Wyszukiwarka

“,,Nie odwracaj się do mnie plecami Harry! Patrz jak będziesz umierał! Chcę widzieć ostatni błysk światła! W twoich oczach! "”

“Nie stój i nie łkaj. Uwierz w siebie. Trwaj. Walcz. Patrz głęboko. Nie lękaj się. Doceniaj. Rozwijaj się. Rozmawiaj. Pomagaj.”

“- Nie bój się laleczko. - Milioner pogłaskał ją po głowie. Patrz. Tak właśnie wygląda miłość do pieniędzy. Niektórzy cenią je bardziej niż życie. ”

“- Idź przed siebie, nie patrz wstecz, tam zobaczysz to, na co jeszcze możesz oczekiwać. Twoje dni są policzone, korzystaj ze swojego czasu. Możesz wszystko.”

“- Gotowe. Patrz, jaki jesteś elegancki- powiedziała tonem, jakim miłe kobiety komplementują zwykle niezbyt atrakcyjnych mężczyzn.”

“Ani widu, ani słychu, coś się dzieje na twym strychu, może idzie dziś po ciebie, może zbłądzi gdzieś po niebie, miłe dziewczę patrz za siebie.”

“Nie patrz zbyt daleko w przyszłość, bo zobaczysz cmentarz. (cytat pochodzi ze sztuki teatralnej "Pożegnania 68" Jerzego A. Masłowskiego)”

“Jak zwykle zacisnęła zęby i nie przestawała pracować.
To było jej życiowe motto: nie ustawaj. Nie rozglądaj się na prawo i lewo, nie patrz za siebie, idź tylko naprzód i się nie zatrzymuj. ”

“"Zapominamy, że życie jest kruche, delikatne, że nie trwa wiecznie. Zachowujemy się wszyscy, jak byśmy byli nieśmiertelni. Codziennie patrz na świat, jakbyś oglądał go po raz pierwszy."”

“Nie patrz tak na mnie. - powiedział Ruza.
-Jak?
-Jakbym był piękną książką, którą miałbyś za chwilę otworzyć i pożreć jej zawartość swoim chciwymi, rozszalałymi oczyma.”

“Przypuszczam, że przez jakiś czas się nie zobaczymy, więc żegnaj, powodzenia, unikaj pieczonej kapusty, nie jedz woszczyny z uszu i zawsze patrz na jasną stronę życia.”

“- Ta dzisiejsza młodzież jest przewrażliwiona - denerwowała się. - Nie patrz na takiego krzywo, bo zburzysz jego morale. Nie podnoś głosu, bo będzie miał traumę. Nie krytykuj, bo zawali się jego świat. Już bez przesady! - orzekła.”

“-I to ty mówisz, że życie jest puste, bez znaczenia. Że nie zabieramy niczego wartościowego, kiedy odbieramy życie. Patrz, jak trzymasz s,ię własnego. Jesteś pierdolonym hipokrytą.”

“Nie proś mnie, nie zabiorę cię ze sobą.
Nie patrz tak, wszak ja nie znam sensu życia.
Już nie próbuj poznać cudzej tajemnicy,
Oto koniec, jestem duchem, a więc znikam.”

“Zdarza się, że czasami taka magia i cuda pojawiają się w naszym życiu. Nawet jeśli nie wierzymy w nie. Jakby na przekór. Pojawiają się po cichu i wołają z przekorą: "Nie wierzysz? No to patrz..." Chichot losu.”

“I patrz, jak siostra Flora jest upadającą i jak upada, jak niosą ją siostry nie do jej celi, gdzie pewnie sama z siebie by poszła, lecz niosą ją do łoża wygodnego, który w gabinecie podprzeoryszy od spraw przyziemnych, od przyziemności.”

“Blaszkowski zawsze był dziwny – stwierdził z miną znawcy Teofil. – Wyobraź sobie, że jak przyszedł do nas do firmy, to wcale nie pił alkoholu.
– Teraz też nie pije. – Mazurek wzruszył ramionami.
– No patrz, tyle czasu w służbie i jeszcze nie wyszedł na ludzi.”

“(...)
-Dobra! Ten, co ma poplamiony gównem kołnierzyk. - Wskazałem palcem. - Wystąp!
- To nie gówno, proszę pana, to sos od pieczeni.
- Nie wiem koleś. Wyglądasz mi na takiego, co często liże patelnie. Ale nie te od pieczenia mięsa.
- Ehehehe! - zarechotali menele. Eheheh”

“Jeszcze inny osadzony by robić funkcjonariuszom na złość, regularnie stawia kloca na środku celi. W gówno wtyka zapałki i kuca nad swoim dziełem, wpatrzony w nie jak w obrazek. Gdy wchodzi funkcjonariusz, osadzony krzyczy: "Patrz pan! Jeża pilnuję".”

