Rok wilkołaka

Świetna powieść na niedzielny wieczór. Serdecznie polecam... Aj, chyba nie ma co się oszukiwać. King nieszczególnie się tutaj popisał. Rzecz zadziwiająca tym bardziej, że w roku jej napisania miał już na koncie parę dobrych tytułów. Dlatego ciągnie mnie, aby dać tu trójkę na szynach, z sentymentu i szacunku do mistrza, ale... musi być jakaś sprawiedliwość na świecie... a może o to właśnie chodziło? Może tak chciał nas King postraszyć tym razem? Wszakże kto jak kto, ale Stephen King jest ekspertem od zła wszelkiego i kiepska literatura mogła tu być kolejną jego odrażającą postacią... Dalibóg, jeśli rzeczywiście tak jest, koleżanki i koledzy, mamy tu do czynienia z arcydziełem!

“Rok wilkołaka”, mimo że nie jest ani najnowszym, ani najlepszym dziełem Kinga, zasługuje jak najbardziej na uwagę, bo jest … bajką. Taką dla dorosłych, trochę mroczną, niepokojącą, powielającą klisze (w końcu to bajka),ale dającą ponad godzinę przedniej rozrywki. Wydanie z 2023 roku ma jeszcze bonus w postaci świetnych, bardzo klimatycznych ilustracji Berni`ego Wrightsona. Krótkie, a świetne – polecam :).

Niby nic specjalnego nie ma w tej książce, a jednak nie rozczarowałam się tak zupełnie, miała swój klimat i urok... Coś jak pełnia... Dodatkowo świetne ilustracje. Ja to kupuję, tę historię i sposób jej opowiedzenia. Mówcie co chcecie 😀

Z przykrością (jako że jestem wielką i wierną fanką króla) stwierdzam iż zupełnie nie rozumiem powodu popełnienia tej książki przez Kinga . Miało by to sens gdyby '' Rok wilkołaka '' został napisany przed '' Miasteczkiem Salem ''Ale z tego co widzę po datach, '' Miasteczko Salem ''miało swoje pierwsze wydanie w roku 1975, a '' Rok wilkołaka '' dopiero w 1983 ? Chyba że autor napisał najpierw Rok.., wrzucił do szuflady, czy gdzie tam trzyma swoje rękopisy, a potem napisał Miasteczko..wydał je, a następnie przypomniał sobie że ma jeszcze tę pierwszą książkę i też ją wydał . Tylko wtedy ma to jakiś sens, ponieważ, '' Rok wilkołaka '' to doskonałe preludium do czegoś większego, dużo lepszego, właśnie do '' Miasteczka Salem '' . Obie powieści są bardzo analogiczne . Tylko jedna jest, jak już napisałam, preludium, a druga pełnokrwistą rozwiniętą historią z doskonale nakreślonymi postaciami i świetnie opowiedzianą historią . Nie bardzo wiem jak ocenić tę pozycję, a co jeśli King w przypadku '' Roku wilkołaka '', chciał spróbować minimalizmu i stwierdził że doskonale potrafi na 144 stronach opowiedzieć analogiczną historię jak na stronach 500 ? I w jednej i w drugiej pozycji mamy '' zło '' które budzi się w nocy , w jednej i drugiej książce jedynymi '' niedoszłymi ofiarami '' są mali chłopcy, których nikt tak naprawdę nie słucha. Oczywiście analogii jest zdecydowanie więcej, ale to już sobie sami poszukajcie. Ja tym razem dam mistrzowi pięć gwiazdek , bo książka zła nie jest, je...

Konstrukcja książki mi się podobała, chociaż sam King w posłowiu przyznaje się, że umyślnie popełnił błąd co do faz księżyca. To tyle z rzeczy dobrych... "Rok wilkołaka" to nudy na pudy. Oklepana historyjka, nie angażuje, niczym się nie wyróżnia, nie straszy. Do przeczytania/przemęczenia na raz i do zapomnienia. Nie polecam nawet fanom mistrza grozy, ewidentnie miał zły dzień, kiedy to pisał.

Dzięki @proszynski_wydawnictwo miałam możliwość poznać kolejną książkę, która wyszła spod jego pióra. Nie była długa, ale właśnie to mi się bardzo podobało, bo fabuła była tak wciągająca, że gdyby miała 300 stron to pewnie i tak siedzialabym i czytalabym do późnej nocy byleby ją skończyć. Ilustracje doskonale obrazują klimat książki, miejsce akcji oraz bohaterów. Dzięki temu autor nie traci czasu na opisy i może skupić się jedynie na akcji. A ta jest napisana po mistrzowsku. Wszystko dzieje się bardzo szybko, ale czytając czuć, że każde słowo jest przemyślane tak, by nie było ich ani za mało ani za dużo. Dzięki temu mozemy przenieść się wybraźnia do miasteczka Tarker's Mills i poczuć gęsia skórkę i gorący oddech Wilkołaka na plecach. Do samego końca ciężko się domyślić kim jest tytułowy Wilkołak mimo, iż postać ta to jeden z mieszkańców tego małego miasteczka.

Jeden miesiąc to jeden atak i coraz większa panika i strach wśród ludzi. Kluczową postacią okazuje się być chłopiec na wózku inwalidzkim, który jako jedyny przeżywa atak bestii. Jednak, jak tego dokonał musicie dowiedzieć się sami sięgając po książkę.

Autor to mistrz budowania napięcia. Każde zdanie jest napisane takim językiem, by wzbudzić w nas strach i ciekawość jednocześnie. Dokładnie, jak w horrorze zasłaniasz oczy rękami, ale nadal oglądasz przez szpary między palcami, bo ciekawość zwycięża ze strachem. Dokładnie tak czułam się czytając książkę. Doskonale rozumiem dlaczego tyle dzieł ...

Krótka opowieść Mistrza Grozy, którą oceniam na 6 gwiazdek. Pomysł niezwykle ciekawy, wspaniałe ilustracje, króciusieńkie rozdziały, które według mnie były trochę urwane i niedopowiedziane.
To taka książka na jeden raz, 30-40 minut i opowieść za nami! Może historia jest bez rewelacji i fajerwerków, ale co jak co - dobrze spędziłam z nią czas.

Nie jest to najlepsza książka Kinga jednak mimo wszystko ma coś w sobie. Ja mam do niej ogromny sentyment i lubię do niej wracać, tym bardziej, że przeczytanie jej zajmuje godzine 😉