Langer. Ale też Karolina Siarkowska, Olgierd Paterborn, komisarz Szczerbiński, Seweryn Zaorski z córką (i ze swoimi wkurzającymi bezbekami), Harry McVay (nie spodziewałem się, że totalnie bez mrugnięcia okiem, bez żadnych, ale to dosłownie żadnych oporów będzie pomagał komuś ewidentnie winnemu strasznych rzeczy), flashbackChyłka oraz Gorzym a jako... Recenzja książki Langer
Ej, czy Mróz chciał w tej książce opisać jakiś wielki, skomplikowany spisek? Stawiam to pytanie zupełnie na serio, tak, jak zazwyczaj wiem, o czym Remek pisze (przejrzystość narracji to on akurat opanował) i wiem też, co chce w danym momencie czytelnikowi opowiedzieć, tak tu pozostaje do dla mnie zagadką. Z jednej strony w dużej części tekstu auto... Recenzja książki Zarzut
Remigiusz Mróz zazwyczaj bardzo dobrze radzi sobie z timingiem swoich książek. Potrafi rozplanować powieściowe wydarzenia i nadać im co najmniej w miarę odpowiednią dramaturgię - właśnie gdy idzie o ich rozłożenie w czasie. Sam bodaj dokładnie nigdy nie ganiłem go za ten element twórczości, a raz czy dwa może nawet zdarzało mi się go za to otwarci... Recenzja książki Widmo Brockenu
Ej, czemu to było takie niezredagowane? Wiadomo, dziełkom Mroza nieraz zdarzało się cierpieć na tę przypadłość już wcześniej, ale tu ta cecha występuje w takim natężeniu, że naprawdę zwraca to uwagę. Poczynając od takich najbardziej podstawowych kwestii (reportaż Zygzaka poświęcony sprawie, znaleziony przez Chyłkę na stronie NSI, jest raz pisany, ... Recenzja książki Werdykt
Nie jest to coś oczywistego, rzucającego się w oczy, ale pisząc tę powieść Mróz toczył ze sobą pewną walkę. Z jednej strony chciał żeby to był nowy początek, nowy start całej Historyji o Chyłce i Zordonie, żebyśmy jakoś oderwali się od mocno skondansowanych wydarzeń z kilku ostatnich tomów tego cyklu, z drugiej zaś te wydarzenia, chęć kontynuowani... Recenzja książki Skazanie
Jest coś dziwnie klasycznego w początku tej powieści, w sposobie, a jak autor rozpoczyna narrację. Cały opis żałoby po Zordonie, tego, jak poszczególne osoby z jego otoczenia reagują na fakt, że ma go już na zawsze zabraknąć, wszystko to jest zrobione nader spokojnie, bez szarżowania, ale przede wszystkim właśnie z dużym poszanowaniem „normalnych”... Recenzja książki Egzekucja
Ależ tu Mróz upraszczał sobie wszystko. Serio, wcześniej Remek, mimo że przecież w pełni świadomie pisze literaturę-bardzo-popularną, mimo że zdaje się nie mieć problemu z byciem ocenianym jako literacki fast food, nie miał takich akurat tendencji. Nie pisał tak, że człowiek łapał się za głowę i chciał krzyczeć „Ej, dlaczego to tak prosto idzie?! ... Recenzja książki Afekt
„Bohatersko rozwiązuje problemy nieznane w żadnym innym” – ktoś tak kiedyś podsumował pewien ustrój społeczno-polityczno-gospodarczy. I w trakcie lektury „Precedensu” ten cytat jakoś tak ciągle rozbrzmiewał mi w głowie. Wciąż i wciąż miałem wrażenie, że Remek sztucznie tworzy problemy, by je potem – przyznać to trzeba uczciwie – całkiem ciekawie i... Recenzja książki Precedens
