Klątwa utopców

Dagmara została zmuszona przez matkę by pojechać do dziadka. Zabrała ze sobą Kingę. Generał mieszkał w Słodkowie na Lubelszczyźnie😀

W nocy podsłuchała dziwną rozmowę dziadka z panią Stasią (oficjalnie jej nie cierpiał...) na swój temat a od niego dowiedziała się, że koniecznie muszą udać się do Suśca. Ona przede wszystkim. Bez dodatkowych wyjaśnień.

Następnego dnia pojechała do Lublina po swojego narzeczonego Filipa (i dwójkę jego znajomych) a po powrocie... zastali pusty dom...

Kolejnej nocy najpierw miała dziwny sen a potem ktoś łaził pod oknami i gadał po francusku a na drzwiach wypisał ... "óciekać fzhut" (ojoj 🤣). Więc uciekli. A właściwie pojechali szukać dziadka i Kingi. I znaleźli ... panią Stasię i Bestię (pies) oraz Kingę, we wsi Utopce. W zrujnowanym, wielkim budynku dawnego sanatorium i szpitala psychatrycznego. Makabra. Mieli tu zostać, oczekując powrotu Generała.

"Ta ruina jest przeklęta i kto tu zamieszka "rychło gniewu zmarłych doświadczy". Mówią, że w nocy duchy szaleńców wyją, diabły chichoczą, a dookoła krąży śmierć!" (str. 59)

...

Co to tu się działo???

...

Ubawiłam się 😀Uśmiałam do łez😂

...

Świetna komedia.

Niezwykłego kolorytu dodawali drugoplanowi bohaterowie, czyli mieszkańcy roztoczańskiej wsi. Genialnie przedstawieni. Ze swoim sposobem wysławiania, zabobonami (np. wiara w istnienie utopców, ale nie tylko...) wścibstwem, plotkarstwem. Pry...

Dagmara ma szczęśliwe życie i planuje ślub, który ma już niebawem się odbyć. Niespodziewanie zostaje poproszona żeby pojechała do dziadka i znalazła dla niego pomoc, ponieważ wszystkie poprzednie osoby uciekły. Dziewczyna postanawia wybrać się w podróż ze swoją przyjaciółką i planuje jak najszybciej znaleźć kogoś do pomocy.
Na miejscu okazuje się, że dziadek znika i nikt nie wie co się z nim dzieje oraz gdzie się znajduje. W miejscu w którym planują spędzić czas zaczynają dziać się dziwne rzeczy. Nowoprzybyli nie wiedzą kto i dlaczego chce się ich jak najszybciej pozbyć. Mieszkańcy miejscowości nie są zadowoleni z ich przyjazdu, zaczynają straszyć różnymi legendami. Miejsce w którym się zatrzymali okazały się ruinami szpitala psychiatrycznego, co wzbudza jeszcze większy strach.
Żarty się skończyły, gdy zaczęły pojawiać się zwłoki !

Czy uda się na czas odnaleźć dziadka?
Co tak prawdę straszy młode osoby?
Kto stoi za zabójstwami ?

To moje drugie spotkanie z autorką i jak zawsze potrafi rozbawić czytelnika. Książkę czyta się przyjemnie oraz mogę ją serdecznie polecić na oderwanie się od rzeczywistości.
Niestety kompletnie nie wczułam się w bohaterów i byłam ich bacznym obserwatorem. Odrobinę zbyt dużo się działo i jak dla mnie było trochę chaosu w tej całej historii. Ale pomijając te małe moje uwagi to świetnie się bawiłam 🙂

Czy jest coś, co lepiej potrafi poprawić humor od książki, którą czytając cały czas się uśmiechasz?

Iwona Banach ma tę zdolność, że nawet pisząc powieść z dość infantylnym przekazem, momentami potrafi rozbawić do łez.

Właśnie z tego powodu lubię sięgać po jej książki. Fabuła ma wszystko co powinien mieć dobry kryminał. Jest tajemnica, jest morderstwo, jest oszustwo i są bardzo zagadkowi bohaterowie, którym czasami kibicujesz od początku książki aż do jej końca.

Tym razem autorka zabiera czytelników do wsi Utopce, w której według wierzeń mieszkańców utopce (czyli stwory mieszkające w wodzie) pożywiają się ludźmi.

Jedna z głównych bohaterek podstępem zostaje ściągnięta do wspomnianej wyżej wsi, w której musi zamieszkać w zrujnowanym przez czas i ludzi budynku byłego szpitala psychiatrycznego.

