na spacerze w mieście P

można spotkać pana N

stoi w budce

oparty o ponad

sto lat samotności

obok na ławeczce

siedzi pan z fajeczką

pilnuje pióra N

jego był jest i będzie

wszędobylski dym

snuje się

tempem leniwej rzeczki

nad Utratą

pyka kółka

czasu

włóczykij

swoją różdżką

stwarza domy

ulice, płoty

a może

to kikuty kredek

Bambino

wciąż kolorują

w ten sam sposób…

Wiersz dedykowany Panu Grzegorzowi Zegadło