Remigiuszowi Mrozowi bardzo zależało na tym, by ta powieść trzymała w napięciu. Tak, widać to bardzo wyraźnie, mają nam serduszka szybciej pikać, gdy czekamy na poszczególne wydarzenia, pełni nerwów mamy przewracać kolejne strony. Ten tekst został napisany po to, by nas trzymać za mordy. Aż dziwnie klarownie rzuca się to w oczy podczas lektury, zw... Recenzja książki Ekstradycja
Piotr Langer rozsadza tę powieść. Wypełnia ją i przekracza jej rozmiary, tak, że cała zdaje się ona pękać przez niemieszczący się w niej wymiar tej postaci. I jeżeli Remigiusz Mróz osobiście czyta jakimś cudem tę reckę, to pewnie może zakończyć jej lekturę na tych dwóch zdaniach powyżej. Bo jakoś nie mam cienia wątpliwości, że to o ten właśnie e... Recenzja książki Wyrok
Tak, Remigiuszowi Mrozowi zdarza się to często - trauma jednej osoby unosi się nad całą powieścią, mamy czuć (i czasem nawet czujemy, on potrafi przecież pisać) jej ból, jej upodlenie, jej ciężką sytuację, a jednocześnie łączy się to z nader rozrywkową fabułą. Tak to właśnie wygląda - w każdym razie gdy idzie o tę traumę - w tej powieści. Chyłka c... Recenzja książki Umorzenie
Standardowa Mrozowa lekkość - jest. To była moja pierwsza konstatacja po tym, jak sięgnąłem po tę lekturę. Pisarstwo Remka bardzo często ma to coś, co pozwala przez jego książki płynąć, pozwala gładko-jak-rzadko-gdzie przewracać kartkę za kartką. Jednocześnie nie miał on tego od zawsze, wypracował sobie tę cechę z czasem, dość szybko, ale właś... Recenzja książki Inne tonacje ciszy
Wydaje mi się, że wiem, jaki efekt chciała osiągnąć Katarzyna Puzyńska pisząc tę powieść. To znaczy obok tych oczywistych spraw, tego żeby zainteresować czytelnika, dać mu rozrywkę i trochę przestraszyć (w końcu to niewątpliwie jest horror), jaki był ten taki trochę bardziej ukryty cel pisarki. Otóż mieliśmy patrzeć na wzajemne przenikanie się i z... Recenzja książki Bezgłos
Okej, otworzyłem więc tę książkę i z miejsca rzuciła mi się w oczy jedna rzecz. To jak bardzo autorka stara się przekonać czytelnika, że ma dobry warsztat. Jak bardzo zależy jej, by odbiorca tekstu uwierzył, że to będzie wspaniała literacka przygoda, bo ona potrafi coś takiego stworzyć. Wszystko ma być w tej powieści udane: sposób w jaki zapoznaje... Recenzja książki Kara
Ej, czy Wam też ta powieść wydała się jakaś taka bardzo wyraźnie podzielona? Mamy pierwszy etap fabuły, potem drugi, trzeci, czwarty, łączą się one oczywiście w jakąś tam historię, ale ten podział rzuca się tu w oczy naprawdę bardziej niż w większości książek. Jest to tym dziwniejsze przy pierwszoosobowej narracji, która występuje tu w większej cz... Recenzja książki Za wszelką cenę
Remigiusz Mróz bardzo rzadko miewa dobre pomysły na fabuły swoich powieści. Nie oznacza to bynajmniej, że jest on złym pisarzem, przeciwnie, będę to powtarzał, Najpłodniejszy ma wielki talent i jest świetnym twórcą literatury popularnej. I ten jego talent objawia się w pierwszym rzędzie w ten właśnie sposób: wie, jak pisać wciągające, ciekawe ... Recenzja książki Światła w popiołach
Okej, otworzyłem więc tę powieść i pierwsze, co mi się rzuciło w oczy w trakcie lektury, to niesamowita wręcz punktowość narracji. Tu coś się dzieje, tam coś się dzieje, potem znów tu coś się dzieje i wszystko to niby układa się w jakiś tam ciąg przyczynowo-skutkowy, ale wciąż i wciąż nie sposób nie zauważyć tego dziwnego (czy też może "dziwnie wy... Recenzja książki Kontratyp