Oczywiście jej pobyt w tym jakże „urokliwym” miejscu okraszone jest dziesiątkami zdarzeń, z których nie wszystkie należą do przyjemnych.

Autorka w prześmiewczy, mocno ironiczny sposób przedstawiła lokalne społeczeństwo skupiając swoją...

"Klątwa utopców" od Iwony Banach to historia Dagmary. Zbliża się jej ślub. Szczęśliwa dziewczyna ma dużo planów, lecz krzyżują je matka wysyłając ją z pomocą do dziadka. Dziadek -Generał jest pogromcą swoich gospodyń. Każda finalnie od niego ucieka. Dagmara ma znaleźć nową pomoc domową inaczej romantycznych wakacji z ukochanym nie będzie. Na miejscu okazuje się jednak, że staruszek zniknął w podejrzanych okolicznościach. Wnuczka wyrusza na poszukiwania, po drodze zbierając członków ekipy ratunkowej: przyjaciółkę Kingę, sąsiadkę dziadka i narzeczonego ze znajomymi. Poszukiwania kierują tę grupę do zrujnowanego budynku szpitala psychiatrycznego. Dodając do tego odnalezione zwłoki w spiżarni, dziwne odgłosy i legendarne "utopce" dostajemy bombę i zapewnienie, że będzie się działo!
🍀
To prawda, że dzieje się wiele, możne nawet trochę za wiele jak dla mnie. Początek bardzo przyjemny, wciągający i w miarę logiczny. Niestety wraz z wydarzeniami nagle dzieje się tak dużo na raz, że można się trochę pogubić. Bardzo pokręconą fabułę dodatkowo nakręca duża ilość bohaterów. Taki mały chaos. Z początku to zamieszanie nawet mi się podobało, ale z czasem staje się już męczące. To co przeszkadzało mi jednak najbardziej to sposób rozmów bohaterów. Ciągle miałam wrażenie, że oni się tylko przekrzykują.
🍀
Sięgając po "Klątwę utopców" miałam nadzieję na lekką i zabawną historię do jakich autorka nas przyzwyczaiła, niestety ty razem coś nie wyszło. Z jednej strony czegoś mi t...

'' Chłop musi śmierdzieć , inaczej jest nierób i już ''

Tak oto widzi '' chłopa '' autorka '' Klątwy utopców '' , w ogóle wieś widzi jako zabobonne , zacofane środowisko , na niczym się nie znające i jak najdalsze od wszelkich nowości technicznych i technologicznych . Bo aby wieś była '' porządna '' jak mawia naczelna '' debilka '' owej wsi , Kusiakowa , to musi być tłusty boczek , bo trawę jedzą krowy , sztachety , bo po co prawo i sądy skoro '' sprawiedliwość musi być po naszej stronie '' , bimberek i wszechobecne zabobony . No i aby było jeszcze fajniej musi ścielić się trup , nawet taki w płynie . A słowa '' debilko '' ; '' kretynko '' ; i idiotko , zamiennie , występują w ilościach przekraczających zdecydowanie moją na nie , tolerancję . Co z tego że to krzywe zwierciadło , że miało być śmiesznie . Wiem , niektórzy mogą mi zarzucić brak poczucia humoru . Ale to nie prawda , mam poczucie humoru , tylko raczej rozgraniczam subtelne , ciekawe i wyszukane poczucie humoru , od chamskiego naigrywania się ze wsi i ludzi tam mieszkających . Cóż , ja po prostu takiego humoru nie kupuję , sytuacje wcale nie nie bawiły i właściwie sama już nie wiem czy większą '' debilką '' jest w tej książce owa wspomniana już wyżej Kusiakowa , czy cała przyjezdna '' warszafka '' , bo ich zachowanie również odbiega sporo od przyjętych obyczajowych norm . Nie polecam

Barwna komedia z wątkiem kryminalnym,której akcja toczy się na malowniczym Roztoczu.
Opuszczony szpital psychiatryczny staje się świadkiem dziwnych wydarzeń.Czy za tajemnicze morderstwa odpowiedzialne są utopce??
Dużo humoru,niebanalne postaci,szczególnie Kusiakowa.
Polecam!!!

Było zabawnie, ale jakoś bardzo to ta książka w mojej pamięci nie zostanie. Można się przy niej dobrze bawić, ale to nic specjalnego.