@Lorian

"Miasto Mosiądzu" kusi nie tylko okładką, która dla okładkowych srok musi mieć powab złota i bursztynu. Książka już na wstępie tka miraże fatamorgan pośród gorących piasków pustyni i obiecuje przygodę przepełnioną orientalną magią i tajemnicą. Nahri to złodziejka - złodziejka nawet zadowolona ze swojego życia. Nie pragnie przygód, niebezpieczeńst... Recenzja książki Miasto mosiądzu

Australii przedstawionej w tej książce już nie ma. Czasów, w których osadnicy walczyli o każdą piędź ziemi z wciąż rozrastającym się buszem. W których dni odliczały głód, palące słońce i... wszechobecna śmierć, często samotna. Przygnębiające czasy. Jednak nie pozbawione prostej nadziei. Ta nadzieja towarzyszyła ludziom, kiedy bieda zaglądała w ocz... Recenzja książki Związek grzebie swoich zmarłych

Zaiste przedziwna i specyficzna to książka, pełna strachów i cieni. Jednak sprawiło to, że książkę przeczytałam w dwa dni i trudno będzie mi ją sobie wybić z głowy przez długie miesiące. Tutaj nawet nie trzeba lubić science-fiction, to klasa sama w sobie, unikalny styl, unikalne pomysły i unikalne strachy i cienie. Powiedzieć, że to mieszanka fan... Recenzja książki Pan Lodowego Ogrodu. Księga I

Inkwizycja. To jedno słowo niesie ze sobą ogromny ładunek emocjonalny. Przywołuje na myśl płonące stosy, cierpienia niewinnych i wymyślne narzędzia tortur. I taka właśnie inkwizycja była i nawet nie potrafimy sobie wyobrazić (i nie chcemy), co by było, gdyby w dalszym ciągu istniała. W "Paniach Czarownych" istnieje i ma się dobrze, a jej wykonawca... Recenzja książki Panie Czarowne

Nie zastanawiało was czasem, ile można osiągnąć mocą swej woli? Czy wola, niezbadana dotąd przez nikogo, a więc w zasadzie niemierzalna, może sprawić, że nie czujemy bólu, lub podwaja się nasza siła? Wola byłaby wtedy narzędziem gotowym do wykorzystania... a co jeśli dałoby się tchnąć ją w martwy przedmiot... i go ożywić? "Bóg maszyna" odpowiada ... Recenzja książki Bóg Maszyna

Każdy pasjonat starożytnego Rzymu prawdopodobnie słyszał bądź nawet sporo wie o Wespazjanie. Władca, którego panowanie zakończyło rok czterech cesarzy, wsławił się jako wielki reformator o dość specyficznym poczuciu humoru - świadczyć może o tym zdanie, które wypowiedział, przeczuwając rychłe nadejście śmierci - "Niestety, zdaje mi się, że staję s... Recenzja książki Wespazjan. Trybun Rzymu

Kiedy pierwsza część serii sprawia, że się uśmiechasz, masz nadzieję, a może nawet pewność, że druga część zabierze cię do gwiazd. Zazwyczaj warsztat pisarski autorów wyostrza się, nabiera pełniejszych kształtów - w skrócie, umiejętność wzrasta wraz z praktyką. "Tkając świt" był przyjemną, magiczną i urokliwą przygodą, której stronice zabierały na... Recenzja książki Snując zmierzch

Są książki, które sprawiają, że praktycznie bez udziału świadomości, powraca nastrój waszej pierwszej sesji RPG. Dreszczyk emocji, podczas pierwszego rzutu kostką, duma z pierwszego bohatera, pierwszy raz, kiedy zdecydowaliście się stworzyć zabijakę o pięściach jak bochny chleba, albo elfickiego maga, który macie nadzieję, szybko wejdzie na szczyt... Recenzja książki Gorath: Tom 1. Uderz pierwszy

