Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "moor druga", znaleziono 63

Forsa, moja droga, może zrobić wszystko.
Cóż, moja droga, młodym się jest tylko raz.
Nikt nie jest normalny z bliska, moja droga.
Mężczyzna, moja droga, musi. Bo nawet jak nie chce, to się go odrobinę przydusi i... voilà!
Chciałam, żeby moja druga połowa miała poczucie, że do niej należę, tak jak należałam do mojej rodziny.
- Czego się boisz? [...]
- Na początek, tego, że jeszcze raz usłyszę to pytanie, moja droga!
Prawdziwi szaleńcy, moja droga, to ci, którzy widzą tylko to, co mają przed oczami.
Natura ludzka, moja droga, jest wszędzie mniej więcej jednakowa.
Moja droga, w życiu każdej kobiety przychodzi moment, w którym trzeba jej podjąć decyzję.
Pomiędzy człowiekiem a rewolwerem jest mała różnica, co do wielkości, moja droga.
Kłamałem, bo się wystraszyłem. Kłamałem, bo robiłem to całe życie. To moja druga najlepsza umiejętność. Zaraz po krzywdzeniu tych, którym na mnie zależy.
- Papierosy szkodzą zdrowiu - mawiała moja Mama między jedną fajką a drugą. - Przez te papierosy to nawet w ciążę zaszłam...
Moja droga, nie żyj przeszłością ani nie bój się przyszłości, żyj teraźniejszością. Tu zawsze świeci słońce.
Moja droga, trzymam panią teraz za rękę, a pani mnie pocałowała; jeśli to nie uczyni z nas przyjaciół, to już nic nie zdoła tego dokonać.
Wyznaczono mi drogę w dniu narodzin. Moja przyszłość została zapisana, a ja nie mam w tej sprawie nic do powiedzenia.
- Och - mruknęła Amabella. - Nawiedzenie? Portunia, moja droga, naprawdę nie myślę...
- Istotnie, nie myślisz. Na szczęście jednej z nas się to zdarza.
Cmentarz to akurat ostatni miejsce, gdzie należy szukać osób pełnych energii, moja droga - mruknął profesor poprawiając cylinder.
Mimo że przywitała mnie w oschły sposób, przy pożegnaniu starała się zachowywać niczym moja druga matka. Gdy po raz ostatni ściskałam jej dłoń, szepnęła: dziękuję ci, co uświadomiło mi, jak wiele ta wizyta znaczyła dla nas obu.
Więc zrób coś dla siebie i łap życie za jaja, moja droga. Nie musisz czuć się zobowiązana do robienia tego, co słuszne, skoro to, co rozsądne, jest na wyciągnięcie ręki.
- Joanno, to jest moja żona Lara - przedstawił Aśce swoją drugą żonę.
Lara wbiła w Joannę swój twardy wzrok i Aśka doskonale zrozumiała jego przesłanie: ,,Zniszczę cię,,.
...-Przyjechałaś tutaj ze wsi, nie masz szkół, a jednak czasem jak coś powiesz ,to aż mnie zatyka. Apolonia zaśmiała się krótko . - Życie, moja droga ,życie mnie nauczyło!
[...] Już słyszałam jej słowa: ,, Trzeba się czasem pokazać, moja droga. W szczęśliwej rodzinie wszyscy się nawzajem wspierają". Jasne. Nie pamiętała tylko tych okazji, kiedy sama zapominała wesprzeć mnie lub tatę. [...]
Krew to krew, moja droga. (...) Świń. Nędzarzy. Bydła. Królów. Nie robi różnicy Naszej Pani. Każda tak samo plami. I każda tak samo się zmywa
- Cały wieczór miałeś otwarte drzwi do stajni - syknęła gniewnie pani pułkownikowa. Na co pułkownik odpowiedział:
- Ale mój ogier spał mocno, moja droga.
Wiem, że jesteś w potrzasku, ale pamiętaj, że nie z takich sytuacji da się wyjść, moja droga. Musisz znaleźć w sobie choć trochę sił, by przeciwstawić się temu i znaleźć nowy sens życia.
Robię to tylko dla niej. Bo mnie prosiła, bo się zakochała. Nie stanę na drodze prawdziwym uczuciom, ale wiedz jedno, będę się tobie przyglądać i jeśli moja córka choć raz uroni przez ciebie łzę, pożałujesz.
-Cii. Nie wałkuj tego - powiedziałem przez ściśnięte gardło. Nie miałem siły, by jej kolejny raz tłumaczyć, że kłamałem. Kłamałem, bo się wystraszyłem. Kłamałem, bo robiłem to całe życie. To moja druga najlepsza umiejętność. Zaraz po krzywdzeniu tych, którym na mnie zależy.
Nie każdy dostaje w życiu drugą szansę. Mój ojciec na pewno jej nie dostał. Ani moja matka.
Ale mnie właśnie trafiła się taka okazja.
Życie podsuwa mi guzik resetu wielkości budynku.
Zamierzam wcisnąć go z całej siły.
- Ty zupełnie nie szanujesz moich biednych nerwów!
- Mylisz się, moja droga. Mam dla twoich nerwów najwyższy szacunek. To moi starzy przyjaciele. Co najmniej od dwudziestu lat słyszę, jak się nad nimi rozwodzisz.
- Bez sensu - stwierdziła Linda w drodze do sklepu. - Zwykle mamy więcej butelek.
- No to nie moja wina - odparłam.
- Czyja to wina? - zapytała.
- Nie wiem. Pewnie premiera.
- Dlaczego premiera?
- Linda, wszystko jest winą premiera.
© 2007 - 2025 nakanapie.pl