jestem twoją kaplicą w środku lasu, ociekającą płynną zielenią

ostatnim oddechem dnia, zanim noc zamknie jego oczy

cichym łapaczem snów

czarną studnią, w której topisz strach przed ciemnością

powiedziałaś mi, że tańczę jeden krok nad otchłanią

jestem bramą między głodnymi ustami niebios

a płonącą rozkoszą piekieł

powiedz mi, że pragniesz

gdy odbieram życie kolejnej marze pijącej z twoich żył

gdy zatapiam twoje koszmary - tylko wraki i ruiny

wiecznie głodne - usta zaszyte pnączem, wypełnione mchem

* dla mojej magicznej dziewczyny