Kasacja

Jak wspomniałam, jedynie dzięki uprzejmości Pani z biblioteki, udało mi się dostać tę książkę w ręce. Z pozostałymi częściami też jest problem, ale nie taki jak z Kasacją. Czy rozumiem te kolejki, tę fascynację ukrytą pewnie za tymi kolejkami? W sumie nie do końca, choć ocenić negatywnie Kasację byłoby mi ciężko.
Po pierwsze, i to pytanie zadałam sobie na samym początku lektury – czy jestem w stanie pełnym sercem towarzyszyć bohaterom, których działań nie popieram? Kurcze, czy mogę kibicować parze, która broni winnych? Ktoś musi, ktoś też musi brać za to pieniądze, ale czy ja mam powinnam się w to bawić? W sekundowanie w ochronie zła? To pewnie bardzo proste, i pewnie nie do końca sprawiedliwe postrzeganie problemu, ale ja jestem z tych którzy złą czarownicę turlają w beczce naszpikowanej gwoździami. I miałam problem, bo najchętniej to bym ich powsadzała do kamieniołomów, a nie broniła z pełnym zaangażowaniem.
Po drugie, przed oczami stanęły mi książki w których piękni młodzi prawnicy gonili za prawdą, niemałym kosztem obnażali złych ludzi, płacąc niekiedy zbyt wysoką karę. I tutaj poczułam się dobrze. Nie tylko inni na świecie, ale i my mamy. Coś nowego, coś na czasie, coś co wskazuje współczesne elementy z którymi można się zidentyfikować, poczuć jakby bohaterowie oglądali te same programy co my.
Po trzecie, nie jestem w stanie ocenić prawdziwości prawnej tej książki, ale podejrzewam, że jest wysoka. Jak wspomina sam autor, jak wyczytałam w kilku miejscach przed...

To moje pierwsze spotkanie z R. Mrozem, ale na pewno nie ostatnie. Muszę przyznać, że zazwyczaj sceptycznie podchodzę do naszych rodowitych autorów i chyba czas zmienić zdanie, bo prawie zawsze utwierdzam się w przekonaniu, że potrafią odwalić kawał dobrej roboty, a Kasacja tylko mnie w tym znowu utwierdziła.

Można rzec Asia Chyłka - kobieta z jajami. Silna,odważna, ambitna z ciętym językiem nawet w stosunku do swoich szefów. Pod Jej skrzydła trafia aplikant Kordian Oryński, który z miejsca zostaje nazwany przez swoją patronkę Zordonem.
Sprawa nad którą zaczynają wspólnie pracować wydaje się z góry przegrana - ich klient Piotr L. zostaje aresztowany w swoim mieszkaniu, gdzie przez 10 dni przebywał z dwoma zmasakrowanymi ciałami kobiety i mężczyzny. których rzekomo zabił.
Jeszcze większy problem sprawia Joannie nawiązanie kontaktu ze swoim klientem, który twierdzi iż jest niewinny a mimo to odmawia składania wyjaśnień.
Chyłka i Zordon mają trudny orzech do zgryzienia, a kiedy aplikant zostaje brutalnie pobity dociera do nich powaga sytuacji prowadzonej sprawy - nie wiedzą kim jest człowiek, który zrobi wszystko by przeszkodzić im w walce o uniewinnienie klienta.

Serdecznie polecam, a ja już zabieram się za drugą część :)

W mojej historii czytelniczej ta książka to pewna nowość: pierwszy thriller "prawniczy" i to całkiem niezły. Wartka akcja, prosty, żartobliwy momentami język no i postać przebojowej pani adwokat, a i intryga mroczna i interesująca. Niestety, są i pewne minusy: adwokacki duet prowadzący własne śledztwo niezbyt do mnie przemawia, zdeterminowani do tego stopnia , że posuwają się do rozkopania grobu (baaardzo mało wiarygodne). Ponadto nie wiem, dlaczego tak duża i prężnie działająca kancelaria prawna, kasująca 200 euro (!) za godzinę pracy swych prawników zatrudnia aplikanta ledwie przeciętnego, niczym niewyróżniającego się z tłumu innych absolwentów prawa, który oczywiście na samym starcie dostaje sprawę niezmiernie trudną i niejednoznaczną. Ale to, co najbardziej popsuło mi "zabawę" to zakończenie: zamiast uchylać co i rusz rąbka tajemnicy i na koniec uderzyć jak obuchem w głowę, dostajemy w pewnym momencie, niespodziewanie, rozwiązanie całej zagadki, opisane po prostu krok po kroku (choć dla mnie nie do końca jasne), co pozostawiło spory niedosyt. Tym, co mnie być może przekona do sięgnięcia po kolejną część jest Chyłka: nietuzinkowa postać baby "z jajami", która mogłaby ukrywać za tą fasadą jakąś mroczną tajemnicę z przeszłości...

