Wada

Druga część zmagań komisarza Bernarda Grossa. Oczywiście tak jak w pierwszej części tak i w tej , do rozwikłania dwie sprawy,- tajemnicze zniknięcie z przed 30 lat młodej matki i żony, oraz spawa bieżąca , -na leśnej polanie pusty zakrwawiony namiot...

Tak jak w pierwszej części autor powoli wprowadza nas w na pozór dwie różne historie, historie które nas wciągają od początku do końca. Z komisarzem Bernardem Grosem na pewno nudzić się nie będziemy.

Jako policjant inteligentny, szanujący podwładnych, konsekwentny w dążeniu do odkrycia prawdy- łepski facet. Ale prywatnie facet porażka, typ pracoholika sprawy służbowe to priorytet. Nawet gdy umawia się z kobietą i nie dociera na spotkanie, to dochodzi do wniosku, że nic się nie stanie jak ją o tym nie powiadomi ,- może później…. ależ irytujący…...

"Skazę" skomplemetowałam, "Wadę" również będę polecać wszem i wobec. Świetnie skonstruowany, wielowątkowy kryminał, gdzie nic nie wydaje się oczywiste. Polubiłam Grossa w pierwszym tomie, w tym poznajemy go jeszcze lepiej. Jego i jego niezbyt udane życie osobiste, którego w tej części jest być może odrobinkę za dużo, ale nie na tyle, żeby przesłoniło to główny wątek. Bernard Gross dochodzi do rozwiązania sprawy powoli i systematycznie. Niektórym może się wydawać, że zbyt powoli ale mnie się to podobało. Ja lubię inteligentne kryminały i moim skromnym zdaniem "Wada" do takich właśnie należy. Pan Małecki po raz kolejny udowodnił, że potrafi pisać kryminały. Kto jeszcze nie zna autora powinien to jak najszybciej nadrobić.

Bardzo dobry kryminał, mroczny, ponury. Wszystkie wątki logicznie wyjaśnione, akcja nieśpieszna, lecz logiczna i wciągająca. Nie było błędów językowych, tak jak w pierwszej części, więc autor bardziej się postarał, lub korekta lepsza. Trochę jednak męczyło mnie ciągłe nawiązywanie do nieudanego, nacechowanego tragediami życia komisarza. Może w następnej części coś się odwróci!

Tak. To zdecydowanie mój typ literatury. Odpowiednio skomplikowany. Bardzo wciągający, a przez to szybki w czytaniu. Świetnie nawiązujący do poprzedniej części. Kontynuujący wątki, ale również przypominający niektóre. Dzięki temu, to co w sposób naturalny uleciało nam z głowy, szybko wraca na swoje miejsce.
Małecki plącze bardzo. Mąci, zapętla, wiedzie na manowce. Wymaga skupienia i uwagi. Niekiedy bywało na tyle niewyraźnie, że miałam wrażenie gubienia wątku, zagubienia we własnych myślach. Po kilku/kilkunastu kartkach okazywało się, że jest dobrze, ale nie ukrywam, że nawet czytanie w skupieniu wymagało niekiedy powrotu do poprzednich kartek.
Sama fabuła kryminalna, powiedziałabym, że jak zawsze, jest bardzo zagmatwana, ale przemyślana i dopracowana. W odkrywaniu zagadek udaje nam się podążać za Bernardem Grossem. W zasadzie wpadamy na odkryte przez niego watki tuż, tuż za nim. Brawo dla autora.
Bardzo podobała mi się Skaza, ale uważam, że Wada jest lepsza. Ciekawsza. Bardziej pełna. Bardziej fascynująca. Bardziej w moim guście czytelniczym. W sumie doceniam Małeckiego z książki na książkę coraz bardziej. Jeśli będzie to dalej tak wyglądało, to aż strach się bać, gdzie zaprowadzi nas autor w kolejnych swoich historiach.
Bardzo odpowiadały mi niedokończone wątki, cała otoczka obyczajowa, wszystko to, co jest związane z rodziną głównego bohatera, żoną, synem, a nawet teściami. Mieszane mam uczucia w stosunku do kobiety, która powoli wchodzi w jego życie, ale j...

Bezwzględnie uwielbiam twórczość pana Roberta.
Doskonały kryminał, mroczny i pełen skrywanych emocji.
Akcja świetnie skonstruowana, pomieszane, pozornie niezwiązane wątki... Zarówno komisarz, jak i pozostali bohaterowie zwyczajni, naturalni... swojscy. Żadnego Bondowania, mozolne, trudne śledztwo... komisarz Gross to mój ulubiony bohater, jego pełne trosk i wątpliwości życie osobiste uczłowiecza go, pozwala zrozumieć. Jednocześnie, jak prawdziwy pies, gdy już poczuje trop, to nie odpuści, póki nie rozwiąże zagadki.
Powieść napisana spójnie i logicznie, wciąga i intryguje. Mimo spokojnej narracji, odzwierciedlającej żmudną pracę policji, porusza emocjami czytelnika. To rasowy, klasyczny kryminał. Szczerze polecam.

