komentarz społeczny... świat mnie zawiódł. I powoli [ także ] wracam do czytania.

toniemy we mgle

pasma nicości

obejmujące marsz głupców

kąpiemy się w kolorach

rozkoszujemy się krystalicznymi barwami

skrywającymi okaleczone duchy

toniemy w świetle przeklętego słońca

rodzącego miliony czarnych dziur

powoli pożerających slepców

krew sączy się [ powoli ]

plamiąc ręce zanurzone w księżycowym pyle