moja siła pochodzi z marmurowych ruin

które oddychają cicho w kołyskach z mchu

moja moc pochodzi z płonących liści

i płomieni malujących runy na pergaminie nocy

moje sny mieszkają w zapomnianych otchłaniach

i studniach wypełnionych pradawną ciemnością

wzywam bogów tam, gdzie nikt nie słyszy ich imion

ukrytych przed nowym wiekiem; świateł rozpadających się świątyń

nigdy nie zniknęliśmy

rośniemy jak nowe życie między blaskiem ulicznych lamp

pomiędzy pustymi oczami martwych budynków

rodzimy powietrze i wiatr

oddychamy ogniem i ziemią

by namalować błyszczące gwiazdy pod twymi powiekami

tchnąć bryzę w twoją duszę

wiedźmy starych czasów

tańczące pomiędzy eonami

prześlizgując się przez szczelinę do nowego świata

by uwolnić wichurę z jej żelaznych kajdan