Pensjonat Marzeń

Zarówno tę jak i poprzednią część polecam matce, żonie, kochance, wdowie. Kobiecie przed dwudziestką, jak i po, pani w wieku średnim również. Bo to powieści dla kobiety w każdym wieku i nie zależnie od tego kim obecnie są. Drogi tom jest napisany lekko oraz z polotem, nie brak w niej humoru, szczypty ironii oraz zwykłej prozy życia. Z mojej strony, kolejny raz, wielkie brawa dla autorki. Oto moja kolejna perełka roku!

Matki , żony i kochanki .

„Pensjonat marzeń” to ciąg dalszy „Szkoły żon”, postanowiłam więc iść " za ciosem " i kontynuować czytanie. Autorka nie do końca przekonała mnie do swojej opowieści . Druga część jak dla mnie jest mniej emocjonująca i dużo mniej mi się podobała niż „ Szkoła żon „ Pojawiają się tu znane nam bohaterki w pewnym sensie znudzone swym szczęściem i poszukujących nowych wrażeń. Być może autorce trudno było napisać kontynuację i zachować poziom i zaskoczyć czymś niesamowitym. Językowo książka pani Magdaleny prezentuje przyzwoity poziom, jednak cała historia trąca mi grafomanią podobną do innej polskiej autorki. Prosta za prosta aż przewidywalna, żeby nie rzec nudna. To co w pierwszej części przykuwało moją uwagę i zapewniało jako tako rozrywkę teraz było powtórką z rozrywki nie wniosło już nic nowego. Może jedynie wątek Jadwigi ożywia tę przesłodzoną historię i nie czułam też aby ta książka miała jakieś wielkie przesłanie. Podejrzewam, że sama autorka nawet nie miała takich intencji. Ot lekka i przyjemna opowiastka ze szczęśliwym zakończeniem. Brzmi to jak zarzut zdaję sobie z tego sprawę ale większość lubi takie zakończenia nie jestem w tej kwestii wyjątkiem. Tylko, że cała opowieść zupełnie oderwana jest od rzeczywistości.
Na podsumowanie dwie ciekawostki. Pierwsza, podobno"Szkoła żon" i "Pensjonat marzeń" mają zostać sfilmowane. , co szczerze mówiąc niezwykle mnie cieszy a drugą z ciekawostek jest fakt, że Szkoła żon istnieje naprawdę.
P...

Zainteresowana dalszymi losami bohaterek "Szkoły żon" sięgnęłam po kontynuację tej powieści. "Pensjonat Marzeń" okazał się ciekawą lekturą, choć mniej drapieżną i odważną od poprzedniczki.

Dalsze losy bohaterek - "absolwentek" "Szkoły żon" oraz nowe pomysły na rozszerzenie działalności tego coraz bardziej popularnego (jak się okazuje) przedsięwzięcia wzbudzają prawdziwe zainteresowanie. Mamy szansę przekonać się jaki wpływ na każdą z kobiet wywarł pobyt na Mazurach, z czego są zadowolone, a czego żałują. Uczestniczymy w życiu prywatnym naszych bohaterek i przekonujemy się z jakim skutkiem realizują swoje postanowienia i w jaki sposób wprowadzają zmiany w swoim życiu.
Poznajemy również nowy pomysł Eweliny - właścicielki pensjonatu i mamy szansę uczestniczyć w organizowaniu bliźniaczego przedsięwzięcia na Kaszubach. Tu naprawdę wiele się dzieje...

Pojawiają się nowi bohaterowie, którzy idealnie współgrają z poznanymi wcześniej postaciami. Erotyki jakby trochę mniej, za to więcej zmysłowości, a wszystko w tym samym dobrym smaku. Więcej też życiowych problemów, z jakimi na codzień zmagają się bohaterowie i bardziej rozwinięta strona obyczajowa czynią tę powieść delikatniejszą i subtelniejszą. Tak, to książka o kobietach i dla kobiet, choć i niejeden mężczyzna mógłby wyciągnąć z niej ciekawe wnioski dla siebie.

Jeśli chcecie dowiedzieć się co nowego u Julki, Jagody, Marty, Misi i Eweliny, czy spełnią swoje marzenia, to sięgnijcie po "Pensjonat Marze...

Romansik. No co tu napisać. Typowa literatura kobieca. Takie lekceważące określenie...
Słyszałam pozytywne opinie o autorce i akurat wpadła mi w rękę ta książka. Tytuł pretensjonalny – pomyślałam: sprawdzę, czy aby pasuje do treści. Pasuje akuratnie, idealnie, dokumentnie... Powiedziałabym głęboko, ale byłby to oksymoron.
Do tego nuda, nuda, nuda. Może jeden wątek przyciągnął uwagę, aczkolwiek finalnie irytował jak cała reszta.
Nieskomplikowana fabuła, prościuchne wątki, wszystko takie powierzchowne...
Ale. Czyta się łatwo i szybko. Czuć lekkość pióra, naprawdę poprawny styl. Dialogi są lekkie, dobra narracja, dużo delikatnego i finezyjnego erotyzmu. Nie skreślam autorki. Muszę poznać inne tytuły.

Pensjonat marzeń
Bohaterki "Szkoły żon" powracają! Po lekcjach w Szkole wiedzą, że ich los zależy przede wszystkim od nich samych. Biorą sprawy w swoje ręce. Podupadły hotel położony w samym sercu kaszubskich lasów zamieniają w "Pensjonat marzeń". Cudowne miejsce, z którym wiąże się smutna, romantyczna historia, musi się stać przytulnym hotelem otoczonym czarodziejskim ogrodem. W przeciwnym razie wszystko przepadnie… Czy mimo tych drobnych i tych całkiem sporych przeszkód dadzą sobie radę? Czy po raz kolejny okaże się, że w kobietach tkwi siła, która pozwala przenosić góry?

Ech... Chciałabym trafić do Pensjonatu Marzeń... Na dobrą sprawę taki wypoczynek wskazany byłby każdej kobiecie, by uwierzyła, że zawsze jest jakieś jutro, że będzie dobrze.
Kontynuacja "Szkoły żon" równie dobra jak część pierwsza:) Zdecydowanie powieść obyczajowa z dużą dozą powieści erotycznej - jest w niej bardzo dużo nie seksu, a właśnie erotyki w najlepszym wydaniu. Powieść o miłości, przyjaźni, sile wewnętrznej kobiet, ale też o ich słabościach i wewnętrznej wrażliwości oraz o mężczyznach i ich potrzebach...

Za oknem hula wiatr,zmarznięty deszcz wściekle tłucze w szyby a ja uciekłam do pensjonatu marzeń.Polecam taką ucieczkę każdej dziewczynie,niezależnie ile ma wiosen i jak duże IQ.
Bajki są piękne,ulotne,utkane z marzeń,pragnień i snów i warto od czasu do czasu zapomnieć o zwyczajnym życiu i zrobić coś tylko dla siebie.

Jedna uwaga a właściwie prośba: Pani Magdaleno ,poproszę o kolejny tom ale niech tym razem wystarczy dłużej niż na dwie godziny!

Ciepła opowieść o poszukiwaniu miłości :) Miła lektura.