Avatar @maciejek7

Mazury

@maciejek7
177 obserwujących. 182 obserwowanych.
Kanapowicz od ponad 3 lat. Ostatnio tutaj około 2 godziny temu.
Napisz wiadomość
Obserwuj
177 obserwujących.
182 obserwowanych.
Kanapowicz od ponad 3 lat. Ostatnio tutaj około 2 godziny temu.
poniedziałek, 23 września 2024

Moc nauki

"Nigeria jest jednym z krajów Afryki Zachodniej. Z ludnością liczącą bez mała 180 milionów zajmuje siódme miejsce na świecie wśród państw o największej liczbie obywateli. Oznacza to, że aż jeden na siedmiu mieszkańców Afryki jest Nigeryjczykiem."
W małej nigeryjskiej wiosce czternastoletnia Adunni za wszelką cenę chce się uczyć. Wie, że tylko wtedy, gdy zdobędzie wykształcenie może zostać nauczycielkę, a jej głos stanie się mocny i zauważalny. Wszyscy będą ja mogli usłyszeć a ona będzie mogła uczyć kolejne dzieci. Jednak zdobywania wiedzy i możliwość uczęszczania do szkoły nie jest tak oczywiste dla tamtejszych rejonów jak u nas. Zwłaszcza dla dziewcząt. Edukacja jest kosztowna a nastoletnie dziewczynki są cennym towarem, za który można otrzymać solidną zapłatę.
Matka naszej bohaterki często jej powtarzała, że powinna się uczyć, żeby nie być w przyszłości sprzedana. Gdy matka zmarła, ojciec bez problemu zabrał ją ze szkoły i sprzedał podeszłemu wiekiem i zdegenerowanemu sąsiadowi jako trzecią żonę. Chce mieć syna, a do tej pory żony dały mu tylko córki.

"Mama mówiła, że wykształcenie da mi głos. A ja chcę mieć głos. I nie tylko taki zwykły głos, chcę mieć głośny, mocny głos. Chcę wejść do pokoju i coby ludzie słyszeli mnie, jak nawet jeszcze nie otworzę ust."
"Wszyscy mężczyźni w naszej wiosce mogą uczyć się w szkole i pracować, ale my, dziewczyny, idziemy za nich, zaraz jak mamy czternaście lat."
Mama Adduni zmarła młodo, więc nie mogła dopilnować tego, żeby córka mogła się uczyć. Jednak ojciec wolał żyć wygodnie za pieniądze ze sprzedaży czternastoletniej córki, niż dochować obietnicy danej żonie. Bardzo trudno przystosować się dziewczynie do nowego miejsca i nowych obowiązków. Nie jest tam zresztą mile widziana przez niektórych członków nowej rodziny. Jedynie druga żona taksówkarza Morufu daje Adduni nadzieję na lepszą przyszłość, pociesza ją i uczy jak ma się zachowywać w nowej roli.
Gdy nie widzi już szansy na naukę czy polepszenie swoich warunków życia, w wyniku nieplanowanej tragedii, udaje się uciec dziewczynie nie tylko od męża i ojca, ale także trafić do zamożnego domu w Lagos. Zostaje tam pokojówką. Chociaż początkowo wydaje się jej, że trafiła w lepsze miejsce, to szybko złudzenia się rozwiewają.
Ma jednak i tutaj oparcie wśród służby jak również zaintrygowała swoją osobą bogatą sąsiadkę swojej chlebodawczyni.
Trudno się początkowo im porozumieć, bo Adduni mówi taką łamaną angielszczyzną, z wieloma błędami gramatycznymi, lecz stopniowo jej język staje się poprawny.

"Naprawdę, naprawdę, angielski jest strasznie poplątany.
Czasami nawet nie rozumiem różnic między tym, co uczy mnie pani Tia, a tym, co już wiem. W głowie mówię dobrym angielskim, ale ona ciągle powtarza, że nie mówię jak trzeba."
Czy uda się Adduni osiągnąć swój wymarzony cel? Czy potrafi mówić mocnym głosem tak, żeby ją słyszano?

Bardzo ciekawa narracja nastolatki pozwala na poznanie jej myśli i pragnień. Te wypowiedzi potocznym językiem, pełnym błędów stylistycznych i gramatycznych pozwala na poznanie życia nastolatek żyjących w kraju, gdzie dziewczęta przed ukończeniem piętnastego roku życia są nie tylko zmuszane, ale sprzedawane wręcz w celu zawarcia małżeństwa. Zazwyczaj bogatym (i starym) mężczyznom. Jednak czasem walka o możliwość nauki rodzi nadzieję na lepszą przyszłość.
Nie miałam pojęcia, że w tych czasach praktykowane są jeszcze takie postępowania.
“Dziewczyna o mocnym głosie” to historia, która mnie dosłownie rozłożyła.

"Fakt: Według badania przeprowadzonego w 2003 roku, obejmującego 65 państw, w Nigerii mieszkają najszczęśliwsi i najbardziej optymistyczni ludzie na świecie."
 
Książkę przeczytałam w ramach Akcji recenzenckiej serwisu Lubimy Czytać i Wydawnictwa MUZA.
Dziękuję za możliwość poznania tej ujmującej lektury.
× 16
Komentarze

Archiwum

2024

2023