkie nowości, które ludzkość potrafiła wymyślić.”

“Zaczynamy powoli rozumieć, skąd się bierze często spotykana w żydowskiej pamięci tego okresu uwaga, że „miejscowi” – to mogli być Ukraińcy, Litwini albo Polacy – „byli gorsi od Niemców”, chociaż dobrze wiadomo, a Żydzi wiedzieli o tym jeszcze lepiej od innych, że Zagłada to dzieło nazistów rozniesione po Europie podczas wojny przez okupację niemiecką. Tę dziwną cechę żydowskiej pamięci można sobie tłumaczyć w ten sposób, że śmierć zadawana przez osoby znajome wywołuje szczególne cierpienie, w moralnym sensie tego słowa, ze względu na doświadczany akt zdrady, którego równocześnie pada się ofiarą.”

“Andrzej Zawada: „Wiem, że będą ludzie, którzy powiedzą: taka wyprawa jest szaleńczym ryzykiem. A ja odpowiem: jest wydarzeniem w światowym alpiniźmie, bez względu na to, czy uda się nam wejść na szczyt. I to jest piękne w tym sporcie, ze liczy się również próba. Wiem, że w ogóle w związku z trudnymi wyprawami i alpinistycznym wyczynem sportowym ludzie zadają pytanie: w imię czego właściwie tam idziecie? Równie ż zastanawiamy się nad tym. Na wyprawach przeżywa się różne rzeczy. Strach, zmęczenie, słabość, ból. Ma się świadomość klęski lub poczucie zwycięstwa. Może więc idzie o coś głębszego, o pasję walki, o ten następny krok, o dokonanie tego, co kiedyś innym ludziom wydawało się niewyobrażalne.Chyba człowiek miewa również i taką cechę, iż reaguje ostro na czyjeś przekonanie, że coś jest niemożliwe. Jest to wyzwanie. Prowokuje do działania, którego celem jest udowodnienie, ze to jest możliwe.””