Kiedy jeszcze bywałam na instagramie, wkręciłam się mocno w blogi promujące słowiańskość. I tak odkryłam Anię Jurewicz - konkretną i sympatyczną osobę, która tak się składa: napisała swoją własna trylogię. A że rzecz miała się dziać na uniwersytecie Łysogórskim, gdzie uczą magii... po prostu wiedziałam że w połączeniu z osobowością autorki (która,... Recenzja książki Sub Rosa

Co by się stało, gdybyśmy wrzucili do kotła pyskatą wiedźmę, doprawili ją wilkołaczym dziedzictwem (ah, ta genetyka), naznaczyli ją runą każącą mówić prawdę i tylko prawdę i podsunęli jeszcze parę bijących przed nią czołem wampirów? Plus minus diabeł i anioł, oba zakochane po uszy? Dostalibyśmy niestrawną mieszankę, która jakimś cudem smakuje nic... Recenzja książki Bogowie muszą być szaleni

Kiedyś, w zamierzchłych czasach, kiedy jeszcze mało książek wieńczyło moją półkę z przeczytanymi, natknęłam się na tajemniczy tytuł. Kusił i mamił wiedźmowym czarem. Po lekturze zaś sprawił, że stwierdziłam stanowczo, że lepszej książki nigdy nie czytałam. Postanowiłam przeczytać serię jeszcze raz - pamiętając, jak dobrze się przy niej bawiłam i ż... Recenzja książki Zemsta czarownicy

Już jakiś czas szykowałam się na książkę Kubasiewicz. Jak dotąd przeczytałam tylko jeden tom bliźniaczej serii autorstwa jej pokrewnej czarownicy, Anety Jadowskiej i być może nie było to literackie arcydzieło, ale czytało mi się dobrze i wyszłam z tej konfrontacji zadowolona. Tak więc zachęcona licznymi pozytywnymi recenzjami i porównaniami, zakup... Recenzja książki Kołysanka dla czarownicy

Dawno dawno temu... kiedy chrześcijaństwo dopiero zapuszczało korzenie pośród ludów Polski, ludów, które od wieków wyznawało wiarę przodków, żyły wiedzące. Wiedźmy, jak je nazywano, zielarki i mądre baby. I one trzymały w swoich rękach nici tej wiary, łączyły się z potęgą lasów i gór i oddawały swą wiedzę ludziom, wiedzę płynącą ze znajomości ziół... Recenzja książki Panna

Czy przysięgi można łamać? Nawet te wyryte na skórze magią i wiążące cię niewidocznymi łańcuchami, które trudniej zerwać niż materialne okowy? Nawet, a zwłaszcza te, których nigdy nie chciałeś wypowiedzieć, wobec istot mrocznych i złych, przeciw samemu sobie? Już pierwszy krótki rozdział zabiera nas w świat dewów, magii snów i spieczonej słońcem ... Recenzja książki Cesarstwo Piasku

Czasami, gdy usłyszymy o jakiejś książce, pojawiają się niezwykle wysokie wymagania. Wiemy, gdzieś pod skórą, że będzie dobra, że będzie się nam podobać. Ale czy wytrzyma starcie z naszymi oczekiwaniami? Jay Kristoff przemówił do mojego czarnego serca Kronikami Nibynocy, więc poprzeczka była postawiona niezwykle wysoko. I już zdradzam... ... ksią... Recenzja książki Wampirze cesarstwo

W Djelibeybi wszystko wydaje się takie starte. Skostniałe wręcz. Antyczne. I pewnie by takie pozostało, gdyby nie nagłe zagięcia czasu, napastowanie przez bóstwa, okresowe występowanie anomalii oraz pewien skrytobójca, który był jedynie w niewłaściwym miejscu, gdy wszystko to się wydarzyło. A może właśnie we właściwym? Czas pokaże (jeśli nie będzi... Recenzja książki Piramidy

Stało się. Nie podobała mi się książka Anne Rice. A kiedy mówię, że mi się nie podobała, była to najgorsza książka, jaką kiedykolwiek czytałam. Słowa nie oddadzą przerażenia, które czułam, zdając sobie sprawę, jak Ania sponiewierała Lestata. Dosłownie zrobiła mu krzywdę, dając mu nową osobowość, która nijak do niego nie pasuje, a nawet obrażą jego... Recenzja książki Krwawy kantyk