Na pierwsze spotkanie z książkami Remigiusza Mroza wybrałam "REWIZJĘ". Po przeczytaniu stu pięćdziesięciu stron krytykowałam okrutnie. Że błędy
narracji, że infantylne wstawki... Potem zrewidowałam (nomen omen) swoje oceny, bo poczułam, że książka nabrała tempa, fabuła zaczęła intrygować, a styl narracji się poprawił. Pomyślałam: nie znam, może taka maniera...
A teraz się zastanawiam, czy może Autor – żądny osobistych rekordów w szybkości pisania – zlecił robótkę jakiemuś zaufanemu ghostwriterowi, czy innemu redaktorowi posiłkowemu...

Bo "Kasacja" jest dużo lepsza. Czyta się łatwo, wciąga od pierwszego rozdziału. Dialogi są błyskotliwe i inteligentne, a merytorycznie wszystko zrozumiałe i wiarygodne.
I naprawdę polubiłam bohaterów. Chyłka jest prawdziwa i wyrazista – nie "przerysowana" i nie "karykaturalna" (sic!). Zordon powoli dojrzewa...
Polecam.

Wszyscy czytają Mroza. W końcu i ja sięgnęłam po " Kasację". Na początku niewiele się działo. Ale gdy akcja się rozkręciła to wciągnęła mnie. Przedstawiony światek prawniczy, ale i przestępczy intryguje, manipuluje, rozgrywa. Narastające napięcie i "soczyste" słownictwo grają na emocjach. I zaskakujące zakończenie. Z pewnością sięgnę po kolejne książki tego autora.

Druga książka Remigiusza Mroza, którą przeczytałam i muszę powiedzieć, że podobała mi się nawet bardziej niż „Ekspozycja”. Powieść z gatunku kryminału prawniczego z domieszką powieści środowiskowej. Rewelacyjnie przestawione środowisko wielkiej kancelarii prawniczej, ze wszystkimi wewnętrznymi gierkami, manipulacją i walką o władzę. Wątek kryminalny świetnie poprowadzony, a zakończenie powalające. Autor mami nas wątkami, rozgrywkami i nie pozwala oderwać się od czytania nawet na moment. Akcja toczy się bardzo szybko, autor potrafi nas zaintrygować rozwojem sytuacji i zaskakuje nas rozwiązaniami. Polecam. Doskonała powieść. Na pewno sięgnę po następny tom z niekonwencjonalną prawniczką Joanną Chyłką w roli głównej.

Ta książka jest bardzo dobra!

Do tego stopnia, że wysiąść z metra muszę i smutno mi, że to już koniec czytania na dziś, bo praca.

Nie będę rozpisywał się rozlegle jaka to kreacja bohaterów przemyślana i bardzo dobrze trafia do czytelnika (a jakże!), jak to Adwokat Chyłka przykuwa mnie do kart powieści jak magnez (i owszem!), czy o tym, że na swój sposób drażni mnie aplikant "Oryjski" (otóż to!). Nie będę też pisał o tym, że historia, wprawdzie miejscami nieprawdopodobna, ale wciągająca, nie pozwalająca na oderwanie się od ksiązki, fenomenalna!

Po prostu nie będę. Napiszę tylko, że

To bardzo dobry polski kryminał! Bardzo dobry! Gorąco Polecam!

Dobry thriller prawniczy to niezaprzeczalny atut tej książki. Niestety nic poza tym, nie wiem dlaczego niektórzy autorzy upierają się, że bohater musi pić. Czytałam z zaciekawieniem, autor posiada lekkość pióra, sprawy prawnicze wyjaśnia w przystępny sposób, niestety główną bohaterkę wybrał dla mnie fatalnie.

„Kasacja” Remigiusza Mroza to moje pierwsze zetknięcie z tym autorem i z kryminałami. Przyznaję, że gdyby nie serial to bym nie przeczytała pierwszego tomu z Chyłką.
Doskonale znana prawniczka, która słynie z ciętego języka, profesjonalizmu i tego, że nigdy nic nie przegrała. Pewnego dnia przychodzi do niej Kordian Oryński, zwany przez Chyłkę i większość osób Zordonem. Joanna zostaje jego patronką, a ich pierwszą sprawą zostaje brutalne zabójstwo dwóch osób. Piotr Langer Junior, syn Piotra Langera Seniora, którego mecenas miała okazję już bronić, jest jedynym podejrzanym. Ale przecież Chyłka nie zostawi tak tego. Oboje z Kordianem wpadną w świat intryg, ukrytych dowodów i przede wszystkim zostaną wzięci na celownik. Ale kogo?
Nasza główna bohaterka to mięsożerna fanka Iron Maiden, którą obdarzyłam sympatią. Pomimo jej trudnego charakteru polubiłam ją i będę z chęcią czytać jej dalsze losy. Jest przede wszystkim szczera i to chyba najbardziej mnie do niej przekonało. Utożsamiam się z jej bezkompromisowością, zdecydowanie. Nie wszystkim jej osoba przypadnie do gustu, aczkolwiek mnie w jakiś sposób przekonała.
Co do Zordona sprawa jest prosta. Zauroczył mnie. Bystry aplikant, który pomimo zimna jakie wytwarza patronka i niechęci do innych, nie zniechęcił się. Początki znajomości są trudne, są to dwa różne charaktery. Pod każdym względem, muzycznym, jedzeniowym i przede wszystkim Kordian jest ten uwielbiany praktycznie przez wszystkich, Joanna zaś przeciwnie. Pomi...

