@bea-ta

To moje pierwsze spotkanie z autorką. Myślę, że nie ostatnie. Urzekła mnie posługiwaniem się językiem polskim, prowadzeniem opowieści, czułością dla swoich bohaterów (choć tak różnorodnych i niedoskonałych) oraz ujęciem tematu.

„Julita i huśtawki” to książka o życiu w określonym miejscu i czasie. Narodziny, dorastanie, młodość. Pewnie...

Ucho Igielne - dawna furta dominikańska, będąca fragmentem sandomierskich średniowiecznych murów obronnych w powieści Myśliwskiego jest miejscem, w którym dokonuje się ważenie życia narratora.

Fascynująca opowieść o życiu.

O tym, czym jest starość i jak starość postrzega młodość. I o tym, czym jest młodość, i czym z perspekty...

W ubiegłym roku powitaliśmy na świecie A. Urodziła się przedwcześnie. Bardzo przedwcześnie. Nie byłabym sobą, gdybym w którymś momencie nie zaczęła szukać odpowiedzi, na dziesiątki coraz to nowych pytań, w książkach. Trafiłam m. in. na pozycję M. Chrzan - Dętkoś „Wcześniaki. Rozwój psychoruchowy w pierwszych latach życia”. Zaczęłam czytać. I n...

To piękna książka. Jako przedmiot. Rysunki, papier, okładka dostarczyły moim oczom i dłoniom dużej przyjemności, zachwyciły mnie. I gdybym poprzestała na oglądaniu i dotykaniu – trwałabym w zachwycie.

Literacko: ogromny zawód. Zbiór sentencji wciśnięty w rozmowy bohaterów książeczki. Momentami zbyt nachalnie, sztucznie, jakby w oczeki...

„Wtedy, latem 1901 roku, byłem tylko przerażonym dziesięcioletnim chłopcem, czującym, że ziemia umyka mu spod nóg, jakby miał nagle zostać wyrwany z korzeniami ze świata, który rozumie i zna. (…) Wtedy już uciekłem z tamtego świata, albo raczej zostałem zeń wbrew swej woli wyrzucony.”

Główny bohater, Alois Pokora, pochodzący z wielodz...

Nosowską kojarzę z kilku przebojów z lat dziewięćdziesiątych i autorstwa książki „A ja żem jej powiedziała” opiniowanej bardzo skrajnie przez moich książkowych znajomych. Pewnie sama nie sięgnęłabym po „Powrót z Bambuko”, ale że książka znalazła się w zasięgu moich rąk za sprawą czytającej ją ważnej w moim życiu kobiety, więc i ja zaczęłam czy...

Książkę wcisnęła mi do ręki Mama ze słowami: Przeczytaj, fajna. Hm… Oglądałam książkę przez chwilę zastanawiając się, jak wymigać się z lektury, ale przeczytałam na okładce słowa autorki: „Nie wyobrażam sobie życia bez moich bohaterów, ale tworzę dla czytelników. To ich zainteresowanie stanowi dla mnie źródło satysfakcji i motywuje do pracy.” ...

Lekkim piórem, z prostotą snuta opowieść o spostrzeżeniach, wrażeniach i zadziwieniach odnoszących się do dwuletniego pobytu autorki w Japonii. Nie za głęboko, trochę anegdotycznie, ciekawie i przystępnie. Nie tylko z wierzchu, bo i trochę spod uchylonej podszewki (autorka nawiązała kilka przyjaźni z mieszkańcami Kraju Kwitnącej Wiśni), jednak...

Leciutko na palcach przez ciężar próby określenia współczesnego człowieczeństwa. I nieprzewidywalności losu.

Malownicze czeskie uzdrowisko, które lata świetności miało przed wybuchem II wojny światowej. I bohaterowie - główni i drugoplanowi – połączeni dziwnymi wydarzeniami i zbiegami okoliczności, zmagający się z wyborami, tracący sw...

„…czego potrzeba żeby funkcjonować? Trochę jedzenia, w zimie ciepłych ubrań. I powodu, by żyć.”

To moje pierwsze – i już wiem, że nie ostatnie – spotkanie z twórczością czeskiej pisarki Aleny Mornštajnovej. Zauroczyła mnie sposobem przedstawiania postaci, pochyleniem się nad złem, które każda z nich w sobie nosi, i nad dobrem, któremu...

Czarna Ameryka lat trzydziestych, czterdziestych i pierwszej połowy pięćdziesiątych XX w. Bieda, wyzysk, przemoc, bezprawie, bo „obyczaj ma tę samą siłę co prawo i może być równie niebezpieczny”. I losy rodzeństwa. Brat i cztery lata młodsza siostra. Ich przywiązanie, miłość, ich bycie dla siebie wszystkim. I młodzieńcze pragnienie zmiany, chę...

Ja uśmiechałam się (w środku i na zewnątrz), dzieci chichotały, parskały i śmiały się w głos. I długo opowiadały o rękawiczkach w bucie, o babci, która wycinała dziurkę w obrusie czy o tym, skąd się biorą dzieci.

Ciepłe. Zabawne. Z typem humoru, jaki lubię. O prawdziwych dzieciach i o prawdziwych dorosłych. Dla dzieci w wieku przedszk...

"Tak bardzo bała się śmierci, że w końcu zaczęła bać się życia."

