@Airain

I co ja mam począć z Murakamim? Nie do końca mnie satysfakcjonuje zakończenie trylogii. Czego nie rozumiałam, dalej nie rozumiem. Kwestia rozmiaru piersi głównej bohaterki oraz - podobnie jak w "Śmierci Komandora" - zapłodnienie na odległość wywołały u mnie już tylko ciężkie westchnienia. A jednak, co tu ukrywać, po prostu nie mogłam się oderw...

Przetestowane na dwóch dwulatkach. Nalepki się sprawdziły, pozostałe zadania tak sobie, zadania rysunkowe chyba jeszcze trochę za trudne.

Minimalizm w wersji hard: opróżniasz dom z wszystkiego, ostatniego dnia sam(a) siebie wyrzucasz do śmieci. ^_~
Nie nawróciła mnie na minimalizm, wyrzucanie rzeczy, do których jestem przywiązana i które mi się podobają uważam za grubą przesadę, ale niektóre porady w walce z bałaganem uznałam za trafne. Jak choćby rada, byśmy nie próbowali b...

Lektura z serii "(babskie pismo + książka) za dychę = co mi szkodzi?" I okazała się całkiem niezła. Nie żeby powalała na kolana, ale przyzwoita rozrywka w swojej klasie. Historia jest odpowiednio zakręcona, i choć autorka niby dość szybko odkrywa karty (np. tożsamość Aresa), to i tak prawie nic nie jest tym, czym się wydaje.

I cóż można powiedzieć, gdy skończyło się lekturę w dniu śmierci Poety?


...

Te gwiazdki to wyłącznie za fragmenty dotyczące wojny, bo wątki współczesne najdelikatniej mówiąc nie porywają. Magia muzyki? Opętanie? Wpływ historii? Reinkarnacja? Rozwiązanie to rozczarowanie i lipa.

Tak jakoś... niespecjalnie. W pierwszym odruchu chciałam napisać, że opowiadania Woolf się po prostu zestarzały, ale te najstarsze, paradoksalnie, podobały mi się najbardziej. Im dalej w las, tym mozolniej autorka "robi literaturę" i cyzeluje styl, czasem niestety gubiąc sens.
Większość tekstów jest właściwie o niczym, to rodzaj impresji b...

Zabawna i przystępna książka o znaczeniu wulgaryzmów i pożytkach z nich płynących. Temat, który dopiero stosunkowo niedawno stał się przedmiotem poważnych naukowych badań (bo głupio jakoś specjalizować się w brzydkich słowach) wiąże się, jak się okazuje, z takimi kwestiami jak budowa mózgu, struktury społeczne, różnice płci czy odmienności kul...

No lepiej, zdecydowanie lepiej. Akcja się rozkręca, coś się wyjaśnia, a cliffhanger na końcu jak się patrzy. W poniedziałek zadzieram kiecę i lecę... do biblioteki po trzeci tom.

Kobieto, uwierz w ducha, a duch cię... znaczy, seksualnie zadowoli. 🙄
Bohaterka spędza większość czasu dając w palnik, co z tego, że wykwintnym winem, a nie bimbrem z zaplutej meliny. Postępuje przy tym bardzo logicznie: pije, bo żałuje czegoś, co zrobiła po pijanemu. A alkohol przyczynił się też do śmierci osoby z jej rodziny. Więc cóż na...

No i trochę się rozczarowałam. To jest Murakami z tym wszystkim, co w nim lubię, więc oczywiście przeczytałam do końca, ale czegoś mi zabrakło. Pierwsza część zapowiadała rozmaite tajemnice - o co chodzi z tym Komandorem, jaki jest przekaz obrazu, czy pan Menshiki coś ukrywa, jaka jest rola dzwonków i tajemniczego dołu w ziemi... No więc ostrz...

Zainteresowała mnie dostatecznie, by doczytać do końca i nastawić się na kolejną część, ale powiem otwarcie - za dużo słów. Za dużo, za długo, zbyt powoli! Narracja płynie leniwie, wśród bezliku szczegółów, nieistotnych rozmów, powtórzeń. Klimat to owszem buduje, ale senny jakiś taki...
Osobną sprawą - i tu już kamyczek do ogródka wydawcy ...

Wydawnictwo reklamuje powieść jako "skomponowaną w wyrafinowany sposób historię o miłości, przyjaźni i zazdrości z wątkiem kryminalnym w tle". Wy tak na serio? Po pierwsze, gdzie tam jest wątek kryminalny, ja się pytam? Po drugie, jest to przewidywalna do bólu historia o patologicznej zazdrości i zdradzie. Po trzecie, tak już jest, że czytelni...

