Szczypta nadziei

„Szczypta nadziei” to kontynuacja „Dworku w Miłosnej”. To pozycja na zimową chlapę, na beznadziejność rzeczywistości, na rozgrzanie serducha. To nie jest arcydzieło, tak jak nie była nim część pierwsza ani nie będzie część trzecia. Ale to lektura, po którą ja sięgam, kiedy chcę poczuć magię świąt, ogrzać się w cieple kominka, poczuć, że mimo wszystko, mimo kłód, jakie życie nam kładzie nam pod nogi, może jeszcze być normalnie. Że słodko, powiecie? Że niekoniecznie tak wygląda życie? Mam to w nosie! Zimą takiego ogrzewacza duszy łaknę i będę czytać aż mnie zemdli 😊

Powrót do dworku w Miłosnej i jego mieszkańców: Ady i jej syna Dawida, Moniki, Igora i ich syna Radka oraz pana Antoniego. Dzięki testamentowi pani Bogny zmienili oni swoje dotychczasowe życie i wspólnie zamieszkali.
Po powrocie Moniki, która za wszelką cenę stara się odzyskać Igora, Adzie jest ciężko. Jednoczenie zbliżają się ich pierwsze wspólne święta Bożego Narodzenia. Przed świętami Dawid łamie sobie nogę. Odwiedza go z lekcjami koleżanka z klasy Zuza wraz ze swoim bratem posiadającym zespół FAS . Kiedy okazuje się, że mama Zuzy jest alkoholiczką a dziewczyna nie może spędzić wigilii w świetlicy środowiskowej mieszkańcy dworku zapraszają ich do siebie.
Książka na pewno wzrusza, przekonujemy się, że łatwiej jest postawić symboliczny dodatkowy talerz przy wigilijnym stole niż podjąć decyzję o zaproszeniu dodatkowej osoby. Bardzo jestem ciekawa dalszych losów mieszkańców dworku. 

Właśnie skończyłam czytać książkę Agnieszki Olejnik "Szczypta nadziei" i jak ja się upłakałam na koniec. Zawsze mnie rozczulają takie historie. Do tego akcja dzieje się w malowniczym miasteczku Miłosna, zasypanym śniegiem, tuż przed świętami Bożego Narodzenia, co dodatkowo mnie rozczuliło, wprowadziło w iście świąteczny klimat. Co prawda jest to drugi tom, ja pierwszego nie czytałam, ale to w niczym mi nie przeszkodziło. Bohaterzy tak fantastycznie byli opisani i tak prowadzili ze sobą dialogi, że spokojnie mogłam poznać ich wcześniejsze losy i nie pogubiłam się w labiryncie ich spraw i problemów. Główni bohaterowie to mieszkańcy dworku w Miłosnej, dwie siostry Ada i Monika, mąż Moniki Igor, syn Radek, syn Ady - Dawid oraz mieszkający w dworku "od zawsze" pan Antoni. Historia rodziny skomplikowana, w tle romans, śmierć dziecka, choroba. Do tego poznajemy też losy innych mieszkańców tego cudownego miasteczka.
Cóż mogę napisać, poza tym, że serdecznie polecam tę książkę w tym przedświątecznym okresie, ale nie tylko.
Ja już zarezerwowałam sobie kolejny tom w bibliotece, bo tam jeszcze się coś będzie działo, losy mieszkańców jeszcze nie zostały wyjaśnione, jeszcze nie wszystko zostało powiedziane...