Teściowe w tarapatach

Zabawna, sympatyczna i z ciekawą, wartką akcją. Według mnie lepsza, niż część pierwsza. Oddająca współczesną polską rzeczywistość w satyryczny sposób. Z zacietrzewień zwolenników radia „Święta Jadwiga” i skrajnej lewicy (czego uosobieniem są dwie tytułowe teściowe) lepiej się śmiać, niż na nie zżymać. Chociaż obecnie trudno się zdobyć na poczucie humoru. Alek Rogoziński pisząc w podziękowaniach do czytelników, że ma nadzieję, „że może razem uda się nam przetrwać te coraz dziwniejsze czasy”. Oby! Na pewno jego książki w tym pomagają.

Rewelacyjna lekka komedia kryminalna z wątkiem przygodowo-sensacyjnym. Zabawna historia wspólnego urlopu dwóch matek - teściowych o kompletnie różnych charakterach i podejściu do życia... Doprowadzają one do wielu humorystycznych sytuacji, szczególnie gdy próbują wyplątać się z podejrzeń o zabójstwa i równocześnie pomóc odnaleźć skarb.
Z odsieczą przybywa córka jednej z nich, Babette i jej absztyfikant Kamilek...
Przeczytałam z radością i uśmiechem na gębuli:)

Świetna komedia z bardzo ciekawym wątkiem historycznym, kryminalny wątek nieco gorszy. Jednak opisy teściowych, ich sposób bycia poglądy i dialogi rewelacyjne.
Rogoziński z dużym prze rysowaniem i satyrą wplata też współczesne wątki polityczno-społeczne. Polecam

Maja i Kazimiera powracają! Teściowe postanawiają spędzić razem urlop. Wątpliwości czy to dobry pomysł pojawiają się już na etapie planowania. Kazimiera chcę zwiedzić sanktuaria maryjne, a Maja marzy o relaksie w SPA i lokalnych winnicach. Ale wszystkie plany biorą w łeb, gdy zostają wplątane w morderstwo i mogą liczyć jedynie na siebie nawzajem.

"Teściowe muszą zniknąć" to jedna z najlepszych książek Alka Rogozińskiego, więc sięgnięcie po kolejną część było jedynie kwestią czasu. I był to strzał w dziesiątkę. W "Teściowe w tarapatach" dostajemy połączenie komedii kryminalnej z niesamowitymi zwrotami akcji, z wątkiem historycznym, ogromnym poczuciem humoru i trochę sarkastycznym spojrzeniem na sytuację w Polsce.

Wielokrotnie wypowiedzi Kazimiery sprawiały, że miałam ochotę przywracać oczami. A jednocześnie miałam świadomość, że ludzi o podobnych poglądach wierzących w bzdury opowiadane przez niektóre osoby publiczne jest niestety więcej. Dlatego cieszę się, że Autor podjął ten temat i przedstawił w tak charakterystyczny dla siebie sposób. Mimo pewnej irytacji naprawdę dobrze się bawiłam czytając.

W książce dostaniemy to, co zawsze oferuje nam Autor. Czas przyjemnie spędzony z powieścią, która nas odpręży i zapewni rozrywkę. Niesamowite dialogi, zabawne sytuacje. Do tego bohaterowie znani już z innych książek (ja osobiście mam słabość do Joanny Szmidt). Pozostaje mi jedynie mieć nadzieję, że pojawi się kolejna część.

Idealna książka na niedzielny wieczór, pełna humoru i zwrotów akcji. Maja i Kazimiera są tak różne, że chyba bardziej się różnić nie mogą dwie starsze panie. W duecie są niesamowite, tym razem wybierają się na urlop do Opatowa, który ma być ich bazą wypadową do wycieczek po okolicy. Każda z pań ma swój plan wycieczek: Kazimiera szlakiem sanktuariów a Maja szlakiem winnic. Co wyjdzie z ich planów? Znamy już ich moc przyciągania kłopotów, więc raczej niewiele albo nic, ale z pewnością nie będą się nudziły. Niesamowite zbiegi okoliczności sprawiają, że Panie są zamieszane w morderstwo. Jak się z tego wyplączą ? Czytajcie, rozrywka zapewniona na cały wieczór. Polecam, ubawiłam się przednio. I wygląda na to, że cdn 👍😊 oczekuję niecierpliwie.

Jeśli mieliście okazję przeczytać „Teściowe muszą zniknąć”, wiecie że Kazimiera i Maja pokazały nam się tam ze swojej najlepszej strony. Ale oczywiście na tym nie poprzestały.