Co się dzieje, kiedy policjant podpadnie - przełożonym albo kolegom - albo popełni poważny błąd? Nie aż taki, żeby wylecieć, ale wystarczający, żeby popsuć karierę? Można sobie łatwo wyobrazić: siedzi gdzieś w kącie, przy najgorszym biurku, i robi jakąś beznadziejną robotę, której nikt nie chciał. A co się wydarzy, gdy ktoś wpadnie na szatańsk...

Na okładce umieszczonej w serwisie widać napis głoszący, że jest to trzeci tom cyklu. Niestety, w pierwszej edycji Ofiary dla burzy, którą dorwałam w bibliotece, wydawnictwo zaniedbało umieszczenia tej informacji, za co dostają ode mnie wirtualnego kopniaka - ani na okładce, ani w środku nie raczyli podać kolejności tomów, a skoro w k...

Oj nie bardzo. Entuzjastyczną opinię o tym kryminale przeczytałam w magazynie "Książki" i postanowiłam się zapoznać z twórczością autorki. Nie powiem, przeczytać to się da, ale już raczej do przygód Dream Teamu z Guciem na czele nie wrócę. Humor miał być chyba taki trochę a la Chmielewska - sami wariaci i jakoś się kręci - ale jeśli chodzi o m...

Taka sobie rozrywkowa lekturka, szału nie ma. Miało być humorystycznie, na mój gust wyszło średnio. Rozumiem oczywiście, że to debiut, ale i tak na więcej gwiazdek moim zdaniem nie zasługuje. Pomysł, że jednym z narratorów jest pies, mógłby nawet być interesujący czy zabawny, gdyby wydarzenia rzeczywiście były opisywane z punktu widzenia p...

Co ja poradzę - lubię styl Masłowskiej, lubię jej dezynwolturę, jej słuch do polszczyzny, także tej niepięknej i kulawej. Lubię wrażliwość na tę brzydszą, pokraczniejszą stronę rzeczywistości, na czar przypadkowości, tymczasowości i bezguścia. Tekst o Poczcie Polskiej to sam w sobie dokument epoki, która, miejmy nadzieję, w końcu przeminie.

Opasły tom esejów zmarłego w 2011 r. autora, znanego w Polsce za sprawą Bóg nie jest wielki. Tu jednak o religii nie ma prawie nic, głównymi tematami są polityka, historia i literatura, przede wszystkim amerykańska i angielska. Czytałam powoli, bo teksty są dość gęste i pełne interesujących, często - jak dla mnie - nowych wiadomości i...

Sześciostronicowe książeczko-jajeczko dla najmłodszych. Coś akurat na Wielkanoc, bo tematem jest wiosna, a po sztywnych stronach biegają króliczki i inne miłe stworzaczki.

Daję 7/10, za naprawdę niezłą zabawę, jaką miałam czytając, i za misternie ułożoną mozaikę wydarzeń, z których składa się ten dzień - kolejny dzień, gdy Evelyn Hardcastle ginie z ręki nieznanego mordercy, występujący w dodatku w ośmiu wariantach w zależności od postaci, w którą wciela się bohater. Rozwiązanie zagadki, choć nieco wydumane, zado...

Przyjemna rzecz. Najbardziej znany współczesny pisarz japoński opowiada o swoich doświadczeniach pisarskich, warsztacie, stosunku do odbiorcy, w tym do krytyki. Wyłania się z tych stron obraz skromnego, nie poszukującego rozgłosu człowieka traktującego pisanie jak przyjemność, ale też jako odpowiedzialną pracę, którą należy wykonywać systematy...

Zbiór krótkich, zabawnych tekstów o różnych potknięciach, nadużyciach, pułapkach i wypaczeniach współczesnej polszczyzny. Klasyczny już tekst o deklinowaniu się znałam wcześniej, ale pośmiałam się też nad innymi, a perfumy Vesrace zostaną chyba ze mną na dłużej. :D

Trzecia część cyklu o cudnej, mądrej, wysportowanej i do cna przesiąkniętej alkoholem detektywce Julii. Jak to mówią, do trzech razy sztuka, więc ja chyba sobie na tym poprzestanę. Historyjka kryminalna przy dużej dozie wielkoduszności nawet byłaby cacy - morderstwo sprzed lat z nieoczekiwanymi powiązaniami z współczesnością, plus całkiem przy...

Pierwsza część cyklu jest lepsza niż druga, którą przeczytałam wcześniej, dlatego daję więcej gwiazdek - także i dlatego, że jest to wstęp do serii i można było liczyć, że autorka jeszcze się rozkręci (w sumie wiem już, że się nie udało...) Raziła mnie "wsiowa" stylizacja mowy niektórych mieszkańców Bułkowic - dziś nawet na wsi mało kto mówi g...