Dlaczego czytam:

Dwa razy miałam okresy, gdy nie mogłam czytać i byłam bardzo nieszczęśliwa.

Moja historia zaczęła się w wieku 6 lat gdy byłam w 0 i nauczyłam się już płynnie czytać. Pamietam jak dziś moja mama zaprowadziła mnie do biblioteki miejskiej i założyła mi kartę czytelniczą. Byłam taka szczęśliwa bo nigdy nie widziałam tylu książek. Nie wiedziałam co wybrać a max. można było tylko 5. Wkońcu coś wybrałam, niestety nie pamiętam co to było. Najśmieszniejsze było to, że po 2h poszłam znowu i pani mnie zbeształa, że dziś już nic więcej mi nie wypożyczy mogę przyjść następnego dnia. Więc tak zrobiłam i tak zaczęła się moja przygoda z książkami. W mojej rodzinie czyta tylko mój dziadek ale bardziej są to książki wielkich pisarzy, i studiuje Biblię od kiedy pamiętam w różnych przekładach. To co dziadek czyta nie dokońca moja bajka. No cóż każdy lubi co innego.
Ja sama przez wiele wiele lat zaczytywałam się w fantasy, no cóż lubię marzyć i w sumie do dziś mi tak zostało, ale nie gardzę innymi książkami: biografie, powieści kobiece, trochę mniej romanse, historyczne, chętnie je czytam i piszę recenzję mam nadzieje, że z czasem mój język pisania się poprawi bo dawno już tego nie robiłam a wrócić żeby coś sklecić, żeby miało sens i odbiór to juz nie lada wyczyn🤭, ale myślę że lepiej już mi idzie. I oby tak dalej.

Też sobie odpowiadałam na to pytanie na blogu: https://nakanapie.pl/LetMeRead/blog/o-ksiazkach-i-czytaniu-5
:)

Jakiś zalążek czytelniczej pasji na pewno pojawił się w dzieciństwie, kiedy rodzice czytali mi opowiadania na dobranoc, a później, gdy sama próbowałam składać literki 😊 Niestety w szkole podstawowej to zamiłowanie do książek gdzieś uciekło. Powód? Nie podobały mi się lektury. Jedyne co mi się wtedy podobało to "Ania z Zielonego Wzgórza". No ale czytałam, to co musiałam. Sama zaczęłam sięgać po inne książki w liceum. Tu lektury już były lepsza 😊, chociaż nie wszystkie. Na pewno zapamiętam "Mistrz i Małgorzata"oraz "Dziady". Miałam wtedy także koleżankę, która wkręciła mnie w świat fantasy, a później kryminałów, między innymi książki Cobena. I chyba wtedy tak naprawdę to wszystko się zaczęło i trwa nadal.
A dlaczego pokochałam czytanie? To proste. Książki dają mi chwilę wytchnienia od codzienności, rozrywkę, dużo emocji i fascynujących historii. Na pewno jest to jedna z ulubionych form relaksu. Przynajmniej dla mnie

Utożsamiam się z Twoimi słowami, więc to już jest odpowiedź dlaczego lubię czytać.
P.S piękne zdjęcie...