Wyszukiwarka

Też mam chemię jutro i szkoda, że tylko jedną !

Ulepieni z jednej gliny.

Książka z KR.Bardzo lubię wydawnictwo Szara Godzina,a p.Kasia Kielecka to jedna z moich ulubionych pisarek.

Ja stwierdziłam, że książki będę przypisywać do wszystkich punktów, w których pasują :) A najwyżej na koniec roku zrobię czary-mary kreatywną księgo...

Tak samo jak i symtuastic uważam, że stworzenie bloga było jedną z moich lepszych decyzji.

Ech, szkoda gadać nt stosunku Kościoła do HP:( A np. jak w Kopciuszku wróżka wyczarowała karocę z dyni to mogło być, to były "dobre czary"?

"nakanapę" trafiłam - przez przypadek szukając recenzji jednej książki 10.

Ale biblioteka z której ja korzystam (jedyna w mojej wiejskiej gminie) ma księgozbiór... no niespecjalnie bogaty, np. nie ma w niej ANI JEDNEJ książki...

jedną z opowiadań jest historia o palaczu .

A hektolitry wody marnowanie codziennie przez szarego obywatela Ziemi w kraju rozwijającym się?

Jedna z nich korzystała ze znajomości, druga - właściwie przypadkiem, bo jest początkująca i po prostu trafiła na okazję.

Mam nowy, świeży pomysł ;) Rozruszajmy Nasze szare komórencje i zabawmy się językiem :) Bądźmy kreatywni ;) Ja zaczynam;) a po mnie każdy dopisuje c...

W odróżnieniu od wielu innych smoków, ma tylko jedną głowę, która nie ma możliwości odrastania.

Alejki krzyżowały się ze sobą prostopadłymi szarymi liniami.

Jak to możliwe, że jedna kobieta tak po prostu może całkiem odmienić życie wielu osób naraz?

. – Tajemnica jednej nocy (2001) Mc Kinney M. – Wakacje w raju (2004) Górecki Z. – Delta powraca na Ziemię (1971) Amarillas S. – Śnieżny anioł (1998) ...

Ściany pokrywał szary kamień zmieszany gdzieniegdzie z ciepłymi, drewnianymi deskami...

Obserwując jednak szarą codzienność i przejawiające się w niej okrucieństwo, a także liczne niechlubne postępki świata czy też społeczeństw wobec jedn...

Wiesz, ciężarówki wywożące zwłoki z Włoch; brak maseczek, respiratorów i nawet żeli do mycia rąk w naszym smutnym, szarym kraju.

. * Kochane stare śmiecie.

Tylko dwie rzeczy je łączyły: broń, jaką miały się posłużyć, oraz świadomość, że w ciągu najbliższych kilkunastu minut jedna z nich zginie.

W szary i ponury dzień na nic nie miałam ochoty.

Czary czy co?

Jedna z luf karabinu znajdowała się na wyciągnięcie ręki od mojej głowy.