Tym razem obie kobiety wybierają się na wspólny urlop w Świętokrzyskie. Brzmi jak przepis na katastrofę? Zdecydowanie. Zarówno różnice w planach, jak i temperamentach obu pań zwiastują kłopoty. Podsłuchana przypadkiem rozmowa, nieopatrznie wypowiedziane słowo, zbyt dużo wina i nagle zostają oskarżone o morderstwo. A znając szczęście tych pań do pakowania się w tarapaty, na jednym denacie z pewnością się nie skończy.

To znakomita porcja rozrywki z historią króla Polski Władysława Warneńczyka i tajemniczego zakonu Smoka w tle. Trudno jednak nie oprzeć się wrażeniu, że to nie tylko zabawna opowieść, a satyra na nasze współczesne społeczeństwo. Czy mimo diametralnie różnych poglądów, będziemy umieli, podobnie jak Kazia i Maja, znaleźć wspólny język?

Jeśli nie razi Was pewna doza absurdu nieobca komediom kryminalnym, to z pewnością ubawicie się przy niej podobnie jak ja.

Najnowsza komedia kryminalna Alka Rogozińskiego „Teściowe w tarapatach”, to dosłownie petarda! Jest to kontynuacja hitu „Teściowe muszą zniknąć”. Coś czułam , że te „artretyczne podlotki” jeszcze nie powiedziały ostatniego słowa i wrócą w wielkim stylu. Jak się zapewne domyślacie w obu częściach rządzą Panie: Maja i Kazimiera. Bez wątpienia są to najbardziej pokręcone teściowe jakie spotkałam. Kto jeszcze ich nie poznał, to proponuję jak najszybciej nadrobić zaległości. Te szalone kobiety na pewno poprawią Wam humor.

Maja i Kazimiera nie pałają do siebie wielką miłością. Jednak jakoś tak się składa, że wspólnie planują wyprawę w Świętokrzyskie. Ma być sympatycznie i relaksująco. Maja planuje relaks w SPA i kosztowanie trunków w lokalnych winnicach, natomiast Kazimiera chce odwiedzić wszystkie możliwe sanktuaria maryjne. To nic, że mają inne plany, pewnie da się je jakoś pogodzić. I pewnie by tak było, gdyby nasze przesympatyczne bohaterki nie wpadły w sam środek afery. I to jakiej! Nawet sobie nie wyobrażacie! Tajemniczy Zakon Smoka, historia Warneńczyka, sekretny modlitewnik, trup w bagażniku i wiele zagadek. Czy kochane teściowe wyplączą się z tego bez szwanku? Musicie przekonać się sami.

Ja się bardzo cieszę, że mamy Alka Rogozińskiego – naszego Księcia Komedii Kryminalnych. Nawet nie chcę myśleć, jakby wyglądał ten świat bez Jego książek. Stworzył już tyle zwariowanych komedii a mimo to za każdym razem zask...

📖

Kontynuacja losów bohaterek znanych z książki "Teściowe muszą zniknąć" jest jeszcze lepsza niż pierwsza część. Śmieszniejsza. I znów się powtórzę, ale po raz kolejny się tego nie spodziewałam.

📖📖

Tym razem teściowe przeszły sama siebie. W tej części było dużo więcej zabawniejszych sytuacji niż w pierwszym tomie, choćby pijaństwo niepijącej przecież Kazimiery czy śpiewanie największych przebojów Zenona M. w sposób przebijający oryginał. O wiele częściej parskałam śmiechem ni...

„Teściowe w tarapatach” to komedia kryminalna Alka Rogozińskiego, drugi tom cyklu o Mai Wrzesińskiej i Kazimierze Niedzielskiej, tytułowych teściowych. Tym razem panie wybierają się na wakacje do Opatowa i okolic. Szybko okazuje się, że to nie ich mocno rozbieżne plany będą największym zmartwieniem… Nie, bardziej martwić będą się podejrzeniami o morderstwo, które to policja skierowała właśnie na nasze dwie bohaterki! W tej książce jest wszystko to, za co książki Alka kochamy! Jest masa humoru zawarta we wszystkim – postaciach, dialogach, akcji. Są ciekawe tematy zahaczające o historię Polski, dobre jedzenie i tajne organizacje. Są też mocno uszczypliwe komentarze tyczące się polskiej rzeczywistości – tu przede wszystkim mowa o tak zwanych moherach o mocno prawicowych poglądach… Nie są to jednak tematy przytłaczające, gdyż od razu dostają swoją przeciwwagę, w postaci Mai o całkowicie odmiennych od Kazimiery priorytetach. Bawiłam się przy tej książce naprawdę doskonale, kilka scen zapamiętam na długo! A epilog zapowiadający tom trzeci sugeruje, że dalsze przygody pań będą jeszcze mocniej zakręcone! Już czekam :) A tę książkę polecam wszystkim, którzy potrzebują szybkiej poprawy humoru – parskania śmiechem i szeroki uśmiech podczas lektury gwarantowane!