W jeden z upalnych, sierpniowych dni Komisarz Gross trafia na opuszczony w lesie namiot. Nie było by może w tym nic niezwykłego gdyby nie znajdujące się wokół brunatne plamy wskazujące na krew i pozostawiona tam damska bielizna. Jako rasowy glina komisarz zakasuje rękawy i bierze się za rozwiązanie sprawy pomimo braku przychylności prokuratora, który nie wierzy iż teza zabójstwa może być prawdziwa. Gross bierze pod swoje skrzydła również inne, nie rozwiązane przed laty sprawy. Czy uda mu się rozwiązać choć część z nich? A może coś je ze sobą połączy? Żeby się tego dowiedzieć, trzeba sięgnąć po książkę i spędzić z nich troche czasu, napewno nie będziecie żałować!

Problemy małego miasta

„(…) zawsze chcemy zobaczyć coś szokującego, tylko po to by odwrócić wzrok. By za żadne skarby już dłużej na to nie patrzeć. „

Uwielbiam kryminały, chyba zdecydowanie bardziej niż powieści obyczajowe. Czasem zastanawiam się, dlaczego? Myślę, że powód jest prosty, lubię poczuć przypływ adrenaliny, przeżyć coś niezwykłego, rozwiązywać kryminalne zagadki, podążać tropem mordercy i prowadzić skomplikowane śledztwo. A już w pełni jestem usatysfakcjonowana, gdy autor w ciekawie zbudowaną historię wplecie losy postaci z krwi i kości, które prowadzą zwyczajne życie, a kłopoty rodzinne, ze zdrowiem bądź sercowe, mają istotny wpływ na ich pracę. Dlatego tak fascynują mnie powieści Roberta Małeckiego, bo to wszystko, co tak cenię w dobrym kryminale znajduję w jego książkach. Mając w pamięci „ Skazę”, która zrobiła na mnie niezapomniane wrażenie, miałam świadomość, że biorąc „Wadę” do ręki zostanę wyłączona z życia na kilkanaście godzin, że nie odetchnę, nie spocznę, aż wraz z Grossem nie rozwiążę sprawy.

A nie jest łatwo. O ile w „Skazie” były ciała i nic nie wskazywało na udział osób trzecich, to w „ Wadzie „ jest miejsce zbrodni, są ślady krwi, ale nie ma ciała i nie ma sprawcy. Dla egocentrycznego prokuratora to oznacza, że sprawa nie ma pozytywnych rokowań i trudno go przekonać do kontynuowania śledztwa. Zależy mu jak na najszybszym umorzeniu i zamknięciu sprawy , ale nie jest to żaden argument dla starego wygi Grossa, który jak m...

Mówi się,że nie ma ludzi bez wad.Każdy z nas popełnia jakieś błędy.Tym bardziej jeśli chodzi o zbrodnie..
.🖤
”Wada” @robertmalecki.autor to drugi tom z serii o niezawodnym komisarzu Bernardzie Grossie.Akcja powieści,podobnie ja w przypadku“Skazy”rozgrywa się w Chełmży,niewielkim miasteczku pod Toruniem.W upalny, sierpniowy dzień dochodzi do tajemniczej zbrodni.Nie ma ciała,nie ma narzędzia zbrodni,nie ma nawet podejrzanych.Jedyne tropy,na które trafia komisarz to ślady krwi na leśnej ścieżce wzdłuż jeziora,pusty namiot i damska bielizna.W międzyczasie przełożony Grossa przekazuje mu sprawę tajemniczego zaginięcia matki z dzieckiem sprzed trzydziestu laty.Gross wraz z aspirantką Moniką Skalską podążają tropem tych zagadkowych zdrobni.Czy komisarz odkryje prawdę?I co takiego stało się na polanie i gdzie jest ciało?
.🐾
”Wada”to rewelacyjny,rasy polski kryminał. Wielowątkowa fabuła sprawia,że że nie można się od niej po prostu oderwać.Dodatkowo w powieści napięcie podsyca tajemniczy,mroczny i niepokojący klimat.Autor świetnie podkreślił kreacje bohaterów,gdzie każdy ma swoje szczególne znaczenie.Wątek obyczajowy pozwala nam na głębsze spojrzenie w ich zwyczajne,życiowe rozterki.Tu teraźniejszość i przeszłość idealnie się ze sobą komponuje.Ta lektura tak wciągająca jak najgłębsze jezioro.A jedyną 'Wadę'którą chcesz mieć..To właśnie ta!Polecam!Ja już czekam na kolejna część.
.
Dziękuje @czwartastronakryminalu 🖤

...