Aleks

Wolność i swoboda :) Też nie mam ochoty wracać do miasta.

zmrożony dywan

pod kwitnącą forsycją

hipokryzja wiosny. 

bielą otulona

zieleń wybudzona ze snu

tętni ciszą. 

Wiem, że ogłoszenia są w innym miejscu, ale nie wszyscy tam zaglądają. Wiem, że część z Was ma dzieci i wnuki, którym regularnie kupuje książeczki. Gdyby kogoś z Was zainteresowały poniższe tutuły proszę o sygnał. Ceny jednocyfrowe, stan idealny, autorzy znani i lubiani :)

- Kiedy będę taaaki duuuży?

- Nikt nie zwinie mojej piłeczki. Nie ma takiej możliwości.

Bardzo wygodnie śpi się z otwartym pyskiem. 😉

Mój dorosły border terrier. Oto ostateczne umaszczenie  i rozmiar, chociaż z tym ostatnim może być różnie biorąc pod uwagę jego wciąż niepohamowany apetyt.

Przeglądając w prasie artykuł na temat najczęściej wypożyczanych w minionym roku książek z Biblioteki Raczyńskich w Poznaniu, natknęłam się na słowo - "poznańczyków". Mieszkałam w Poznaniu pięć lat i nigdy nie słyszałam tej formy.

"Nazwy mieszkańców tworzymy, używając przyrostków -anin, -czyk i -ak (przy czym w formach żeńskich w ich miejscu występują odpowiednio: -anka, -ka i -aczka). Pierwszy z nich używany jest zwykle w połączeniu z nazwami polskimi, drugi przeważnie z nazwami obcymi, a trzeci pojawia się głównie w języku potocznym, ale że jego żeńska forma jest wręcz rażąco potoczna, toteż zamiast poznaniaczka używa się wyrazu poznanianka" - wyjaśnia dr Jan Grzenia.

Czasami zdarza się, że nazwy mieszkańców można utworzyć z użyciem każdego z tych przyrostków. Do takich nielicznych przykładów należy właśnie Poznań. "Słownik poprawnej polszczyzny PWN" pod red. W. Doroszewskiego podaje: "poznaniak, rzad. poznańczyk a. poznanianin".

Używaliście tej nazwy? 

W nowym roku postanowiłam pójść za trendem i odważyłam się zrobić mały bilans osobistych czytelniczych doświadczeń.