Remigiusz Mróz chyba tak jak ja jest fanem seriali. Mecenas Joanna Chyłka to prawie jak żeńskie wydanie Harveya Spectera z ,,Suits", aplikant Kordian Oryński ma niby być Mike'iem Rossem. Ich dialogi w samochodzie nasuwają skojarzenia z McGarrettem i Dannym z ,,Hawaii Five-O" a jedna scena pod koniec książki ,,Supernatural". Żeby wszystko grało musi w tle być zbzikowany pomocnik, dobry i zły szef no i przede wszystkim ... sprawa. A sprawę otrzymują nie byle jaką. Przerażające morderstwo. Podejrzany, który nie podejmuje żadnej współpracy. Mnóstwo znaków zapytania. Akcja wciąga już od pierwszej strony. Pochłania i nie puszcza. Każde kolejne działanie bohaterów nakręca całą lawinę zdarzeń. Zagadka goni zagadkę. Gdy już zaczynamy cieszyć się z sukcesu, dzieje się coś co odwraca nasze wyobrażenie o całej sprawie o 180 stopni. Intryga jest tak skonstruowana, że dopiero na ostatnich stronach poznajemy rozwiązanie i zostawia nas ono z głupią miną. Dodatkowym atutem są bohaterowie nakreśleni wyraźnie, barwni, dowcipni, zawzięci w swoich działaniach. Czasem balansują na granicy prawa oraz tego co wypada ale robią wszystko w interesie klienta. Nawet wyjaśnienia zawiłości meandrów prawa podane jest w tak przystępnej formie, że nie nudzi. Wręcz przeciwnie - potrafi zainteresować. ,,Kasacja" pozytywnie mnie zaskoczyła. Nie spodziewałam się, że ktoś potrafi w Polsce napisać książkę na poziomie najlepszych publikacji Grishama. Mam nadzieję, że autor ma równie dobre pomysły na kolejne batalie ...

Młody syn wysoko postawionego biznesmena zostaje oskarżony o podwójne morderstwo ze szczególnym okrucieństwem. Jego obrońcami zostają starszy partner i wyjadacz w swoim fachu, mecenas Joanna Chyłka i jej podopieczny Oryński zwany "pieszczotliwie" przez mecenas Zordonem.
Tworząc zgrany team, bez względu na to co myślą o kliencie muszą zrobić wszystko by znaleźć odpowiednie argumenty do jego obrony. Sam klient zaś nie okazuje najmniejszych chęci do współpracy i zaczyna prowadzić własną grę z obrońcami...

Bardzo dobra książka i zgadzam się z opiniami,że jest lepsza od "Ekspozycji". Ciekawie i dość przystępnie jest opisany świat naszej palestry,a mecenas Chyłka ze swoim słownictwem ,rewelacja,no i zakończenie jest lepsze jak w "Ekspozycji".Serię o Pani Chyłce na pewno przeczytam.

Jako czytadło - może być.
Jako thriller czy kryminał - niestety, rozczarowanie na całej linii.

Odniosłam wrażenie, że młody wiekiem Autor liczył na pewien konkretny target. Ma być szybko, jak w strzelankach komputerowych, prosto, żeby czytelnik czasem się nie zmęczył wysiłkiem intelektualnym, no i ma dobrze się sprzedawać. Konstrukcja - klient oskarżony o morderstwo - udowodnijmy, że niewinny - na końcu okazuje się, że jednak bardzo winny - była już stosowana, łatwa do przewidzenia i zakończenie mnie nie zaskoczyło. Ale w dobrym kryminale do zakończenia prowadzi każdy kolejny rozdział, w każdym otwierają się jakieś drzwi, choćby i była to pułapka - zapadka. A tu, wywalone jednym tchem na jednej stronie. Należy przyjąć do wiadomości i koniec.

Po drugie, jako czepliwa zołza za dużo błędów wyłapałam. Niewątpliwie Autor jest doktorem nauk prawnych, ale chyba nigdy nie praktykował i z nikim, kto praktykuje, tła prawnego nie konsultował.
A na przykład:
- nie da się, no nie da się po prostu, wezwać i przesłuchać oskarżonego w charakterze świadka (strona 442 wydania kieszonkowego). Zgrzyt, że oczy zabolały. To tak, jakby matematyk czytał, że można radośnie dzielić przez zero, a chemik, że kwas i zasada to jedno;
- do zdarzenia, przy którym zachodzi podejrzenie pobicia, nie jadą "pospolite krawężniki", tylko policjanci dochodzeniowcy, a w przypadku zgonu pokrzywdzonego także prokurator;
- wykopywanie zwłok z grobu - to jakaś absurdalna makabres...