Pudełko z guzikami Gwendy

Stephen King, to jeden z najpopularniejszych pisarzy na świecie. Przypięto mu łatkę autora horrorów, a jest to krzywdzące w stosunku do jego dokonań. Chociaż horrorów, napisał najwięcej, według nieomylnej opinii wielu czytelników. Praktycznie co roku wydawane są jakieś nowości, sygnowane jego nazwiskiem. Czego efektem, na ten przykład w 2017 roku jest książka napisana wspólnie z innym pisarzem. Chodzi mi oczywiście o „Pudełko z guzikami Gwendy”. Trudno nazwać tą publikację powieścią. To raczej dłuższe opowiadanie, to nie znaczy, że mniej interesujące. Przeciwnie! Czyta się jednym tchem i szkoda tylko, że jest takie krótkie. A o czym jest ta historia?

Opowiada ona o pewnej dziewczynie imieniem Gwendy, która od nieznajomego mężczyzny otrzymuje tajemnicze pudełko z guzikami. Szkatułka ta według słów mężczyzny może czynić wielkie dobro, ale i zło. Wszystko zależy od tego jaką decyzję podejmie nasza przyjaciółka i którego guzika użyje. Skrzynka ta nie tylko przyczyni się do sukcesów Gwendy, ale i wpędzi ją w kłopoty. Wielka władza jest niebezpieczna, szczególnie gdy jest na wyciągnięcie ręki. Jak sobie poradzi bohaterka? Przekonajcie się sami.

Podsumowując interesująca opowieść opowiadająca nam historię którą, pod inną postacią już znamy. Wystarczy tylko wspomnieć jeden z odcinków serialu Strefa Mroku, w którym bohater otrzymuje tajemnicze pudełko, którym można sterować życie innych ludzi. Te same dylematy i niemożność powstrzymania się przed użyciem, bez względ...

"Pudełko z guzikami Gwendy" to książkoopowiadanie Stephena Kinga i Richarda Chizmara. Główna bohaterka, Gwendy (to imię mnie bardzo zaskoczyło, założyłam naiwnie, że dziewczynka ma na imię Gwenda!), pewnego dnia otrzymuje pewne tajemnicze pudełko. Działanie tego ustrojstwa nie do końca jest jej znane, ale Gwendy zapoznaje się z nim każdego dnia i zaczyna łapać o co chodzi. Jej życie pod wpływem pudełka zmienia się, ale dziewczyna jeszcze nie wie, czy i jaką cenę przyjdzie jej za to zapłacić. W końcu w życiu nie ma nic za darmo, prawda?

Trochę baśniowe, mało horrorowe, ogólnie niezłe opowiadanie, wydane w formie osobnej książki. Szczerze mówiąc ani mnie ono ziębi, ani grzeje. Jak dla mnie za mało krwi i flaków, a przede wszystkim objętości. Muszę jednak przyznać, że okładka cieszy oko, a historia też jest całkiem przyjemna, sama chciałabym mieć takie pudełko jak Gwendy.