Krystyna Dąbrowska

TARCZA ZEGARA

Ma chorobę

za sobą. Przed sobą

pięć-dziesięć lat pastylek,

żeby nie wróciło.

Czuje się po nich

chora. To zdrowa

reakcja organizmu.

Organizm przyjmuje pociski,

które go ranią/chronią.

Kuli się pod ostrzałem,

poci się, trzęsie z zimna,

błaga o przerwę, nie śpi.

Tarcza zegara w nocy.

W opisie medycznym

jej piersi było że guz

jest na godzinie dwunastej.

Teraz już jest

tam czysto. Tak

moja przyjaciółka

określa to w liście

do hinduskiej masażystki,

który jej tłumaczę na angielski.

Chce wiedzieć, jak inaczej

pomóc ciału, jak pracować

z ciałem, prosi o wskazówki.

Napisz ten wiersz od nowa.

Bez pocisków, ostrzału,

militarnych metafor.

Szukaj jak ona

szuka na swój sposób

języka wędrówki.

Źródło: Krystyna Dąbrowska: Miasto z Indu, Wydawnictwo a5, 2022.