O ograniczeniach i lękach starości, samotności, wycofaniu. I pozornym pogodzeniu. O dzieciach, którym wygodnie jest żyć z dala od starości. I o nadziei.

Moim zdaniem, mimo pięknych ilustracji i wydania sugerującego książkę dla dzieci, jest to przede wszystkim ks...

Moje stanowcze nie dla wyciągania z szuflady pisarza rozmaitych zapisków: luźnych zdań, myśli, fragmentów większych całości, niewykorzystanych pomysłów oraz fragmentów publikowanych wcześniej tekstów i łączenia to w całość sugerującą historię pisarza przezeń spisaną. Nie podoba mi się takie „ulepienie” tych tekstów, razi mnie nieporządek, brak...

"(...) w życiu nie ma przedtem ani potem. Nie ma również teraz. Teraz nie ma najbardziej. Jest raczej wszystko naraz, to, co było, co jest i co będzie, splecione jak warkocz, którego nie da się już rozsupłać. A do tego żyje się nie tylko swoje życie, ale też tych, którzy byli przed tobą, i nic na to nie można poradzić."

Naciągająca gu...

„Wystarczy zdobyć się na odrobinę życzliwości wobec Życia, a wyda się nam ono zupełnie przyjemne.”

Tytułowa podróż, w którą na zaproszenie sławnego brata udaje się do Włoch szary urzędnik z Warszawy lat pięćdziesiątych XX wieku, to coś, jak pokerowe "sprawdzam" rzucone życiu. To podróż po wiedzę: po co?, co warto?, czy warto? W tle ma...

Piękny świat pięknych ludzi dwudziestolecia międzywojennego widziany oczami Moniki Żeromskiej, córki uwielbianego wówczas pisarza polskiego Stefana Żeromskiego. Monika jest cudowną osobą, mającą w sobie radość i fascynację światem, ludźmi, pięknem. I tę radość i fascynację przekazuje nam wspominając swoje dzieciństwo i młodość. Wspomnienia aż ...

Czytałam w czasach ogólniakowych, jako lekturę szkolną. A właściwie tylko „podczytywałam”, bo zbyt pachniało mi „Trędowatą” lub „Rebeką” z piosenki Demarczyk. Taka trochę przygoda z opowieści jarmarcznych. Stare romansidło. Zaliczyłam. Wyrobiłam sobie zdanie o twórczości Nałkowskiej: że prócz „Medalionów” to nie warto… Ot, mądrość nastolatki.
...

"Słowo o Jakóbie Szeli" znam, więc czemu nie zapoznać się ze słowem wtórym? Ponadto kusi spojrzenie na dziewiętnastowieczną Galicję, być może inne, szersze na rabację. Tylko ta baśń… O sercu wężowym. Mieszanina baśni, legend, ludowego bajania, historii. To nie do końca moje światy.

Najpierw przypomniałam sobie „Słowo” Jasieńskiego, pó...

Kolejny raz zachwyca mnie mistrzowskie ukazanie mechanizmów narodzin i rozwoju rządów totalitarnych i reakcji na nie tych, którym w takim systemie przyszło żyć.

Ponadczasowe. Uniwersalne. Do przemyśleń. Polecam.

Niejako z rozpędu, nie przejmując się tym, że to nie ten czas, sięgnęłam po kolejną opowieść J. Gaardera „Tajemnica Bożego Narodzenia”.

Bardzo spodobał mi się pomysł autora na opowieść bożonarodzeniową. Książka jest nietypowym kalendarzem adwentowym, w którym na każdy dzień przypadający na czas oczekiwania na narodzenie Jezusa, przezn...

Nie jestem fanką gatunku. Być może dla czytelników lubujących się w thrillerach ten okaże się przewidywalny czy nieciekawy. Mnie jednak, książka wciągnęła do tego stopnia, że zarwałam noc, co zdarzyło mi się pierwszy raz od bardzo dawna. Historia zaczyna się pojawieniem w domu zaginionej sześć lat wcześniej córki. Jej ojciec ma już nową rodzin...

Zafascynowała mnie ta książka. Grą kontrastów, zabawą z czytelnikiem. Baśniowość i realizm, wiedza i przekonania, radość bycia i poszukiwanie sensu. Cudowne opisy (natury, miejsc, ludzi), obrazy Goyi i flamenco, tajemniczy karzeł, rozmowy z gekonem. Wszystko na tle „świadomości cudu życia”. Nic, tylko zanurzyć się i tonąć… I stałoby się tak za...

W ciągu ostatnich lat kilka razy czytałam „Czy będziesz wiedział, co przeżyłeś” M. Janion. Książeczkę mam w swojej biblioteczce. To cieniutka objętościowo książeczka. Ale niezwykle bogata w zakresie przekazanych czytelnikowi przemyśleń. A jeszcze bogatsza w zakresie ilości (i jakości) uruchamianych u czytelnika procesów myślowych. Za każdym ra...

O miłości, wszechświecie, ukochaniu życia. O zachwycie nad cudem istnienia i smutku nieuchronności przemijania. Ciepło, pogodnie, wzruszająco. Baśniowo i filozoficznie.
Polecam. Nastolatkom, dla których ma szansę stać się książką ważną. I dorosłym, którym może pomóc w rozmyślaniach dotyczących zawartości bagażu, jaki przekazujemy dzieciom....