Rose Madder

Kolejny tytuł Stephena Kinga za mną, który z racji zakwalifikowania się w kategorii jako "horror' powinien mnie przerazić i przeraził, acz to co tu mnie tu najbardziej przeraziło, to nie duchy, mary i potwory ale zło w najczystszej postaci kryjące się pod fasadą normalności na pozór zwykłego człowieka i przekraczanym przez niego coraz to bardziej bestialskim granicom zła...

Książka jest pełna symboli o dwojakim znaczeniu jednak akcent położony jest głównie na motyw czerwieni, który przewija się praktycznie przez całą książkę, począwszy od tytułu, będący jednocześnie ochroną przeciwko złym mocom oraz symbolem zła i rozpusty.

Nie wiem, czy ta powieść jest AŻ tak bardzo przerażająca, dla mnie nie była aczkolwiek skłamałabym gdybym napisała, że czytało mi się ją kompletnie bez żadnych emocji. Dało się odczuć w niektórych momentach atmosferę grozy i strachu towarzyszący głównej bohaterce oraz przy opisach drastycznych pobić i tutaj zdecydowanie odradzałabym tę powieść młodszym czytelnikom, także że względu na dosadność języka.

Nie była to dla mnie jakaś szczególna, czytelnicza sielanka ale i tak udało mi się wciągnąć w wir wydarzeń.

Dobra.

Świetna książka, warta uwagi. Jest to druga powieść Kinga, którą przeczytałam z zapartym tchem. Opowiada o świrowatym policjancie Normanie i jego żonie, Rossie. Powieść grozy, zawiera także elementy fantastyki. Rossie regularnie bita, przez swego męża, trafia do szpitala z powodu poronienia. Kiedy w końcu decyduje się od niego odejść, zmienia się całe jej życie. Wyjeżdża do innego miasta, kupuje obraz zatytułowany Rose Madder, który przykuwa jej uwagę. Zatrzymuje się u "córek i sióstr" (pensjonacie dla kobiet)i ...upodabnia się, do kobiety z obrazu. Dostaje mieszkanie, dobrze płatną pracę(czyta książki do nagrań, na audiobookach). Norman nie daje za wygraną i podąża jej śladem. Po drodze jest zdolny zabijać ludzi, by uzyskać informacje, na temat żony. Tymczasem Rose poznaje Billa i zakochuje się, z wzajemnością. Wcześniej odkrywa, że jej obraz jest zaczarowany i można do niego wejść. W książce jest kilka zabawnych wątków; zwłaszcza ten gdy Norman wczuwa się w położenie Rose, by ją znaleźć, lub ten, gdy udaje kalekę, na wózku inwalidzkim i pojawia się na przyjęciu, na którym ona ma być. Mierzy ludzi swoją miara, jakby wszyscy byli pedałami i lesbijkami( pomimo tego, że to on ma takie skłonności). Norman jest ograniczony i fałszywy ( myśli źle, o wszystkich ludziach, na zewnątrz udając miłego człowieka).Tak naprawdę, jest zepsuty do cna. Uwielbia bić i gryźć swoje ofiary. Rose znajduje ratunek w obrazie, gdzie staje się przynętą na męża. Kobieta z obrazu, okazuje się potwo...