Kilka drobnostek mistrza fraszkopisarstwa z właśnie przeczytanej książki:

Jan Sztaudynger

Dzieje miłości (II)

On gotyk, ona barok.

Renesans zjawi się za rok.

Ach, to roztargnienie

Musiała mu przypomnieć,

Że się miał z nią zapomnieć.

***

Wpierw miał widoki,

Potem gonokoki.

Omijaj

Omijaj Kraków z daleka,

Uśmiech tu ważą na deka.

Prawdziwych przyjaciół

Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie,

Ale lepiej się łudzić przy dobrym obiedzie.

Marzenia (II)

Miałem je za niezniszczalne,

A były nieziszczalne.

Wieczna młodość

Jedni są wiecznie młodzi,

Drudzy wiecznie starzy –

To kwestia charakteru,

a nie kalendarzy.

Fortuna

Fortuna toczy się kołem,

Pod kołem to pojąłem

Napis na moim grobie

Taki napis na grobie by mnie cieszył:

„Nie byle kto, bo byle czym się cieszył”

Źródło: Jan Sztaudynger: Piórka prawie wszystkie, Wydawnictwo Literackie 2007