Elly Griffiths bardzo zależało na tym, byśmy szukali powieściowego mordercy. Tak, to jest ten szczegół, który jako pierwszy rzuca się w oczy podczas lektury. Cała struktura książki, polifonia pierwszoosobowych narracji, przedstawianie tych samych wydarzeń z różnych perspektyw, wszystkie nawiązania literackie, wzmianki o vikka (swoją drogą ciekawe,... Recenzja książki Puste jest piekło
Czasem jest tak, że gdy jakaś powieść ma pierwszoosobowa narrację, to zbliżamy się do owego głównego bohatera – narratora naprawdę, ale to naprawdę bardzo. Poznajemy go do cna, jego stosunek do świata, do samego siebie, zasady, którymi się kieruje, to jakim jest człowiekiem, także np. to na ile udaje mu się realizować swoją wizję siebie samego. No... Recenzja książki Kolonia
Ależ to było uproszczone! Tak, to jest ta cecha „Pół na Pół”, która najbardziej rzucała mi się w oczy podczas lektury. Zastanawiałem się zresztą, jakiego przymiotnika użyć, by oddać to moje uczucie, ale „infantylny” czy „dziecięcy” byłyby w tym wypadku zbyt mocne. W tej powieści wszystko jest właśnie, no, jakieś takie… uproszczone. W pierwszym r... Recenzja książki Pół na pół
Paweł Pollak bardzo chciał, by jego powieść była studium skrzywdzonej psychiki. Tak, to rzuca się w oczy od razu. Ma być ambitnie, ma być „wysoko”, cała kryminalno-sensacyjna otoczka, wraz z nią też np. naprawdę dobrze, przynajmniej na początku tekstu, budowana atmosfera w-miarę-realistycznie-wyglądającego-brudnego-świata-śledczych, wszystko to ma... Recenzja książki Kanalia
Czasem jest tak, że czytasz jakąś powieść i masz wrażenie ciągle i ciągle pojawiających się złogów. Jakby coś z konsekwencją przeniezwykłą przeszkadzało autorowi w przeprowadzeniu czytelnika od punktu wyjścia historii do jej zakończenia. Coś obiektywnie istniejącego poza autorem, a może coś w nim samym, dodajmy to od razu :) W przypadku szeroko po... Recenzja książki Nie wiesz wszystkiego
Czasem jest tak, że w jakiejś serii pisarskiej pewien problem narasta i narasta i w końcu w którejś z jej części, cóż, eksploduje. Objawia się w niej tak wyraźnie, że ciężko nie myśleć o nim podczas całej lektury – po tym, jak w kilku poprzednich książkach z tego cyklu był on tylko jednym z narzucających się wrażeń. No to to jest właśnie ten przyp... Recenzja książki Testament
Nad całym pisarstwem Remigiusza Mroza unosi się pewien charakterystyczny paradoks. Z jednej strony autor ten niewątpliwie umie tworzyć postaci. Pełnokrwiste, przyciągające uwagę, takie, do których chce się wracać, których historie chce się poznawać, jednocześnie nie będące w oczywisty sposób papierowymi, nierealnymi. Z drugiej zaś – czytelnik w ża... Recenzja książki Oskarżenie
Oddech. Pierwsza myśl, która pojawiała się w mojej głowie po tym, jak rozpoczynałem lektury wielu, wielu książek Najpłodnieszego, pojawiła się w niej w takich okolicznościach i tym razem. Z miejsca zacząłem to odczuwać, tę ogólną Mrozową lekkość, tę frajdę z czytania dobrzenapisanejbardzopopularnejliteraturydlazwykłychludzi. To, za co tak wielu,... Recenzja książki Inwigilacja