Jane Austen jest jak zwiewna dama na balisadzie - pomimo moich "nie" i "nigdy" w odniesieniu do literatury romantycznej, bierze w swą delikatną dłoń strzelbę i porządnie daje mi po głowie pociskami "dumy" i "uprzedzenia". Jednak powieści pani Austen nie są jedynie romansem, a doskonałymi książkami społeczno-obyczajowymi. I dlatego nie są to jeno l... Recenzja książki Duma i uprzedzenie

Cóż, wiedziałam, że książka będzie zroszona krwią i muśnięta przekleństwem (albo raczej obita i oskórowana przekleństwem, gdyż Kristoff nie szczędzi inwektyw). Wiedziałam, że będzie mrocznie, brutalnie i bez pardonu. I właśnie to ciągnęło mnie w głównej mierze do "Nibynocy". I właśnie to dostałam, solidny łyk krwawej mary, z domieszką wasabi. Dos... Recenzja książki Nibynoc

Kaz Brekker niejednokrotnie pokazywał, że stać go nawet na najbardziej niewiarygodne czyny - i te okrutne i te niewykonalne. Jednak co się stanie, gdy przyjdzie mu stanąć oko w oko z całym przestępczym światem Ketterdamu? Kaz ma do wyrównania pewne rachunki, bardzo stare, nabrzmiałe żółcią i nienawiścią - rachunki, które można opłacić tylko krwią.... Recenzja książki Królestwo kanciarzy

Zawsze to przykra niespodzianka, gdy książka autora, którego się uwielbia, nie dorównuje reszcie. Ma się ochotę rzucić nią przez okno, ale coś zawsze szepce nam do ucha, że przecież nie wszystko jest takie złe. Tak, nie wszystko jest takie złe. Ale gdy złe przeważa dobre, to nie jest dobrze. Absolutnie nie. Z jednej strony mamy w "Posiadłości Bla... Recenzja książki Posiadłość Blackwood

Gdy przechodzimy obok Cmentarza Zapomnianych Książek, wrażliwy nos może poczuć zapach kurzu i starych kartek. Książki, których nikt nie chce, oprócz tej jednej, wybranej osoby, wołają ku niej, by wreszcie je zobaczyła - i zaadoptowała. I jest to miłość na całe życie. Książka o tytule "Cień wiatru" to nie tylko adoptowane dziecko Daniela Sempere, ... Recenzja książki Cień wiatru

Piękny, zachwycający. Umięśniona klata, lodowate pociągające oczy, włosy czarne jak u kruka. Wojownik, jakich mało, jego umiejętności są na poziomie co najmniej mistrzowskim. Uprzejmy i dworny. Ideał mężczyzny. Posiadający także zupełny brak zrozumienia jeśli chodzi o sferę obejmującą stosunki międzyludzkie. Jestem świeżo po lekturze "Powiernika ... Recenzja książki Powiernik mieczy

Przystępowałam do "Rodu Atrydów" z obawami. Po części spowodowanymi tym, że kiedyś, dziesięć (około) lat temu próbowałam przeczytać tę książkę, odrzucił mnie styl pisania. Jednak bardzo chciałam dać jej szansę, bo człowiek się zmienia, razem z gustami, a Diuna zawsze stanowiła jeden z moich ulubionych cykli. Co prawda do oryginalnej serii bardzo ... Recenzja książki Ród Atrydów

Słaboniowa a to zmorę wygoni i do butelki wciśnie wszetecznicę, a to strzygonia ukatrupi, a to z diabołem pójdzie w tany i wygra z nim jeszcze na dodatek... ot, życie na wsi polskiej, zwyczajne, z pajdą chleba za pasem i twarogiem świeżo robionym... i tylko te dziwy i południce nastroje psują. To opowieść o kobiecie niebagatelnej, z historią godn... Recenzja książki Stara Słaboniowa i spiekładuchy