Nie lubię komedii kryminalnych i raczej unikam ich czytania, bo częściej jestem zażenowana niż ubawiona. No nie mój gatunek. Ale od czasu do czasu próbuję dać sobie szansę. I taką szansą była najnowasza powieść króla komedii Alka Rogozińskiego.

"Teściowe w tarapatach" to trochę nietypowy kryminał, taki w stylu Dana Browna, tylko na wesoło. Tajemniczy zakon, historyczne dziedzictwo, trupy, pościgi, brawurowe akcje i przejażdzka śmieciarką. Nie ma czasu na nudę! Bohaterkami są znane już ze wcześniejszej części (ale spokojnie obejdziecie się bez jej znajomości) - Maja i Kazimiera. Dwie diametralnie różniące się osobowości, skrajne charaktery. Wycieczka do Opatowa dla każdej ma wyglądać inaczej, ale żaden z planów nie dojdzie do skutku w obliczu TAKICH wydarzeń.

Powieść zaliczam do tych udanych, parę razy wydarzenia mnie rozbawiły, a sama historia była zajmująca i ciekawa. Oczywiście jest to literatura rozrywkowa, idealna na wieczorny relaks, jednak nie głupia czy infantylna. Autor zręcznie wplata bieżące wydarzenia w fabułę, trochę stereotypowo i z przymrużeniem oka. Książka jest niedługa, interesująca i wciąga. Mnie się podobała i mówię to jako osoba nie lubiąca tego gatunku!

W mojej opinii ten tom jest jeszcze lepszy niż pierwszy. Barwne dialogi. Humor sytuacyjny w nawiązaniu do aktualnych wydarzeń krajowych, jak choćby słynne tabletki na zmianę płci. Cudowne riposty wymieniane między bohaterkami. Wielokrotnie przy lekrurze parskałam śmiechem, co nie zdarza mi się często. To, co w pierwszym tomie mi przeszkadzało, czyli przerysowane zachowania nastolatków, tutaj nie było już bardzo widoczne. Sama historia jest bardzo wciągająca. Jeśli ktoś szuka komedii kryminalnej, która zapewni rozrywkę na długie zimowe wieczory, myślę, że powinien sięgnąć po serię o Teściowych. Ja tymczasem z utęsknieniem będzę wyczekiwała tomu 3.

Z seriami książek mam tak, że najchętniej czytam jedną część po drugiej, szczególnie gdy ta pierwsza wywrze na mnie pozytywne wrażenie. Dlatego też cenię sobie autorów, którzy na początku zakładają, że stworzą trylogię i tego się trzymają albo dbają o to, by tomy były od siebie możliwie niezależne.

"Teściowe w tarapatach" włączyłam sobie od razu po wysłuchaniu "Teściowe muszą zniknąć", ale nawet gdybym tego nie zrobiła, to nie miałabym żadnego problemu w odnalezieniu się w akcji. Tym razem "mamusie" odgrywają już zupełnie pierwszoplanowe role i to wokół ich przygód wszystko się kręci. A dzieje się naprawdę dużo, bo ich wspólny wyjazd musiał zakończyć się katastrofą, nie było innej opcji. Nie można odmówić im jednak dobrej woli, obie bardzo się starały wypracować kompromis i wszystko wskazywało na to, że im się uda. Los jednak chciał inaczej.

Przyznaję, że fabuła pierwszej części bardziej wpisała się w moje gusta, bo tym razem autor zaserwował klimat rodem z "Kodu da Vinci". Dla mnie trochę zbyt sensacyjnie się zrobiło, a część zachowań teściowych była już zbyt nierealna. Nie żeby ich wcześniejsze wyczyny były szczególnie prawdopodobne, zwyczajnie one mnie bardziej bawiły.

Na plus zaliczam, o dziwo, wątek historyczny. Z reguły mnie nudzą, ale Alek Rogoziński wygrzebał naprawdę ciekawą i mało znaną teorię. Nie mi rozstrzygać, ile w niej prawdy, ale stanowiła doskonałe tło w połączeniu z tajemniczą organizacją, działającą od wieków.

P...

Tak jak przy pierwszej części, trochę się nudziłam.