“Pobiłem go dlatego, że skrzywdził kobietę, w której się zakochałem do szaleństwa. Nie dlatego, że jestem psychopatą, który rzuca się z pięściami bez przyczyny. Nie sprawiło mi to przyjemności, ale tak, chciałem go wtedy zabić za to, co ci zrobił. Nie oczekuję rozgrzeszenia za to przewinienie, ale nie patrz na mnie przez pryzmat tej sytuacji.”

“Zwieść się nie daj, bądź czujnym, albowiem siostra Flora nie jest martwą, choć zdawać się zdaje bez ducha leżącą, patrz, jak szeroko oczy raptownie otwiera i świat ogląda, że widząc one sole trzeźwiące, będące na nią spadającymi, miała je za płatki śniegu...”

“Nie da się być niewinnym obserwatorem. (...) to, co zobaczysz, zawsze będzie z tobą. Najpierw trafi do twojego brzucha i piersi. Potem dotrze do głowy. A tam zamieni się w słowa. Nie cofniesz czasu, nie zapomnisz tego, co zobaczysz, będziesz musiała z tym żyć. Więc lepiej czasem zamknij oczy i nie patrz.”

“Ten żółty sprawia takie wrażenie, jakby się bał piłki. Patrz, jakie se loczki, lala jedna zrobił! Pewnie kitra teraz w majty, że mu piłka zniszczy koafiurę! Rusz się no, palancie! Co on robi, jak papieża Franciszka kocham? To boisko, a nie kurwa, wybieg dla modeli!”

“Na tym polega moc artefaktów, takich jak garnki i patelnie albo klucze. Sam metal jest tylko metalem, czyż nie? Ale kiedy nadajemy mu kształt, uczymy go czegoś, prawda? Można powiedzieć, że metal uczy się, czego od niego chcemy. Garnek wie, że ma służyć do gotowania. Klucz rozumie, że jego przeznaczeniem jest otwieranie drzwi.”

“Otwórz przed nimi dłoń brzegu i patrz, jak odchodzą w morze.
Wmuś im wszystko, czego potrzebują, i zobacz, jak tęsknią
za wszystkim, czego chcą.
Ofiaruj im spokojną taflę słów i patrz, jak wyciągają miecz.
Pobłogosław ich pokojem i zobacz, jak pragną wojny.
Przyznaj im ciemność, a będą pożądali światła.
Zadaj im śmierć i słuchaj, jak błagają o życie.
Spłodź życie, a wymordują ci rodzinę.
Bądź taki jak oni, a ujrzą w tobie innego.
Okaż swą mądrość, a zostaniesz głupcem.
Brzeg ustępuje przed morzem.
A morze, przyjaciele,
Nie śni o was.
Modlitwa Shake’ów...”

“Życia, co go szukasz, nigdy nie znajdziesz.
Kiedy bogowie tworzyli człowieka, życie zachowali we własnym ręku.
Napełniaj żołądek. Dniem i nocą obyś wciąż był wesół.
Patrz, jak dziecię twej ręki się trzyma.
Kobiecą sprawę czyń z chętną niewiastą.
Tylko takie są sprawy człowieka.”

“Potrzebujesz się śmiać? Śmiej się i nie patrz, co będą mówić inni! Chcesz płakać? Płacz i nie słuchaj, gdy wołają, żeś beksa czy słaba! Ty wiesz, jakie emocje w sobie nosisz, i nie pozwól, by ktoś próbował wmawiać ci, co jest dla ciebie lepsze. Bo nikt nie przeżyje twojego życia za ciebie.”

“Z czasem słowa wypowiedziane przez innych coraz rzadziej wzbogacały go, częściej natomiast wprowadzały chaos. Kiedy szedł z kimś na wzgórze albo do lasu, zamiast posłuchać ciszy, ten ktoś łapał go za rękaw i mówił: „O Boże, jak tu cicho!”, a potem jeszcze: „Nieprawdopodobnie!”, a potem jeszcze raz: „O Jezu, jak tu cicho!”. I Petr nie mógł już tego wytrzymać.”

“Podczas gdy w Paryżu tamtych czasów kubizm jest snobizmem wąskiej elity, w Pradze uważa się go za fundament nowego stylu i wyraz tego, jak twórcze są nowoczesne czasy” – pisał znany krytyk Petr Wittlich. Życie to kubizm – chciał powiedzieć, ale zbytnio ciążyła mu erudycja, żeby na takie stwierdzenie mógł sobie pozwolić. Robię to za niego.”

“Zapamiętaj też to: jeśli będziesz musiał się cofnąć albo wybrać niewolę, wybierz niewolę. I jeszcze jedno: niewola nie jest wieczna. Znajdziesz drogę na wolność. Siłą lub podstępem. A wtedy patrz w niebo. Pewnego dnia pod wieczór zobaczysz, jak ognista gwiazda przecina niebo. Poszukaj jej. Idź tam, gdzie spadła. Tyle musisz pamiętać teraz.”