Tadeusz Różewicz

Widziałem Go

spał na ławce

z głowa złożoną

na plastykowej torbie

płaszcz na nim był purpurowy

podobny do starej wycieraczki

na głowie miał czapkę uszatkę

na dłoniach fioletowe rękawiczki

z których wychodził palec

wskazujący i ten drugi

(zapomniałem jak się nazywa)

zobaczyłem go w parku

między nagim drzewkiem

przywiązanym do palika

blaszaną puszkę po piwie

i podpaską zawieszoną

na krzaku dzikiej róży

ubrany w trzy swetry

czarny biały i zielony

(a wszystkie straciły kolor)

spał spokojnie jak dziecko

poczułem w sercu swoim

(nie pomyślałem lecz poczułem)

Że to jest Namiestnik

Jezusa na ziemi

A może sam Syn Człowieczy

chciałbym go dotknąć

i zapytać

czy ty jesteś Piotr?

ale ogarnęło mnie

wielkie onieśmielenie

i oniemiałem

twarz miał zanurzoną

w kłakach rudej brody

chciałem go obudzić

i spytać raz jeszcze

co to jest prawda

pochyliłem się nad nim

i poczułem zepsuty oddech

z jamy ustnej

a jednak coś mi mówiło

że to jest Syn Człowieczy

Otworzył oczy

i spojrzał na mnie

Zrozumiałem że wie wszystko

odchodziłem pomieszany

oddalałem się

uciekałem

w domu umyłem ręce

Źródło: Tadeusz Różewicz: Wybór poezji, Ossolineum, 2016